Ieder jaar kijk er weer naar uit en dan heb ik het natuurlijk over het Eurovisiesongfestival. Niet alleen ging ik naar Eurovision in Concert, ook schreef ik voor jullie voorbeschouwing over de eerste halve finale van het Eurovisiesongfestival 2023. Wie gaat zeker door, wat zijn de twijfelgevallen en wanneer kun je rustig effe naar de wc? Ik zette het voor je op een rijtje.
Noorwegen: Queen of Kings – Alessandra
Ieder jaar kijk ik uit naar de Noorse inzending. De voornaamste reden? Ze komen ieder jaar met wat anders, maar het is zéér zelden slecht. Dat geldt ook voor ‘Queen of Kings’ van Alessandra. Denk aan een stoere Viking meid die in een stoer pakkie ‘Queen of Kings’ zingt. Je verwacht ieder moment dat de cast van Vikings het podium op stormt.
Hoe dan ook, denk aan trommels, beats en veel – ehm – Viking invloeden. Dat kan al snel cheesy worden, en dat is het ook wel een beetje, maar die Alessanda kan wel zingen. Vooral die hoge noot aan het einde doet het ‘m. Als ze ‘m haalt tenminste, want dat ging bij Eurovision in Concert even mis. Maar als ze ‘m wel haalt, kan dit hoog eindigen.
Malta – Dance (your own party) – The Busker
Oké mensen, ik vond dit nummer in eerste instantie niet echt gedenkwaardig. En alles wat er omheen zat – video, songtekst and all – ook niet.
Tot ik dat live optreden zag tijdens Eurovision in Concert. Het nummer bleek live aanstekelijk en dansbaar, de saxofoon was lekker en voor we het wisten was de hele zaal aan het springen. De stemming zat er lekker in. En dat zou vanavond ook wel eens kunnen gebeuren.
Al blijft het een twijfelgeval.
Servië – Samo mi se spava – Luke Black
Je kunt veel van Servië zeggen, maar niet dat ze niet afwisselen. De ene keer sturen ze een ballad, de andere keer weer drie amazones on speed en de laatste keer kregen een soort van satire voorgeschoteld.
Dit is vooral een donkere inzending. Alsof Graaf Dracula dit keer is wakker geworden in Servië in plaats van het altijd gezellige Transsylvanië. Het is – ehm- nogal spooky. Dat zal niet iedereen aanspreken, maar de gothic liefhebbers onder ons gaan blij worden. Het is in ieder geval – ehm – anders.
Maar of dat genoeg is? Mwah.
Letland: Aijā – Sudden Lights
Letland komt dit jaar een nummer met rock-invloeden, zo hoorde ik tijdens Eurovision in Concert. Dat levert een nogal onsamenhangend nummer op. Met een zanger die vocaal nog wel eens uit de bocht vliegt. Snel vergeten. En gebruiken als plaspauze. Dat ook.
Portugal – Ai coração – Mimicat
De afgelopen jaren stuurt Portugal behoorlijk eigenzinnige acts naar het Songfestival, maar je hoort mij niet klagen, want er zit soms veel leuks tussen. De meningen zijn dit keer alleen nogal verdeeld over de cabaret-act van Portugal. De Moulin Rouge, maar op z’n Portugees. Mix dat met Portugese danskunst, een vrolijk nummer en een goede stem en je hebt weer een eigenzinnige act. Dat kunnen alleen maar die Portugezen bedenken.
We hoeven ons in ieder geval niet te vervelen.
Ierland – We Are One – Wild Youth
Ieder jaar wil ik Ierland leuk vinden, want mensen – wat komt daar een talent uit voort. Bovendien wonnen ze nog wel eens in het verleden. Dat gaan ze dit jaar niet doen. Bij lange na niet.
Maar de band is sympathiek en We Are One is zo’n suikerzoet Eurovisie-nummer dat zich snel in je hoofd nestelt. Geloof mij, na drie wijn brul je mee. Maar of het doorgaat naar de finale? Kleine kans.
Kroatië – Mama ŠČ! – Let 3
Kroatië stuurt dit jaar hun eigen Village People naar het Songfestival. Militaire uniforms, rokken, brede snorren … Doet het je ergens aan denken?
Als dit geen satire meets avantgarde meets YMCA is, dan weet ik het niet ook meer. Laten we het er maar op houden dat de act kleurrijk is. En het is zo afwijkend en anders, dat het of nog wel eens heel populair kan gaan worden of dat het meteen strandt.
Zwitserland – Watergun – Remo Forrer
Dan hadden we ook nog het anti-oorlogslied ‘Watergun’ van de Zwitserse inzending Remo Forrer. Ingetogen nummer, een tekst om over na te denken, een sterke stem … Maar dan in deze tijd een anti-oorlogslied? Geen idee wat Europa daar van gaat vinden.
Israël – Unicorn – Noa Kirel
En dan nu de favoriet van mijn jongste dochter: Israël. Het nummer is ook geliefd bij de bookmakers en dat is best te begrijpen. Noa Kirel heeft een aardige stem, ziet er fraai uit, kan goed dansen en ‘Unicorn’ is zo’n radiovriendelijk dansbaar liedje dat zomaar veel jongeren kan aanspreken.
En het moet gezegd: dit nummer heeft alles in zich voor een goede staging. Het heeft zelfs ‘Fuego’ achtige vibes (werd tweede in 2018). Geen wonder dat het bij de bookmakers zo hoog staat. Mijn dochter moedigt Noa in ieder geval aan. In de gaten houden.
Moldavië: Soarele și luna – Pasha Parfeni
Ik ga het gewoon toegeven: de meningen over de Moldavische act zijn nogal verdeeld. Tijdens Eurovision in Concert vond de ene vriend het geweldig, terwijl de ander alleen maar kon lachen. En gezien de ietwat hilarische act is dat best logisch. Het is een mix tussen veel beats, rare dansjes en gekke outfits. Het heeft nogal een hoog ‘what the ..’ – gehalte …
Ik kijk nu al uit naar het optreden op het Eurovisiesongfestival. Al gok ik dat de meningen dan ook verdeeld zijn.
Zweden: Tattoo – Loreen
Weet u nog? In 2012 won Loreen het Eurovisiesongfestival met ‘Euphoria.‘ En mensen, wat een knaller van een hit werd dat die zomer. En grote kans dat dit ook het geval is met ‘Tattoo’, want met dit nummer doet Loreen weer mee aan het Songfestival voor Zweden.
>> Overigens behoort ‘Euphoria’ tot mijn top 10 van favoriete ESF-winnaars
In de verte lijkt het nummer én de act wel wat op ‘Euphoria’, maar wat kan ons het schelen. Dit nummer is weer een dancefloor killer, je zingt het zo mee en Loreen maakt er weer een heus spektakel van. En mensen, zingen kan ze. En dansen ook. De gedoodverfde winnaar? Grote kans van wel.
Azerbeidzjan: Tell me more – TuranTuranX
Saai, saaier, saaist. Dat is Azerbeidzjan dit jaar. Twee broers staan met een gitaartje een doodsaai nummer op te lepelen. Tegen de tijd dat je dat nummer hebt uitgezeten ben je een krat bier en drie flessen wijn verder. Best bijzonder voor een land dat normaal gesproken acts stuurt met dansbare nummers, sexy artiesten en goede outfits. Laat ze dat volgend jaar ook maar weer doen.
Tsjechië – My Sister’s Crown – Vessna
Een nummer waar ik aan moest wennen (tijdens Eurovision in Concert was ik nog niet overtuigd) maar uiteindelijk toch wel aardig vind? De Tsjechische inzending ‘My Sisterś Crown’ van Vesna. Denk aan een ietwat kunstzinnige act waarin de sterke vrouw wordt bezongen. Een beetje Russian Woman (al mag Rusland nu niet meer meedoen), maar met een moderne Tsjechische insteek.
En dat werkt. In combinatie met een aardige staging een prima middenmoter.
Nederland: Burning Daylight – Mia Nicolai en Dion Cooper
Afgelopen maanden is er veel te doen geweest om deze inzending. Dion en Mia zouden arrogant zijn, vals zingen en zouden zich eigenlijk moeten terugtrekken. Vooral op social media werden ze ronduit afgeslacht.
Maar ze hebben zich wat van de kritiek aangetrokken. Ze zingen nu anderhalve toon hoger en het klinkt allemaal een stuk beter. Ook is die staging – hallo draaischijf – aardig gevonden. De grote vraag is of ze bestand zijn tegen de druk van het live optreden voor miljoenen mensen. Zo ja, dan hebben ze nog een kans om door te gaan. Duimen maar.
Finland: Cha Cha Cha – Käärijä
En dan als laatste Finland. Die zag ik ook tijdens Eurovision in Concert en ik vond het grappig. Het is een beetje Hatari–achtig. Hard, metal, met een goede beat en een ontblote borst. Tel daar een groen jasje bij op en je hebt – wel ja – een gedenkwaardige act.
Een soort van Kermit de Kikker on speed.
Dit nummer zing je zo mee (niet dat dát heel ingewikkeld is), blijft veel te lang in je hoofd hangen en de act is ronduit campy. Finland is de Rivella van het Eurovisiesongfestival van dit jaar. En het kan nog gaan winnen ook. Zou trouwens hartstikke terecht zijn.
De eerste halve finale van het Eurovisiesongfestival begint vanavond (9 mei) om 21.00 op NPO1
Geef een reactie