Nou mensen, we hebben de eerste en tweede halve finale van het Eurovisiesongfestival afgelopen week doorstaan en 18 mei is het tijd voor de finale. Welke landen doen mee? En wie zijn de potentiële winnaars? Ik heb ze voor je op een rijtje gezet.
De finale van het Eurovisiesongfestival
Nog even ter info: er doen 26 landen mee en Bar Rafaeli, Erez Tal, Assi Azar en Lucy Ayoub praten de boel aan elkaar. Hopelijk maken ze niet al teveel flauwe grappen.
Ook het vermelden waard: de intervalacts. Maak je klaar voor Conchita Wurst (won in 2014 het ESF), Måns Zelmerlöw (won het ESF in 2015), Eleni Foureira (werd vorig jaar tweede), Vjerka Serdjoetsjka (deed mee in 2007), Netta (won in 2018) en – hoezee – Madonna.
En de deelnemers? Hier komen ze:
1. Malta: Michela Pace – Chameleon
Ben je wel van de lekkere popnummertjes? Dan zit je meteen goed bij Malta. De jonge Michela zingt en danst over kameleons in een tropische omgeving.
Heel origineel is het allemaal niet, maar vermakelijk is het wel. Malta gaat hier vast een paar punten mee scoren.
2. Albanië: Jonida Maliqi – Ktheju Tokës
De Albanezen sturen dit jaar een Albanese schone met een nummer in eigen taal en veel etnische invloeden. De inzending heeft ook nog veel strijkers en orkestrale invloeden en daardoor wordt het nummer lekker filmisch.
Wel jammer dat zangeres Jonida de neiging heeft om hard te schreeuwen. En er zullen ongetwijfeld een aantal kijkers bibberend in een hoekje gaan zitten door haar boze blik. Winter is coming!
3. Tsjechië: Lake Malawi – Friend of A Friend
Nee, dan Lake Malawi. Dit leuke bandje komt met een aardig, fris popliedje dat zich meteen in je hoofd nestelt. Een Olly Murs had ‘m ook zo kunnen zingen. En dat is een compliment.
Bovendien huppelen de bandleden – vooral de zanger – gezellig in primaire kleuren rond op het podium. Gaat het winnen? Nee. Maar leuk is het wel.
4. Duitsland: Sister – Sisters
Vorig jaar deed Michael Schulte met You Let Me Walk Alone het bijzonder aardig op het Eurovisiesongfestival. Eindelijk eindigde Duitsland weer eens lekker hoog. En oh ja, Michael Schulte scoorde en passant hier ook nog eens een Europese hit mee.
Ik kan je voorspellen dat dit nummer over zusterstrijd geen Europese hit wordt. Deze zangeressen schreeuwen nogal hard en dat helpt niet als je zo’n bombastisch nummer ten gehore moet brengen.
Leg de oordopjes maar klaar.
5. Rusland: Sergey Lazarev – Scream
In 2016 deed Sergej Lazarev al mee aan het Eurovisiesongfestival en greep met ‘You are the only one’ – geheel onterecht, wat mij betreft – net naast de winst.
Dit jaar doet hij nog een poging met Scream. En in tegenstelling tot ‘You are the only one’ is dit geen hit voor de dansvloer. Wel is dit een bombastisch, ietwat dreigend en donkere powerballad met genoeg ritmewisselingen die Lazarev ruimte bieden om eens lekker uit te halen.
En dat kan-ie als geen ander.
De vraag is of het nummer goed genoeg is voor de winst. Nou ja, de Russen hebben in ieder geval voor de staging alles uit de kast getrokken. Denk aan veel spiegels en nog meer water.
Wat je ook van het nummer vindt, een visueel spektakel is het wel.
6. Denemarken: Leonora – Love is forever
Een waarschuwing: Love is Forever van Leonora is mierzoet. Het glazuur spat van je tanden.
Maar Leonora zingt best oké (al klinkt het soms wel een tikje schel), het liedje is dan weer wel schattig, er zitten wat Franse chanson-invloeden in en Leonora laat ook zien dat ze in meerdere talen kan zingen (Ein bisschen Frieden anyone?)
Zal ongetwijfeld punten krijgen van mensen die ook van roze koeken houden.
7. Marino: Serhat – Say Na Na Na
De Turkse Serhat kwam al eerder uit voor San Marino en groeide in de tussentijd uit tot een heuse cultheld. Die cultstatus buit hij volledig hij uit in het door hemzelf in vijf minuten geschreven nummer ‘Say Na Na Na.’Een lekkere meezinger die tekstueel niet veel voorstelt, maar een enorme oorwurm is.
Het was alleen een beetje jammer dat hij reuze vals klonk tijdens de eerste halve finale. Zo vals dat niemand verwachtte dat hij doorging.
Wel dus.
Eens kijken of hij het vanavond het er beter van afbrengt. Say Na Na Na!
8. Noord-Macedonië: Tamara Todevska – Proud
Om maar even met de deur in huis te vallen: winnen gaat de Noord-Macedonische zangeres Tamara niet doen met Proud. Dit soort ballads hebben we al zeker honderd keer gehoord.
Maar het is niet héél gek. Denk aan een powerballad met een paar mooie strijkers op de achtergrond. Bovendien kan Tamara op gezette bombastische momenten tijden nog eens even flink uithalen.
Zal sowieso op de Balkan in de smaak vallen.
9. Zweden: John Lundvik – Too Late For Love
Zweden koos dit jaar voor een swingend nummer met gospel-invloeden. Een verstandige keus, want John Lundvik is een uitstekende zanger. En dat geldt helemaal voor de vier fantastische achtergrondzangeressen op het podium. Ze zorgen ervoor dat je meteen wil opstaan en heel hard mee wil zingen.
Hebben die Zweden toch weer goed gedaan.
Zou nog wel eens een héle serieuze bedreiging voor de winst van landen als Nederland of Rusland kunnen zijn.
>> PS. Hij schreef ook de Britse inzending van dit jaar
10. Slovenië: Zala Kralj and Gašper Šantl – Seb
Slovenië heeft dit jaar twee jonge sympathieke lieverds naar Tel Aviv afgevaardigd. En die lieverds zitten opgescheept met een eentonig, saai nummer dat al na één minuut verveelt.
Maar het heeft genoeg fans. En die fans zorgden ervoor dat ze doorgingen naar de finale. Zal dan ook ongetwijfeld een paar punten krijgen.
11. Cyprus: Tamta – Replay
Kijkers die de vorige editie zagen van het Eurovisie Songfestival herinneren zich ongetwijfeld nog ‘Fuego’ van Eleni Foureira. Die inzending legde het toen af tegen de Israëlische inzending ‘Toy’ van Netta.
Maar niet getreurd, Cyprus probeert het gewoon nog een keer met Tamta. En die zangeres is al groot in landen als Griekenland. Toch weer handig voor de punten.
Maar zo hoog eindigen als vorig jaar doet Cyprus niet. Het SM-pakje, de lieslaarzen en de cowboys op de achtergrond ten spijt.
Over de top. En daarom toch een paar punten.
12. Nederland: Duncan Laurence – Arcade
En dan is eindelijk Nederland aan de beurt. En mensen, die Duncan Laurence heeft geen makkelijke taak. Al maanden staat-ie bovenaan bij de bookmakers: hij is de gedoodverfde winnaar.
Ja, zie dat maar eens te overtreffen. Zeker toen hij tijdens de repetities last had van technische problemen en niet iedereen even gecharmeerd was van de staging (Duncan achter de piano viel niet zo lekker).
Maar het moet gezegd: de stem van Laurence is magnifiek en het nummer is ijzersterk. Dat bewees hij al tijdens de tweede halve finale. Maar of dat genoeg is? We gaan het zien. Duimen maar!
13. Griekenland: Katerine Duska – Better Love
De meningen over Griekenland zijn dit jaar verdeeld. De één vindt het helemaal niets, terwijl de ander het rauwe stemgeluid van Katerine Duska wel kan waarderen.
Bovendien is Better Love en pop song die ook gezongen had kunnen worden door een band als Florence and the Machine.
Tel daarbij een – ehm – redelijk kunstzinnige act en ze krijgen heus wat punten. Wel een voorwaarde: hopelijk zingt ze niet weer zo vals.
In dat geval even het geluid uitzetten.
14. Israël: Home – Kobi Marimi
Vorig jaar won Israël nog met het onderscheidende ‘Toy’ van Netta het Eurovisiesongfestival. Dit jaar stuurt Israël een héél ander nummer.
Kobi – die in 2018 nog een bekende talentenjacht won in Israël – gaat nu voor een slaapverwekkende tranentrekker met opera-invloeden. Il Divo had ‘t met gemak kunnen zingen. Lees: we hebben dit al honderd keer gehoord.
Zal ongetwijfeld een paar punten binnen halen, want Kobi kan wel zinngen, maar één ding is zeker: Israël is niet van plan om weer te winnen.
15. Noorwegen: KEiiNO – Spirit in the Sky
Gelukkig hebben we ook nog de Noorse inzending. En dit nummer van dit Noorse drietal is best geestig. Het is een ietwat campy mix tussen etnische beats, een kekke zomerhit en Sami invloeden.
Een beetje fout, maar best lekker.
16. Groot-Brittannië: Bigger than us – Michael Rice
Je zou bijna zeggen dat de titel van het nummer slaat op de naderende Brexit, maar nee – het is natuurlijk weer een nummer over De Liefde. En het is ook nog eens geschreven door John Lundvik die dit jaar uitkomt voor Zweden (en het betere liedje voor zichzelf bewaarde).
Maar pas op, je klapt zomaar mee met deze jaren tachtig powerballad terwijl het resterende glazuur van je tanden spat.
Maar de jonge Michael Rice doet zijn best. Hopelijk gaat het beter met dit nummer dan met de Brexit.
Waarschijnlijk niet.
17. IJsland: Hatari – Hatrið mun sigra
En maak nu dan je borst maar nat voor IJsland. De anti-kapitalistische groepsleden van Hatari zien eruit als SM-meesters en hun inzending is een mix tussen Rammstein en Empire on the Sun. Tel daarbij op dat ze schreeuwen dat haat zal overwinnen en het feest is compleet.
Niet iedereen zal ‘t kunnen waarderen, maar de rest van de kijkers zit gierend van het lachen voor de tv.
Gaat vanwege ‘t schok-effect het goed doen.
18. Estland: Victor Crone – Storm
Een van de aantrekkelijkste deelnemers van dit jaar is Victor Crone die uitkomt voor Estland. En vind je ‘m ontzettend Zweeds eruit zien? Nou, dat klopt. Eerder deed hij al eens mee aan de landelijke voorrondes in Zweden, maar met weinig succes.
In Estland ging het dan wel weer prima. Met als resultaat dat hij gehuld in een zwart jack graag zwoel de camera inkijkt.
Dat is ook meteen het pluspunt van deze act.
Al is het nummer niet slecht. Het is best een aardig popliedje dat je zo kunt meezingen. Maar origineel? Nee, dat zeker niet. Bovendien zong hij tijdens de eerste halve finale bar slecht.
Maar wat kon ons dat nou schelen. We zien ‘t hoofd van Victor terug. Zet alleen het geluid wel weer even uit.
19. Wit-Rusland: ZENA – Like It
Het grootte probleem van Zena uit Wit-Rusland? Ze kan niet zingen en de act is ronduit cheesy. Het is Wit-Russische rommel.
Maar dat dit blijkbaar nog steeds in de smaak valt, bewijst haar plek in de finale. Ga maar even wijn halen. Je zult het deze drie minuten nodig hebben.
20. Azerbeidzjan: Chingiz – Truth
Gelukkig stuurt Azerbeidzjan dit jaar met Truth een eigentijds popnummer dat zich lekker in je hoofd nestelt. Een beetje dertien-in-een-dozijn maar ach, Chingiz zingt het goed. Voor je het weet zing jij ook heel hard ‘SHUT UP ABOUT IT!’
Bovendien is de staging best aardig. Zou het nog wel eens goed kunnen doen in de finale.
21. Frankrijk: Roi – Bilal Hassani
Vorig jaar deed Frankrijk het al goed met Mercy op het Eurovisiesongfestival, maar dit keer sturen de Fransen een totaal andere act. Dat is namelijk de transgender en bekende Youtuber Bilal Hassani.
Hoewel, zo anders is het ook alweer niet, want deze zanger van Marokkaanse afkomst – eerder deed hij al mee aan de Franse The Voice Kids – schreef het nummer Roi met het duo dat ook verantwoordelijk was voor Mercy, Madame Monsieur.
Waarschijnlijk zal je het niet verbazen dat dit nummer een ode is aan het accepteren van wie je bent. Een mooie boodschap. En muzikaal gezien is het liedje ook nog eens een lekker popnummer.
Als Bilal goed bij stem is, en dat is hij helaas niet altijd, zou dit ‘t nog wel eens het heel goed kunnen doen. Vooral omdat de staging erg goed is gedaan. Tres bien!
22. Italië: Mahmood – Soldi
Oké,ik ga het bekennen: Mahmood is met Soldi één van mijn favorieten voor het Eurovisiesongfestival. Hij won hier trouwens het San Remo festival mee, al was niet iedereen in Italië daar even enthousiast over. Zo kozen de kijkers thuis voor de nummer twee, maar waren de juryleden het meest gecharmeerd van dit nummer.
Hoe dan ook, in het nummer zingt Mahmood over zijn Egyptische vader die jaren terug het gezin verliet. En het moet gezegd: dat doet-ie goed. Dit nummer heeft verschillende urban invloeden, al doet het nummer soms ook denken aan een ballad.
Het is soms een wonderlijke mix, maar het werkt wel.
Waarschijnlijk wint het niet, maar het kan zomaar hoog eindigen.
23. Servië: Nevena Božović – Kruna
Servië heeft dit jaar de bloedmooie Nevena naar het festival gestuurd. En ach, als het hier niet lukt, kan ze altijd nog meedoen aan ‘Serbian Next Top Model.’ Overigens kan ze ook prima zingen.
Alleen dat nummer … Mocht je al depressief zijn, dan maakt je dit niet vrolijker. Tenzij je houdt van een jurk waar één lang been uitsteekt.
24. Zwitserland: Luca Hänni – She Got Me
Nu door naar één van mijn eigen favorieten: Zwitserland. En deze Luca Hänni zingt het uiterst dansbare popnummertje She Got Me. Het klinkt een beetje als een mix tussen Justin Timberlake en Benjamin Ingrosso (de Zweedse inzending van vorig jaar).
Zweden had het in kunnen sturen. Of Cyprus. Want dankzij de staging wordt het al vergeleken met het Cypriotische Fuego van vorig jaar.
Maar ach, het is een lekker smooth popliedje dat zich binnen één minuut in je hoofd nestelt.
Dansen maar! Verdient een hoge notering.
25. Australië: Kate Miller Heidke – Zero Gravity
Australië is een verhaal apart. Verwacht geen uitmuntende song als van Dami Im in 2016, dit is operette on beats.
Want zangeres Kate pakt groots uit en gaat hoog de lucht in. Op alle fronten. Maak je dan maar ook klaar voor een Australisch circus van drie minuten. Maar of je nu wel of niet van het nummer houdt: Kate zingt onberispelijk en de act ziet er fan-tas-tisch uit.
Gaat dan ook véél punten pakken.
26. Spanje: La Venda – Miki
Geen ballads met lange, dramatische uithalen voor de Spanjaarden dit jaar. Nee, dit jaar is het tijd voor een vrolijk zomerhitje. De charmante zanger Miki heeft er in ieder geval zin in.
De kijkers thuis zullen straks ook acuut zin krijgen in sangria, zon, zee en strand. Al schijnt er ergens een robot tevoorschijn op het podium te komen. Geen idee wat dit te maken heeft met de zomerse sfeer.
Maar ach, vrolijk word je er wel van. En da’s ook wat waard.
Iemand nog wat sangria?
De finale van het Eurovisiesongfestival is zaterdag 18 mei om 21.00 te zien op NPO1.
Geef een reactie