Afgelopen dinsdag konden we al kijken naar de eerste halve finale van het Eurovisiesongfestival en vanavond is het tijd voor de tweede halve finale van het Eurovisiesongfestival 2023. Wie gaat zeker door, wie niet en wat zijn de twijfelgevallen? Je leest het in deze voorbeschouwing.
Denemarken: Breaking my heart – Reiley
Arm Denemarken. De laatste jaren wil het maar niet écht lukken met hun inzendingen. En helaas ‘Breaking my Heart’ van de jonge hippe Reiley gaat daar geen verandering in brengen. Niet dat het écht slecht is, maar zo’n poppy top 40 deuntje hebben we al héél vaak gehoord. Te vaak. Dit gaat dan ook geen potten breken. Tenzij hij een blik met jonge fans opentrekt.
Armenië : Future Lover – Brunette
Eén van de acts die ik al zag bij Eurovision in Concert, was de Armeense Brunette. En het lijkt erop dat dit in eerste instantie een ingetogen nummer is, maar dan gaat Brunette een stukkie rappen en wordt het zowaar een artsy nummer. Dat zal niet ieders kopje thee zijn, maar ik hou ervan.
Roemenië: D.G.T – Theodor Andrei
En bij Eurovision in Concert zag ik ook Theodor Andrei met D.G.T. Dit nummer is een mix tussen een nachtclubsfeer, jazzy mood en een rockmelodie. Het was alsof de componisten maar niet konden besluiten wat ze nu met dit nummer aan moesten. Een beetje van dit, een beetje van dat en daar moeten we het maar mee doen.
Gelukkig kan Andrei tot nu toe live best goed zingen. Maar of dat goed genoeg is voor de finale? Ik verwacht van niet.
Estland: Bridges – Alika
Bridges van Alika is echt een ouderwetse ballad. Maar dan wel eentje met een moderne twist. En met piano, strijkers en een zangeres die graag – zou ze Frans zijn – zucht tussendoor. De sfeer van dit nummer kun je misschien dan ook het best omschrijven als ‘filmisch.’ Al zullen sommige mensen het eerder saai noemen. Hopelijk toch door.
België: Because of you – Gustaph
België deed het dit jaar anders, koos geen deelnemer van The Voice, maar liet het publiek beslissen tijdens een groots opgezette Eurosong show waaraan verschillende artiesten met verschillende liedjes mee mochten doen. Gustaph werd de winnaar. Daar was niet iedereen het mee eens. Maar eerlijk gezegd is ‘Because of you’ een lekkere nineties dansvloerstamper die je zo kan mee zingen. Bovendien is Gustaph de meest enthousiaste deelnemer van deze editie.
Ik hou ervan. Maar of de rest van Europa daar ook zo over denkt? Dat wordt afwachten …
Cyprus: Break a broken heart – Andrew Lambrou
Om maar met de deur in huis te vallen: ‘break a broken heart’ is niets nieuws onder de zon. Zo’n nummer hebben we de laatste edities al tig keer gehoord. Met dank aan een team van – daar zijn ze weer – Zweedse songwriters. Denk dus aan een mix tussen urban, poppy en oorwurmerig. Tel daarbij een aantrekkelijke zanger op en je hebt een acceptabele, maar totaal niet originele inzending. Misschien daardoor toch door.
IJsland: Power – Diljá
Ik geef het toe: ik heb een zwak voor IJsland. Ook omdat ze vaak van die rare, quirky of ronduit gestoorde acts sturen.
Dan doen ze dit jaar niet.
Sterker nog, voordat ik het live hoorde bij Eurovision in Concert vond ik de deze inzending nou niet echt bijzonder. Waarom ik toch om ben? De stem en het enthousiasme van Diljá. De beste vrouw doet er alles aan om er een feest van te maken. Laat dat maar aan IJslanders over. Maar hopelijk volgend jaar toch weer een gekkere act.
Griekenland: What they say – Victor Vernicos
Vorig jaar stuurde Griekenland nog een inzending waar je na afloop Ritalin nodig had om even bij te komen. Ook de inzending van Victor klinkt in eerste instantie zo. Gelukkig komt er daarna versnelling in en wordt het daarna iets beter. Met nadruk op iets. Heeft ook te maken met het feit dat Victor wel heel graag wil klinken als het maffia-broertje van Ed Sheeran.
Polen: Solo – Blanka
Polen neemt dit jaar de categorie ‘meezingbare irritante zomerliedjes’ voor z’n rekening. Denk aan een volstrekt oppervlakkig zomerdeuntje met Spaanse invloeden. De mooie verschijning van Blanka kan nog wel eens punten opleveren, maar van het liedje moeten ze het niet hebben.
Slovenië: Joker out – Carpe diem
Slovenië komt dit jaar met een obligaat rock meets pop nummer. Het zullen ongetwijfeld sympathieke jongens zijn die er ook nog eens goed uitzien, maar dit is niet enorm bijzonder. Doe het geluid maar uit en kijk maar het beeld. Hebben we toch nog wat te doen.
Gaat waarschijnlijk wel door.
Georgië: Echo – Iru
Georgië komt dit jaar met een artsy nummer. Het klinkt in de verte best aardig Met dank aan de beats, de moderne dans en de donkere sfeer. Staat momenteel laag bij de bookmakers, maar zou – met dank aan de staging – misschien tijdens de halve finale toch nog een paar plekken kunnen klimmen. Al wordt een finaleplek moeilijk.
San Marino: Like an animal – Piqued Jacks
Een paar jaar terug was ik fan van Serhat. Een Turkse tandarts die uitkwam voor San Marino. Nou, van deze act ga ik geen fan worden. Dit is een rocknummer. En dat is niet erg. Maneskin heeft zelfs bewezen dat je met een rocknummer prima het Eurovisiesongfestival kan winnen. Maar hier wil 1993 z’n nummer terug en dat moeten we met z’n allen gewoon niet willen.
Misschien kan Serhat volgend jaar weer komen.
Oostenrijk: Who the hell is Edgar? – Teya en Salena
Twee vrouwen die samen zingen? Ik krijg daar Duitse vibes van. En niet op een positieve manier. Maar ik ben eerlijk, deze Oostenrijkse zangeressen hebben mij overtuigd. Zij zingen een aanstekelijk nummer over horrorschrijver Edgar Allan Poe dat onmiddellijk blijf hangen. Probeer maar eens geen ‘Poe, Poe, Poe’ mee te zingen. Op z’n Engels dan he?
Gaat niet winnen, maar wat is het leuk.
Albanië: Duje – Albina en Familje Kelmendi
Albina is een bekende zangeres in Albanië en komt uit een muzikale familie. Geen wonder dat ze met diezelfde familie op het podium staat. Samen zingen ze in meerdere talen een folkloristisch deuntje. En dat is hartstikke leuk voor de liefhebbers, maar andere mensen krijgen al na één minuut genoeg van deze Albanese Kelly Family.
>> Al is deze inzending wel héél anders dan die van vorig jaar
Litouwen: Stay – Monika Linkytė
Om maar even met de deur in huis te vallen? ‘Stay’ is een obligate ballad. Heb je waarschijnlijk al honderd keer gehoord. De kans dat-ie doorgaat naar de finale is dan ook bijzonder klein. Maar onze Monika kan wel zingen. We hadden haar alleen een beter nummer gegund.
Australië: Promise – Voyager
Australië levert een lekker nummer dat je zo mee blèrt. Is het bijzonder? Nee, maar het nummer, de act én de band zijn sympathiek. Plus, ze hebben glitterkleding aan. En laat ik nu net een sucker zijn voor glitters.
Geef een reactie