Vanaf 1986 – het jaar dat de Belgische Sandra Kim won – kijk ik ieder jaar naar het Eurovisiesongfestival. En ja, ik heb al heel wat nummers gehoord. En naar sommige winnende liedjes luister ik nog steeds. Benieuwd? Hierbij mijn 10 favoriete Eurovisiesongfestival-winnaars.
En mensen, ik geef toe: ik vond het nog een behoorlijk klus. Er zijn véél Eurovisiesongfestival-winnaars en zoveel goede inzendingen. Het was énorm lastig om een keuze te maken.
Ik zou bijna een tweede en derde blog willen schrijven. Misschien ga ik het wel doen ook. Maar dan over nummers die net niet wonnen. Maar goed, eerst maar eens deze 10 favoriete Eurovisiesongfestival-winnaars.
Waterloo – Abba (1974)
Wellicht vind je het moeilijk te geloven, maar ik heb een tijd gehad dat ik een ongelofelijke hekel had aan ABBA. Maar Waterloo? Daar heb ik nog nooit een hekel aan gehad.
Hoe kun je daar nu ook een hekel aan hebben? Dat liedje is een regelrechte oorwurm, de Zweden zongen ‘t fantastisch en wat zagen ze er heerlijk uit.
Waterloo is dan ook onmisbaar in deze lijst van favoriete Eurovisiesongfestival-winnaars. En gelukkig kwam het tussen mij en ABBA (ik werd ouder en ietsje – niet veel – verstandiger) toch nog goed.
What’s another year – Johnny Logan (1980)
Heb ik je al verteld dat de familie van mijn moeder net zo dol is op het Eurovisiesongfestival als ondergetekende? Nee? Hierbij.
En mijn moeder en mijn tante’s zouden het mij nooit vergeven als Johnny Logan niet in dit rijtje van favoriete Eurovisiesongfestival-winnaars zou staan.
Ik zou het mijzelf trouwens ook niet vergeven, want de Ierse zanger Johnny Logan is gewoon Mr. Eurovision. Even een kleine greep uit zijn lange carrière? Hij won in 1980 met ‘What’s another Year’, hij schreef voor Linda Martin in 1983 ‘Terminal 3’ (werd tweede), won in 1987 met het zelf geschreven ‘Hold me now’ en schreef voor de eerder genoemde Linda Martin in 1992 ‘Why me?’ En oh ja, ‘Why me?’ won.
Maar mijn favoriet blijft het melancholieke ‘What’s another year.’
J’aime la vie – Sandra Kim (1986)
En als ik toch lekker bezig ben met de golden oldies, dan moet Sandra Kim er ook in. Ik was zes, ik mocht – na lang zeuren – van mijn moeder alle inzendingen kijken en ik was meteen fan.
Voor de puntentelling moest ik natuurlijk naar bed, maar ik weet nog dat mijn moeder mij de volgende ochtend wakker maakte met de woorden ‘dat het leuke meisje met het strikje had gewonnen.’
Wat we toen nog niet wisten is dat Sandra Kim in plaats van vijftien maar dertien was. Maar ach, ze heeft de storm goed doorstaan. Vorig jaar zag ik haar nog tijdens Eurovision in Concert. Ze zong lachend de longen uit haar lijf. Ik zong nog harder mee. De cirkel was weer rond.
Euphoria – Loreen (2012)
De eerste keer dat ik ‘Euphoria’ van de Zweedse Loreen hoorde, was ik meteen om. ‘Dit wint het’, dacht ik nog. En dat deed het. Met glans zelfs.
Alles klopt dan ook dit nummer. Het dansbare nummer nestelt zich binnen één minuut in je hoofd, de stem van Loreen is fantastisch en de act was prachtig.
Wat mij betreft één van de beste winnaars van het Eurovisiesongfestival ooit.
Fångad av en stormvind – Carola (1991)
En ik blijf even in Zweedse sferen, want wat was Fångad av en stormvind van Carola ook een vreselijk aanstekelijk nummer.
Overigens kunnen we Carola ook wel bijna Mevrouw Eurovisie noemen, want zij heeft ook al behoorlijk wat keren meegedaan aan het festival en de Zweedse voorrondes (Melodifestivalen). Zo was ze in 2006 tijdens het Eurovisiesongfestival nog te horen met ‘Invincible.’
Al was Fångad av en stormvind wel de grootste knaller. Frankrijk was dat jaar ook fantastisch, maar dat komt aan bod in een volgend blog.
Nog een leuk weetje? Voor het Nederlandse Ministars werd het nummer bewerkt tot een liedje met de briljante titel ‘Nijlpaard in de achtbaan.’ Glennis Grace zong het in, maar verscheen uiteindelijk niet in de videoclip. Misschien is dat maar goed ook.
My Number One – Helena Paparizou (2005)
Nog zo’n favoriet is ‘My Number One’ van Helena Paparizou. Nu ben ik vaak een fan van Griekse inzendingen. Meestal proberen die Grieken er altijd wat van te maken. Al zijn ze op hun best wanneer ze een sexy zanger of zangeres met een catchy nummer en een leuk dansje sturen.
Dat is precies wat ‘My Number One’ is: de bloedmooie Helena zong een nummer dat het nog steeds goed doet op de dansvloer in de zomer en deed ook nog eens een leuk dansje met knappe dansers.
Heel erg Grieks? Jazeker. Over de top? Een beetje. Maar dat maakt deze inzending zo ontzettend leuk.
Amar pelos dois – Salvador Sobral (2017)
2017 was een behoorlijk goed jaar voor het Eurovisiesongfestival. Er waren veel goede inzendingen te horen, maar uiteindelijk won ‘Amar pelos dois’ van Salvador Sobral met overmacht.
Het was dan ook een schitterend klein, breekbaar nummer dat wonderschoon werd gezongen door Sobral (zijn zus schreef het nummer). En dan te bedenken dat hij op dat moment ook nog eens ernstige hartproblemen had. Ga er maar aan staan.
Gelukkig werd-ie later geopereerd en ziet de wereld er weer mooi uit voor Sobral. En het nummer? Dat blijft ook wonderschoon.
Every way that I can – Sertab Erener (2003)
Turkije doet al jaren – vanwege verschillende redenen – niet meer mee aan het Eurovisiesongfestival en dan vind ik doodzonde. Want die Turken deden eigenlijk altijd hun best om met iets tofs te komen.
Al was de populaire Turkse zangeres Sertab wel echt het hoogtepunt. Met ‘Every Way That I Can’ leverde ze een heerlijk dansbaar popnummer met invloeden uit het Midden-Oosten af. Denk daar nog even een fijne act met mooie danseressen en jurk-die-alle-kanten-op-kon bij en je had een winnaar.
Hopelijk doet Turkije ooit weer mee.
Nocturne – Secret Garden (1995)
Het gebeurt niet vaak dat een overwegend instrumentaal nummer het Eurovisiesongfestival wint, maar het overkwam Noorwegen in 1995 met het schitterende Nocturne.
Een nummer waarin weliswaar een zangeres zingt, maar waar de viool en de noordelijke invloeden overheersen. Het is stiekem dan ook een tijdloos nummer om bij weg te dromen.
Waarschijnlijk doet het nummer ‘t niet lekker bij mensen die van beats en show houden, maar ik durf te redden dat Nocturne in veel harten van Eurovisiefans een warm plekje heeft. In die van mij in ieder geval wel.
Arcade – Duncan Laurence
Je voelde het waarschijnlijk al aankomen, maar Arcade van Duncan Laurence is toch echt de afsluiter van dit rijtje. En wat mij betreft is dit – samen met Birds van Anouk – een van de mooiste Nederlandse inzendingen ooit (al kan ik ook nog steeds lekker meedeinen op de Nederlandse winnaar Ding a Dong in 1975).
Ook hier klopte uiteindelijk alles. Het nummer stond als een huis op dat grote podium, Duncan Laurence zong wonderschoon en de act sloot – na veel gedoe met ‘de bal’ – er prima op aan.
Geen wonder dat Duncan Laurence er na een zenuwslopende finale met de winst vandoor ging. Ik ben nog nooit zo blij geweest tijdens het Eurovisiesongfestival.
En dat zegt wat.
Bonus: Diva – Dana International (1998)
En ik ga er toch een bonus tegenaan gooien, want man wat is ‘Diva’ van de Israëlische transgender Dana International een klassieker geworden. Ook al was het toen een controversiële winnaar. Sommige mensen vonden zo’n winnaar toch – wel ja – een beetje eng.
Hun probleem.
Ik durf te wedden dat-ie tijdens ieder Pride festijn wel een keer gedraaid wordt. Al vindt iedereen – ik kan het weten – dit nummer op een feestje vreselijk leuk. En daarom mag-ie als bonus bij deze lijst van Eurovisiesongfestival-winnaars.
Speciale vermelding
En dan heb ik nog speciale vermeldingen voor verschillende Eurovisiesongfestival-winnaars die dit rijtje net niet hebben gehaald. Zo was de Britse Sandy Shaw met ‘Puppet on a String’ in 1967 bijzonder aanstekelijk, word ik helemaal zen van ‘Ein Bisschen Frieden van Nicole uit 1982, is Insieme: 1992 van de Italiaanse Tot Cutogno uit 1990 een meezinger, was Alexander Rybak in 2009 een terechte winnaar met Fairytale en heb ik ook een zwak voor ‘Heroes’ van Mans Zelmerlow uit 2015.
Maar mensen, wat was het moeilijk kiezen.
Heb je nog meer suggesties? Laat het vooral weten in de comments hieronder. Al kun je mij ook vinden op Twitter, Facebook en Instagram.
Geef een reactie