Boer zoekt Vrouw op Tweede Kerstdag, het zou verboden moeten worden. Want toen U met z’n miljoenen achter de buis kroop tijdens Kerst, zat ik mooi met vrienden aan tafel een popquiz te spelen. Dan zit er niets anders op dan ‘m op dinsdagochtend in de herhaling te bekijken, want ik moet toch weten welke drie vrouwen mee mogen met de boeren naar hun boerderij. Daar was alleen wel even een dagje op stap voor nodig.
En het was een spannende aflevering. Iedere boer nam zijn vijf favorieten mee uit. Door samen dingen te doen, kreen ze de kans om elkaar beter te leren kennen. Aan het eind van deze aflevering kwam Yvon toch echt met de terugkerende lastige vraag: wie gaat er mee naar de volgende aflevering en wie valt er af? Iedere boer nam afscheid van twee dates. En maar drie blijven over …
Marcel en Gijsbert waren als eerste aan de beurt. De dames hadden er zin in, want dit is natuurlijk de kans om de boer in kwestie beter te leren kennen. ‘Ik ga proberen zoveel van mezelf te laten zien,’ riep ene José die was uitverkozen door boer Gijsbert. Wij hoopten dat ze dat figuurlijk bedoelde. Want als het letterlijk zou opvatten zou ze het wel erg koud krijgen tijdens het … kunstschaatsen. Je moet er als boer maar zin in hebben.
Boer Richard had het beter voor elkaar. Die werd naar een vliegveld gereden. Dat kon ‘m wel bekoren. ‘Het is geen schilderen, aktie in de tent’ zei-ie opgelucht. De beste man en zijn vrouwen konden zich dan ook helemaal uitleven op het bouwen van een vlieger. En een technische vlieger, that is. Moet je ook maar zin in hebben.
Nee, dan Marcel die met zijn dames een theater-workshop voor de kiezen kreeg. De jonge Frank daarentegen, mocht lekker gaan poedelen met zijn meisjes in een wellness-centrum. Kijk, dat noem ik nog eens een date. Annemarie mocht ook het water opzoeken, want die ging met haar mannen raften. Ook wel wildwatervaren genoemd. Kunnen die mannen eens een beetje laten zien hoe stoer ze zijn.
En ze werden meteen in het diepe gegooid. Je moet namelijk eerst een stukje zwemmen tegen de stroom in. ‘Ik zie wat gespannen gezichtjes,’ merkte de instructeur al op. ‘Neuh hoor,’ riepen een paar mannen vrolijk. Ja, maak dat de kat – eh- Annemarie maar wijs. Al keek zij ook ietwat bedenkelijk. ‘Ik kan me net redden,’ weifelde Johannes. Maar erin ging-ie wel.
De held. En dat raften ging ze ook niet slecht af. Al waren ze daarna allemaal wel redelijk uitgeput.
Dan had Marcel het wat makkelijker. Die moesten het vooral hebben van hun fantasie tijdens de theaterworkshop. Dat begon eerst met een warming-up. Lekker zitten op de grond, je een beetje inleven, tot de telefoon ging. Van Marcel. Die onmiddellijk aan het bellen sloeg. Daniëlle had er wel begrip voor. ‘Het is een drukbezet man.’ Marita kon er minder mee leven. ‘Ja, wij hebben onze telefoons in een andere ruimte gelaten, zodat we ‘m niet horen. Dat is even niet belangrijk vandaag.’
Gelukkig voor Marita beterde Marcel al snel zijn leven en deed-ie gezellig mee met alle oefeningen. En Marita bleef haar best doen. ‘Marita deed het heel leuk, maar zij staat ook voor de klas,’ riep Marcel. Daarna sloeg-ie al snel met de Poolse blonde schone Ksenia aan ‘t dansen.
Frank had ‘t nog ‘t leukste van allemaal, die kon meteen de dames in bikini keuren. En zij hem. ‘Het is wel een vleeskeuring,’ giebelde Anita. ‘Ik vind Frank wel goed gekeurd.’ Mooi. Maar terwijl de rest van de meiden binnen bleven, liep Frank met Carola naar buiten om daar in een zwembad even verder te praten. Eindeloos praten ze met elkaar over de opleiding van tandartsassistente van Carola. Die laatste zwijmelde even helemaal weg.
Dat gold ook voor sommige meiden bij boer Gijsbert die aan het kunstschaatsen waren. Met vallen en opstaan, dat dan weer wel. Merel zag ‘t helemaal zitten. ‘Ik heb dit nooit bij een man gehad.’ En dus ging ze ervoor. Maar of boer Gijsbert er ook zo over dacht? ‘Hij geeft wel iedereen aandacht, maar je merkt dat er voor twee best wel voorkeur is,’ merkte José op. Dat leken twee blonde meisjes te zijn. En heel stiekem vermoeden we dat Femke daar bij zat …
Bij boer Richard kwam intussen die vlieger niet echt van de grond. Het was een chaos. Ze klooiden maar wat aan, zouden ze hier in Friesland zeggen. ‘Deel de lakens eens even uit Richard,’ plaagde Paulien, die het ook maar een zootje vond. Daar leek de beste man niet zoveel zin in te hebben. In aandacht geven was-ie iets beter. Met nadruk op iets. ‘Hij verdeelt zijn aandacht best goed onder de dames,’ vond Annemieke. Daar was Diana het niet mee eens: ‘Ik kreeg nul komma nul aandacht!’
Maar alle aandacht ten spijt, de vlieger kwam af. ‘Daar word je toch sprakeloos van Richard,’ plaagde Annemarie dit maal. Richard kopte ‘m meteen weer terug met een nieuwe opmerking. Tot plezier van Annemieke. Dat was ook wel nodig volgens Paulien. ‘Het zijn niet de makkelijkste vrouwen. Hij moet wel zijn mannetje staan.’ Maar het belangrijkste? De vlieger ging de lucht in. Dat vond Richard best aardig. ‘Het was een team van vrouwen die elkaar goed begrijpen. Het was teamwork. Dan lukt alles’
Bij Marcel ging het er ook gemoedelijk aan toe, want naast de oefeningen werd er ook tussendoor appeltaart gegeten en een frisje gedronken. In te midden van deze Brady Bunch vuurde Marcel allemaal vragen op zijn vrouwen af. Het belangrijkste onderwerp? Moederschap en Kinderen. Want weet U nog, Marcel wil kinderen. En snel. Dat realiseerden de dames zich opeens ook. En het werd ook wel pijnlijk duidelijk dat-ie wel heel veel die telefoon opnam. ‘Dat vind ik niet echt leuk,’ merkte Ksenia op. ‘Dat vind ik een beetje een minpunt van hem.’
Zo de Poolse Bruid heeft gesproken.
Dan werd de volgende opdracht ook wat moeilijker: Declameer een zelfgemaakt gedicht voor Marcel. De briljantste? ‘Roze verwelken, schepen vergaan, maar jouw aardappelen blijven altijd bestaan.’ Niets meer aan doen. Ksenia deed toch ietsje beter haar best en sloot af met een ‘ik hou van je.’ Dat vond Marcel ontroerend.
Waar weinig ontroerends aan was, was ‘t boarden van Annemarie en heur mannen, want tja, Annemarie is nu eenmaal een sportief type. En dat is blijkbaar ook te zien. ‘Ze heeft wel een leuk figuurtje,’ vond Fries Johannes. Goed bezig Jo, vrouwen houden van complimentjes. Nu het alleen wel even tegen haar zeggen.
Daarna mocht er lekker gegeten worden. Konden ze meteen praten. Nou ja, dat gold niet voor iedereen. Johannes II was opvallend rustig. ‘Als ik aan het eten ben, kan ik niet praten.’ Dat we dat even wisten. Een voordeel: dan spuug je de sperziebonen ook niet recht in het gezicht van Annemarie. Gelukkig ging-ie nog wel in op de vraag van Harry of-ie van koeien hield. Toen barstte het los. Over koeien. Dat was wennen voor Sander die aan een vergadertafel zit in ‘t dagelijks leven en koeien alleen op een weiland ziet.
Nee, dan Frank. Die hoefde zich even niet met geiten of koeien bezig te houden. Die zat tussen zijn vrouwen in op een relaxed stoeltje met een nog fijner cocktailtje in de hand. Carola zat niet naast hem overigens. Anita wel. Al kreeg Judith de vragen over de boerderij van haar ouders op zich afgevuurd. Dat was ze namelijk tijdens de speed-date vergeten te vertellen.
Oeps.
‘Maar er zit niemand tussen met echt steil haar,’ brachten de meisjes het maar even op een ander onderwerp. Dat beaamde Frank. Frank de Krullenman, die houden we erin. Maar gezellig was ‘t wel. Vooral toen we op Frank’s levensmotto kwamen: ‘Wie niet waagt die niet wint.’ De reden erachter? ‘Als je iets wil, moet je het gewoon doen.’ De meisjes werden even stil door zoveel wijsheid van een geitenboer. Frank zelf ook.
Gelukkig konden ze daarna ook stil zijn bij de massage. Iedereen werd door elkaar gemasseerd. Ook Frank kon meteen de meisjes bewerken. Ik kan U vertellen, dat leek hij niet erg te vinden. Vooral niet toen de instructrice, die de zen had uitgevonden, riep ‘hou contact.’ Vooral van Anita werd-ie bloednerveus. ‘Daar hing wel spanning.’
Gijsbert was intussen snert aan het uitdelen. ‘Ik heb dit eigenlijk nog nooit gegeten,’ merkte Femke op.
Gijsbert gaf haar acuut nog een worstje. Kon ze meteen luisteren naar de vakantieverhalen van vriend Gijs luisteren. Sommige vrouwen als Yvonnen werden er verlegen van. Gelukkig was daar nog een choreografie waarin ze hun beste kunsten moesten vertonen. ‘Dat we elkaar maar goed vast mogen houden,’ grapte Gijs. ‘Hij maakte goed van de gelegenheid gebruik,’ lachtte Femke later.
De snoeperd.
Bij Richard ging het er nog spannender aan toe. Daar stond overdekt skydiven op ‘t menu. Tot genoegen van Richard die wel houdt van een skydive-partijtje of twee. De vrouwen deden dapper mee. Die hadden dan ook wel dinertje verdiend ‘s avonds. Maar goed ook, want Paulien twijfelde aan de klik tussen haar en Richard.
En dus bestookte ze hem met vragen. ‘Wat vind je leuk naast het boeren?’ Daar bleef Richard wat vaag over. De natuur, de kinderen, alles wat het leven te bieden heeft …. Dat werk. Gelukkig begon-ie nog over de partner. En dat-ie daar zin in had. Daardoor redde-ie het nog een beetje. Met nadruk op een beetje.
Annemarie was intussen druk aan ‘t nadenken over wie ze aan ‘t twijfelen was. Dat waren Sander en Johannes. Ook de mannen zelf hadden nog geen idee. Annemarie had ze allemaal wel mee willen hebben naar de boerderij. ‘Klusjes genoeg.’ En toch kwam ze toto een keus. Harrie mocht als eerste mee, daarna was Johannes in de blauwe trui aan de beurt en de hekkensluiter was Adriaan.
Marcel was nog niet zover, die had eerst een etentje voor de boeg met zijn vrouwen. Sonja bekende al voor de camera dat ze een beetje verliefd op ‘m was. En ook Marcel bleek al zo z’n favorieten te hebben. ‘Een warm gevoel,’ kreeg Marcel ervan. Maar voor wie? Dat was de pittige Marita, Sonja ( fyi, ze vloog ‘m om de hals) en de Poolse schone Ksenia. Dat verbaasde ons helemaal niets.
Ook Frank moest een keuze maken. Maar niet eerst voordat hij aan Berber vroeg hoe dat nu moest met die afstand Groningen – Limburg. Dat vond Berber niet zo’n probleem. ‘Ik ben wel iemand die overal kan aarden.’ Daar leek Frank wel blij mee te zijn. ‘Tot ik mijn opleiding heb afgemaakt.’ Op dat moment betrok zijn gezicht iets na die opmerking.
‘Sommige meiden zijn leuker dan ik dacht,’ gaf Frank maar ronduit toe aan Yvon Jaspers. En in tegenstelling tot Annemarie twijfelde hij dit keer niet. En dus mocht Berber mee naar de boerderij, ook Anita was de gelukkige en daarna was Judith de laatste. En nee, geen Carola. Blijkbaar heeft-ie toch niet zoveel met tanden.
Ook Gijsbert moest zijn keus maken. Die dag vond-ie in ieder geval aardig. ‘Dat fysieke contact vond ik wel leuk,’ grijnsde hij. De boef. Eerlijk was-ie wel. Welke schone’s dan ook mee mochten? Die met de lekkerste kont. Just kidding. José bleek de eerste uitverkorene te zijn, de Friese Femke mocht ook naar de boerderij en ook favoriet Yvonne was de laatste in de rij. Al had zij dat helemaal niet verwacht. Merel klonk dan wel teleurgesteld. Al beweerde ze van niet.
Bij Richard gebeurde er iets onverwachts, want Paulien haakte af. Wel was ze zo dapper om dat maar even aan hem te vertellen, ‘want er is geen klik.’ Een voordeel; dat maakte de keus iets makkelijker voor de boer in kwestie, want – my god – wat was hij aan ‘t twijfelen. De gelukkigen? Annemieke, Heidy – zijn eigen Maxima- en Susan. En Diana? ‘Er was gewoon geen klik,’ vertelde boer Richard. Diana baalde ervan.
Maar een voordeel, dan hoeft ze niet de volgende keer het heftige boerenleven in. Daar worden de anderen wel aan blootgesteld. Benieuwd welke vrouwen in een tractor kunnen scheuren en welke niet … We zien ‘t dan. Tot volgende week.
>> Kunt U geen genoeg krijgen van Boer zoekt Vrouw? Leest U hier maar even verder.
Femke says
Ik kan het niet laten om hier even op te reageren, maarreh… Ik heb dus ECHT wel eerder erwtensoep gegeten! Die opmerking ging over heel iets anders… Halloooow, ik kom uit Fryslân: Erwtensoep met Fryske Roggebrea wordt ons hier met de pap(soep)lepel in gegoten!
Voor de rest: Leuke blog! Ben alweer benieuwd naar de volgende…
danielle says
Haha, ik vond ‘t al zo vreemd 😉
Maar dank voor je reactie, ik ga die nu ff verwerken in de blog!
Enne, die volgende komt er zeker aan. Ben heul benieuwd hoe jij en Gijsbert ‘t hebben op de boerderij!
Femke says
Daniëlle,
Bedankt voor je rectificatie! 😉
Het is erg grappig (niet altijd hoor) om te zien hoe dingen die op een bepaalde manier gemonteerd zijn zo een eigen leven kunnen gaan leiden (je was niet de eerste)… En dan gaat het alleen nog maar over de overheerlijke snert!
Ik ben trouwe lezeres van je blog en ben net zo benieuwd als jij naar ‘onze’ logeerweek. Dus read you next week!
danielle says
Graag gedaan, het was ‘t minste wat ik kon doen.
En ik kan me voorstellen dat het af en toe schrikken is hoe woorden uit de context gehaald kunnen worden door de montage. Kijkers zoals ik kunnen daar nog wel eens verkeerde conclusies uit trekken. Al gaat ‘t inderdaad alleen maar over snert!
Een schrale troost: Je bent niet de enige die dat overkomt. Deelnemers van onder meer Oh Oh Cherso en BNTM heb ik daar ook over gehoord.
Maar voor de rest kom jij wel goed over op beeld, dus dat gaat wel weer goed!
Bovendien vind ik ‘t helemaal leuk dat jij de blog leest en nog eens reageert ook nog. Dank! Tot aanstaande zondag 😉