Het was even lang geleden dat een boek mij wakker hield, maar ‘Een stap te ver’ van Lisa Gardner is het toch gelukt. Het was een slapeloos nachtje, maar het was het uiteindelijk allemaal waard. ‘Een stap te ver’ is een aanrader. Ook voor de mensen die een boek als ‘Wildernis’ van Jane Harper waardeerden.
>> Ook de D.D. Warren reeks van Lisa Gardner is de moeite waard
Een stap te ver
In ‘Een stap te ver’ volgen we weer Frankie Elkin. We kunnen haar ook nog kennen uit het eerste deel ‘Voordat ze verdween‘. Leuk weetje: dit deel wordt al verfilmd met Hilary Swank in de hoofdrol.
Frankie, die nog steeds kampt met een traumatisch verleden en een alcoholverslaving, doet ook in dit deel waar ze goed in is. En dat is vermiste mensen opsporen. Maar wat als het erop lijkt dat een vermist persoon niet gevonden wil worden? Dat is de grote vraag in dit deel.
Naar de wildernis
Timothy O’Day kent de uitgestrekte natuur van Wyoming als geen ander. Maar wanneer hij met vrienden gaat kamperen, verdwijnt hij midden in de nacht zonder een spoor achter te laten.
Frankie Elkin weet niets van de wildernis, maar ze weet wel hoe ze vermiste personen moet vinden. Dus wanneer ze hoort dat Timothy’s vader jaren later een laatste zoektocht naar zijn zoon organiseert, meldt ze zich bij het team, ook al zit daar niemand op haar te wachten. Als ze vervolgens toch samen met het reddingsteam de bergen in gaat, wordt al snel duidelijk dat iets of iemand wil voorkomen dat ze verder trekken.
Terwijl de tijd begint te dringen, gaat Frankie met het team de strijd aan tegen het kwaad dat zich schuilhoudt in mens en wildernis. En ondervindt al snel wat er gebeurt als ze een stap te ver gaan.
Goed hoofdpersonage
Frankie Elin is een hoofdpersonage om van te houden. Ze is getroebleerd, worstelt met haar alcoholverslaving, maar ze is ook dapper, moedig en slim. Zij geeft niets om bezittingen, maar des te meer om vermiste personen die door de wereld soms al zijn vergeten. Dat maakt haar tot een hoofdpersoon die niet opgeeft en altijd doorgaat.
Achterdochtig
Dat doet Frankie ook in deze pageturner. Vanaf het eerste moment is Frankie een outsider. Zowel in haar leven en in het team dat naar Timothy gaat zoeken. Op een paar personages na is dit nou ook niet het meest sympathieke zoekteam ooit. Vooral wanneer blijkt dat iedereen zo z’n eigen redenen heeft om achterdochtig te zijn.
De vier vrienden van Timothy, die er ook bij waren in de nacht van zijn verdwijning, voelen zich nog altijd schuldig, Martin, de vader van Timothy, is vastbesloten om de overblijfselen van zijn zoon te vinden. Dan is er ook ene Bob waarvan nog niet helemaal duidelijk is waarom hij mee is en dan is er ook nog Luciana met haar kadaverhond Daisy. De laatste van het gezelschap is Nemeth. Een wildernis-kenner die het niet zo heeft op Frankie.
Pageturner
Dit opmerkelijke gezelschap moet het met elkaar zien te redden in de wildernis. En wat voor wildernis is dit. Onherbergzaam, wilde dieren … Allerlei gevaren liggen op de loer. En die gevaren blijken sneller dichterbij te komen dan gedacht. En vanaf het moment dat de groep zich in die wildernis bevindt, gaat alles natuurlijk hartstikke mis en wordt de ‘Een stap te ver’ al heel snel een razend spannende thriller. De één na de andere cliffhanger en plotwending stapelt zich op en het lijkt steeds erger te worden.
Aan Frankie de taak om het hoofd koel te houden, maar doe dat maar eens als je wordt opgejaagd, mensen worden neergeknald en het één na het andere geheim wordt onthuld. En dat zit ze ook nog eens in die doodenge wildernis, ver weg van de bewoonde wereld.
Puntje van het je stoel
Het resultaat is een thriller die je tot op het laatst op het puntje van je spreekwoordelijke stoel houdt. Of in mijn geval, rechtop in bed tot drie uur ‘s nachts. Je moet en zal weten hoe het afloopt met Frankie en haar gezelschap. En is die Timothy nog in leven of is er toch wat anders aan de hand?
Einde
Uiteindelijk komen we op de laatste bladzijden, dankzij een aardige plottwist, te weten wie nu verantwoordelijk is voor al dat drama in de wildernis. En nee, ik ging niet honderd procent mee in dat einde, maar het was – al dan niet wat vergezocht – bevredigend genoeg. Laat ik het zo zeggen: om drie uur ‘s nachts klapte ik het boek tevreden dicht.
Ik ben dan ook benieuwd naar het volgende deel over Frankie Elkin. Al zal dat derde deel mij vast ook de nodige nachtrust kosten.
”Een stap te ver’ van Lisa Garner wordt uitgegeven door Uitgeverij Cargo en is vanaf 7 maart (online) verkrijgbaar.
Geef een reactie