Een tijdje geleden plaatsten we het blog 5 Tips voor het kiezen van de juiste oorbellen, maar wat schetste de verbazing? In de reacties en via de mail reageerden een aantal mannen die toegaven dat zij ook graag oorbellen droegen. En dan niet van die kleintjes, maar lekker grote. Een nadeel? Hun vriendin(nen) en hun omgeving vonden ‘t maar niets. Waardoor wij ons opeens afvroegen: wat is er eigenlijk mis met oorbellen voor mannen?
Metroseksuele voorbeelden
Eerlijk gezegd dachten wij dat het taboe wel een beetje doorbroken was door metroseksuele voorbeelden als Christiano Ronaldo en David Beckham. Weliswaar lopen zij niet met grote hangers in de oren, maar we kunnen we hen vaak wel betrappen op glimmende bling bling in de oorlellen. Hell, zelfs macho rappers lopen met bling in hun oren rond. En de onlangs overleden acteur Michael Clarke Duncan uit The Green Mile werd ook regelmatig gespot met een grote creool in zijn oor. En dat was beslist toch een stoere vent.
Geschiedenis
En om nog maar even olie op het vuur te gooien: volgens bepaalde archeologen dragen mannen langer dan vrouwen oorbellen.In 1991 werd zelfs in Oostenrijk een mummy in een gletsjer gevonden mét gaatjes in de oren. En we gaan nu even kort door de bocht: ook bij indianenstammen was het de normaalste zaak van de wereld. Het piercen van de oren hoorde zelfs bij verschillende inwijdingsrituelen en andere culturele gebruiken. Sommige stammen op deze aardbol doen het nog steeds.
Maar ook in de vroege middeleeuwen droegen zowel mannen als vrouwen oorbellen. Net als in de tijd van Renaissance waar oorbellen bij mannen symbool stonden voor status en rijkdom. Ironisch genoeg droegen later slaven ook oorbellen. Het doel? Laten zien dat ze bezit waren van een meester.
Ook zeelui stonden vaak bekend om hun oorbellen. Zo gaat het gerucht dat piraten hun oren lieten piercen en oorbellen droegen om hun gezichtsvermogen te verbeteren. De zenuwen van je oorlel zouden namelijk in verbinding staan met je ogen. Ook zouden de oorbellen geesten en ongeluk op een afstand houden.
Of het waar is of niet, er waren ook nog andere redenen. Zo kon een oorbel als betaling dienen voor de begrafenis als hun lichaam mogelijk werd opgevist na een scheepsramp. Ook stonden de oorbellen soms symbool voor ‘t teken dat ze de wereld waren overgevaren of een scheepsramp hadden overleefd.
In de jaren zestig werd de oorbellen trend opgepikt door de hippie’s. Daar stonden ze vooral symbool voor rebellie en non-conformisme. Al werd de trend feilloos doorgezet door de glamrockers en de punkers die in de jaren zeventig en tachtig in opkomst kwamen. De oorbel werd helemaal mainstream toen ‘t in de jaren tachtig werd opgepikt door beroemde filmsterren als Louis Gossett Jr.
>> Lees meer over de geschiedenis van de oorbel voor mannen
Verkeerd imago?
Maar waar ging het dan mis in de westerse wereld ( nogmaals, in veel culturen is het nog héél normaal) tussen de mannen en de oorbel? Een aantal bronnen wijzen voorzichtig naar de gay-community die ook de oorbellentrend omarmde. Zo zou het dragen van de oorbel in je rechteroor betekenen dat je homoseksueel bent. En hoewel dat heus wel eens gedaan zal zijn, was deze trend niet representatief voor de gehele gay-community. Een oorbel dragen betekent per slot van rekening niet dat je gay bent.
Westers hokjesdenken
Want het probleem van het dragen van grote oorbellen door mannen, ligt hoogstwaarschijnlijk gewoon besloten in het westerse hokjesdenken. Vrouwen dragen lipstick, roze kleding en oorbellen, en mannen niet. Als je het wel doet, wordt je als man al reuze snel als vrouwelijk of – en daar komt ‘t weer – gay bestempeld.’Ik word gewoon uitgelachen door andere mannen als ik grote oorbellen draag,‘ mailde niet voor niets een man. ‘Ze vinden mij dan net een wijf.’
Vooroordelen
Maar niet alleen mannen maken zich schuldig aan de vooroordelen, vrouwen doen het net zo hard. Zo hebben een aantal mannen die graag grote oorbellen dragen, vriendinnen die het maar niets vinden. Zo schrijft iemand in een reactie:’Ik denk niet dat mijn vriendin het leuk vind als ik grote oorbellen in zou doen. Wij voeren nu al vaak discussies over mijn oorbellen. Dat gaat niet alleen over het type of de grootte van de oorbellen die ik in zou willen hebben, maar ook over het wel of niet dragen ervan. Zij vindt oorbellen echt iets voor vrouwen en wil dat ik ze uit doe.’
Grote vraag is natuurlijk of de vriendin ook zo zou reageren als ze wist wat de geschiedenis is áchter het dragen van oorbellen voor mannen. Zou ze dan meer begrip hebben of zou het nog steeds een taboe zijn? Misschien wel, misschien ook niet. Feit is wel dat – gelukkig – voorbeelden als David Beckham eraan hebben bijgedragen dat het dragen van oorbellen voor mannen steeds normaler wordt.
Goed voorbeeld doet volgen
Waarom zouden ze niet? Een oorbel maakt je niet tot meer of minder man. Het is een liefhebberij. Net zozeer als dat ook voor vrouwen is. Een oorbel dragen leidt tenslotte niet tot oorlog, vooroordelen doen dat wel. En als mensen zelfs niet kunnen accepteren dat sommige mannen houden van ‘t dragen van grote oorbellen, misschien moeten ze dan nog maar eens goed kijken naar afbeeldingen van stoere mannen mét oorbel. Zoals stoere hip-hop rappers en Michael Clarke Duncan. Als hij het kon, kan de rest ‘t helemaal.
>> Lees meer over de betekenis van oorbellen voor mannen
>> Lees ook: 10 redenen waarom mannen oorbellen dragen
Maar nu zijn wij natuurlijk nieuwsgierig: wat vind jij van mannen die oorbellen dragen? Vind je het mooi, kan je het niet schelen of vind je het écht afschuwelijk? Laat het ons vooral weten.
© 2012 – 2018, Daniëlle. All rights reserved.
Een heel goed stuk moet ik zeggen. Als je 15 jaar geleden had geroepen dat in 2012 heel veel jongens/mannen 2 diamantjes in hun oren zouden hebben dan was je waarschijnlijk uitgelachen. Maar je ziet wat bekende acteurs en voetballers uiteindelijk teweeg kunnen brengen. Maar ja, persoonlijk vind ik dus die oorbellen niet mooi en voelen ze ook niet fijn aan. Ik heb al ruim 20 jaar gaatjes in mijn oren en draag het liefst grote creolen of af en toe zelfs hangers. Maar dan moet je de reacties eens zien. Vaak niet recht in je gezicht, maar veel afkeurende blikken, lacherige reacties en zelfs een vrouw die vanwege het staren naar mij pardoes tegen een lantaarnpaal liep. Ook mijn eigen vriendin vindt het helemaal niks (waarschijnlijk omdat zij er ook vreemd door wordt aangekeken). Waarom is dat dan, omdat het niet als ‘normaal’ wordt gezien? Vaak wordt er in reacties op forums ook aangegeven dat oorbellen bij mannen alleen voor aso’s, paupers etc. en als reden wordt aangegeven dat je oorbellen bij hoger opgeleiden niet ziet. Helaas is dat laatste waar omdat het vaak in het bedrijfsleven niet wordt geaccepteerd, ook bij mij op het werk niet. Ik hoop dat deze taboe ooit zal verdwijnen en dat ik zonder vreemd te worden aangekeken rustig op mijn kantoor kan zitten met grote creolen of hangers in mijn oren. Nogmaals bedankt voor dit leuke stukje, alleen een beetje jammer van de foto erbij, dat had toch echt een man met grote creolen of hangers in moeten zijn. O ja, gelden die tips van het kiezen van de juiste oorbellen dan ook voor mannen?
Dank je wel! En ik heb nog wel naar foto’s gezocht, maar ik vrees dat deze – qua resolutie dan – het best erbij stond. Zodra ik een goede foto vind, vervang ik ‘m!
Enne, ik vind dat die tips van vrouwen ook gelden voor mannen die dat leuk vinden. Oorbellen zijn oorbellen, maakt niet uit wie ze draagt!
Heel moedig, respect. Vind je ze zelf echt zo mooi dat je je deze reacties kan slikken, of doen je die reacties echt zo weinig?
Ik moet zeggen dat het mij wel een beetje verbaasd heeft dat er nu verder helemaal niemand reageert (of heb jij wel via mail of twitter reacties gehad?). Wat betreft die foto, gewoon even fotoshoppen en zorgen dat David wat leuke creolen krijgt! Ik ga door in mijn strijd tegen de vooroordelen, bedankt voor jouw medewerking daarin. Bytheway, wat een leuke dochter hebben jullie, ik moet zeggen de meeste baby’s zijn de knapsten niet maar dit is echt een leukerd.
Nou, ik ben net zo verbaasd als jij. Nu ik er een blog over heb geschreven, heb ik amper reacties gehad. Een aantal op Twitter en daar houdt het dan mee op. Blijkbaar vinden veel mensen het zelf ook nog moeilijk om er voor uit te komen?
Maar je weet ‘t niet. We geven niet op! Gewoon doorgaan, ergens zou het beter moeten gaan.
En dank voor je compliment. Wij vinden ‘t zelf ook een énorme leukerd. Maar ja, vriendlief en ik zijn dan ook ietwat subjectief 😉
Ik heb het artikel aandachtig gelezen. Het is inderdaad zo dat vroeger mannen net als vrouwen oorbellen droegen. En misschien nog wel grotere oorbellen ook, omdat grote sieraden toen stoer waren en je hiermee dus je mannelijkheid aantoonde. Maar na de komst van de romeinen of zo, waarbij de mannen kort geknipt, geschoren en zonder sieraden door het leven gingen, is het eigenlijk nooit meer goed gekomen.
Ik denk ook niet dat het ooit nog terug komt. Zelfs het dragen van sieraden zie je tegenwoordig steeds minder bij vrouwen. Misschien omdat ze het niet meer nodig hebben om in de huidige maatschappij te overleven? Wel jammer, want behalve dat het zelf leuk vind om grote oorbellen te dragen, vind ik het ook leuk als vrouwen ze in hebben.
Maar als je nog een foto zoekt van een man met grote oorbellen moet je eens googlen op Nuno Bettencourt, de zanger van Extreme. Dan vind je foto’s waarop hij oorringen in heeft van misschien wel 8 cm groot. En door de dikke ring ziet het er gewoon stoer uit. Whow, ik wou dat ik dit ook durfde. Maar hij heeft er de look voor, met zijn lange haren.
Ik heb niet het gevoel dat het dragen van sieraden bij vrouwen minder wordt maar dat zou kunnen. Acceptatie van het dragen van oorbellen bij mannen is er eigenlijk alleen bij de jongeren volgens mij en dan nog alleen voor die steentjes etc. en zeker geldt dat niet voor grote ringen of hangers. Ik was Nuno al weer vergeten maar dat klopt dat je hem regelmatig met grote creolen is zag, zeker stoer. Mijn eigen haardracht is gewoon kort maar ik blijf het toch ook leuk vinden om grote creolen te dragen, dus mijn advies is gewoon tegen de massa in gaan en dan maar wat lachers etc. totdat men er gewoon aan gewend is dat jij er zo uitziet!
Nou mannen, maar natuurlijk: Nuno Bettencourt! Die was ik – shame on me – alweer vergeten. Maar dat was zeker een voorbeeld van een stoere, oorbellen dragende man. Dat er maar meer van dit soort voorbeelden moge komen. Ook in 2012, want het is hard nodig als ik jullie reacties zo lees!
Hoi,
eigenlijk wil ik ook best met grotere oorringen rondlopen, maar inderdaad ik ben bang voor de reacties. Aan die kleine ringen heb ik geen behoefte, maar niemand van mijn vrienden heeft oorbellen in. Ook mijn vrouw vindt het te vrouwelijk en dan dus maar helemaal niks in de oren. Ik vind het echt jammer, maar soms gebruik ik dan maar clip-ons, voor de lol. Het is inderdaad hokjesdenken waar we last van hebben, ik doe er zelfs soms ook aan mee. Ik weet ook zeker dat er meer mannen zijn die grotere oorbellen zouden willen maar simpelweg niet durven en zo blijft het aan een hele kleine minderheid om grote oorringen te dragen. Zonde, nu durf ik er zelf ook niet aan mee te doen. Je vindt mooi wat je mooi vindt en daarmee zou de kous af moeten zijn, maar geaccepteerd worden voor wie je bent is me belangrijker en als mijn oorbellen dat in de weg zouden lopen, dan kies ik voor een oorbellenloos bestaan. Het zei zo.
Nou,
dat is hartstikke eerlijk van je. Want inderdaad – als je grote oorringen draagt als man krijg je veel reacties. Vooral veel negatieve reacties. Daar moet je wel tegen kunnen. Heel begrijpelijk. Maar als je toch nog twijfelt, misschien hebben de andere mannen die hebben gereageerd, nog tips?
Hoi Danielle,
mij is wel opgevallen dat het bij het dragen van oorringen erg belangrijk is hoe het gaatje staat. Ringen die parallel aan het gezicht lopen zien er veel beter uit dan ringen die naar buiten staan, afhankelijk van het gaatje dus. Dat geldt naar mijn idee voor zowel vrouwen als mannen, alhoewel het met lang haar minder opvalt dat ze naar buiten staan. Hoe dan ook, parallel aan het gezicht is voor een man veel stoerder, vind ik. Als je een gaatje laat schieten heb je daar geen controle over, met een naald wel, dan kun je richten. Vandaar dat het bij veel mensen mis gaat, bij het schieten staan de gaatjes recht op de oorlel, weg van het gezicht, als je pech hebt.
Nou, het is dat je het zegt, maar het was mij nog niet echt opgevallen. Ik ga er op letten!
Je kunt inderdaad beter een oorbellenloos bestaan hebben dan geen bestaan, want zo zou ik mijn leven ook beschouwen als ik grote oorbellen in zou doen. Dat wordt in mijn omgeving echt niet gewaardeerd. En mijn baan kan ik eveneens vaarwel zeggen. Officieel mag je hier niet voor worden ontslagen, maar als er weinig werk is en klanten hebben moeite met jouw uiterlijk ben jij de eerste waar afscheid van wordt genomen.
Iemand die vroeger bij mij in de klas heeft gezeten is er trouwens wel mee weggekomen. Hij droeg in beide oren meerdere ringen waaronder twee hele grote, zag er altijd verwilderd uit, gebruikte drugs en blonk niet uit in arbeidsethos. Toch vond iedereen hem aardig. Maar hij gaat met andere mensen om dan ik. En heeft iets ander werk.
Maar toch, dat is toch eigenlijk raar? Van een ‘apart’ iemand wordt het geaccepteerd, terwijl de rest zich maar in moet houden. We leven toch in een gekke samenleving af en toe.
Ja. Wij leven in een vrij land. Maar wat is vrijheid als je je wel aan allerlei ongeschreven regels moet houden. Niet dat het elders op deze planeet beter is, maar onze samenleving heeft ook zo zijn beperkingen. Maar beseffen wij dat zelf wel?
Goede opmerking. Ik denk dat heel veel mensen niet eens doorhebben dat zij onbewust zich aan allerlei geschreven en ongeschreven regels houden. En andere mensen ook op die criteria beoordelen.
Ik heb voor de grap eens wat commentaren op forums gelezen over mannen met oorbellen. Zelfs van de vrouwen vind 2/3 het niks en de meesten daarvan hadden liever een vriend zonder, maar zouden niet moeilijk doen in het geval dat. Ook bij de mensen die oorbellen bij mannen wel OK vinden vinden weer de meeste 1 gaat in 1 oor nog OK, soms 1 gaatje in 2 oren. Dan moeten er liefst knopjes in zitten, want ringen is meer iets voor aso’s, vooral gouden ringen. Grote bling-bling knopjes vinden al een stuk minder waardering, tenzij je donkerbruin bent, dan gaat het mogelijk wel weer. Maar wat dus echt niet kan, in alle commentaren die ik gelezen heb uitgezonderd, is het vragen van grotere creolen, niet eens echt grote, nee gewoon wat groter dan normaal. Dat is de stand van zaken wanneer je op verschillend forums leest wat de gemiddelde Nederland(s)e(r) van mannen met oorbellen vind. En ik maat vaak ook toegeven dat er mannen zijn waarbij het voor geen meter staat. Er lijkt iets niet te kloppen in het totaalbeeld. Is dat alleen maar gewenning of speelt er toch iets anders? De vorm van het gezicht zal zeker een rol spelen en soms ook hoe de gaatjes staan wanneer er iets grotere ringen in zitten (vind ik zelf). Heeft het met hokjesdenken te maken, Danielle, of is het een combinatie van factoren. Hoe dan ook, het dragen van oorbellen maakt je in dit land over het algemeen dus lelijker, terwijl de bedoeling natuurlijk is om mooier te lijken. Dat doe je aan deels naar anderen toe, want je ziet jezelf toch verrekte weinig zelf in de spiegel, nietwaar?
Het gekke is dat er – naar mijn weten dan – amper dit soort discussies over oorbellen dragende vrouwen plaats vinden. Vrouwen doen gewoon zelf in wat ze mooi vinden en daarmee is de kous af.
Dus ik denk dat het toch echt hokjesdenken is. Mannen ‘mogen’ knopjes in en that’s it! Zucht. Er valt nog een grote slag te maken …
Er wordt af en toe opgemerkt dat grote oorringen meer iets voor sletten zijn, voor de vrouw van het kamp. Maar, dat is volgens mij ook al een idee wat aan het verouderen is. Maar dit conformisme gaat nog veel verder, want als je je in wat meer elitair kringen beweegt dan is de dress-code nog strikter, dan is de man beperkt tot een donkerblauw of grijs/zwart pak en een niet te opvallende stropdas. En wat mogen de vrouwen aan? Heeeel veel of juist weinig. Voor mannen is er erg weinig bewegingsruimte qua kleding, hoe dichter je bij de top komt. Kun je je voorstellen, een politicus met grote oorringen? Het zou een prachtige manier zijn om het taboe te doorbreken, maar ik vrees dat hij weinig stemmen trekt. Ach ja, het is allemaal maar uiterlijk, maar het is toch fijn wanneer je je uiterlijk dusdanig kan aanpassen dat je er wat blijer van wordt.
Inderdaad. Blijkt maar hoe we met z’n allen toch blijkbaar gebonden aan allerhande conventies zijn. En hoe hoger in de boom, hoe strenger. Je hebt wel een aantal mensen die er lak aan hebben, maar ze zijn maar met weinig …
De enige mannelijk politicus die oorbellen heeft gehad is Geertje Wilders. Volgens mij heeft hij er twee in zijn rechteroor gehad, als je de gaatjes ziet. Maar daar zal hij nu niet meer mee rondlopen.
En de dame van Defensie is de enige minister die met redelijk grote oorringen in op diverse foto’s staat. Maar die zal zij in haar functie waarschijnlijk niet meer dragen. Want dan zullen die militairen haar niet meer serieus nemen, denk ik, als ze dat nu al wel doen.
Ik kende dat verhaal van hoe recht gaatjes zitten ook niet, ik zie nu dat mijn rechter ook iets verder naar buiten staat dan mijn linker en dat valt zeker meer op als je wat grotere creolen in doet en ze zijn geschoten dat klopt dus. Ik blijf het toch af en toe proberen, maar ben ook bang dat we het niet gaan mee maken dat dit als “gewoon” zal worden gezien. Dus Rius24 ik probeer het af en toe en neem die reacties dan maar op de koop toe. Ik heb ook al wel een paar leuke reacties gehad (alleen van vrouwen), maar meestal blijft het toch bij lacherige reacties helaas. Omdat het hier op het werk echt uit den boze is, komt het er ook niet veel van, af en toe in het weekend. Het wachten is op een celebrity die de weg gaat banen hier voor.
Ik heb meer dan 20 jaar geleden oorbellen laten inschieten, 1 elke oor. Nog geen minuut spijt van gehad. Draag meestal oorstekers, maar durf ook hangers in te doen. Eigenlijk zou het niet mogen uitmaken of je nu oorbellen draagt of niet, maar velen denken nog in hokjes.
Wat goed!!! Je trekt je gewoon niets aan van de hokjes. Respect.
Mijn vriendin zei dat ze het misschien wel kan accepteren als ik één oorbel zou dragen in plaats van twee. Dat hoeft dan geen klein knopje te zijn, maar mag ook een iets grotere oorring zijn, van 2 of 3 cm. Het heeft wel wat als iemand zo’n oorbel in heeft, maar ik voor mijzelf vind ik dat niets. Ik wil gewoon twee oorbellen dragen. Anders heb er liever geen in.
Kan ik mij voorstellen, ik heb denk ik ook 20 jaar geleden 1 oorbel gehad maar nog geen 2 maanden later er ook 1 in mijn andere oor gezet. Jaren later zijn daar nog wat meer gaatjes bij gekomen, maar het liefst draag ik toch 2 grote creolen met soms een knopje er naast. Mijn vriendin vindt oorbellen gewoon niet leuk of het nou 1 of 2 zijn, dus draag ik ze maar heel af en toe helaas.
Hoi!
Wat jammer dat ik deze website nu pas tegen kom. Wat herkenbaar allemaal. Hier mijn oorbelstory!
Zelf wilde ik al een oorbel dragen sinds de brugklas. Het was eind jaren 70. Slechts 2 jongens droegen er een op school, vreemdgenoeg de stoerste jongen en de meest vrouwelijke van allemaal. In mijn eindexamenjaar wilde ik er zo graag een laten schieten, maar durven deed ik nog steeds niet. Ik was nog een beetje zoekende en was bang voor rotopmerkingen.
Toen ik via via vier maanden een leuk vakantievakantie kreeg in een discotheek op Mallorca heb ik de eerste dag toegeslagen. Meteen in elk (!) oor eentje, wat je toen nog zelden zag. Na zes weken liep ik met twee grote George Michael oorringen die je voelde hangen en bewegen. Wow!
Na thuiskomst ging ik studeren, ‘dus’ besloot ik enkele dagen voor vertrek met tegenzin de oorbellen uit te doen. Gaatjes gingen snel dicht en uit was de pret. En wat ik inderdaad al vermoedde, er liep geen jongen met een oorbel rond op de Universiteit. Na een paar jaar was ik het echter beu. Moeizame relatie met vriendin ging uit en ik stapte bevrijd naar de juwelier. Eentje weliswaar, maar wel een voor iedereen zichtbare oorbel. Even wennen voor iedereen, maar was ik blij. Na een paar jaar heb ik een tweede gaatje laten schieten en had ik mijn Mallorca look weer terug! En daar viel je toen (1988) nog mee op. Omdat ik inmiddels op een jongen (uiteraard met oorbel) verliefd was geworden, ging voor velen de aloude associatie oorbel-homo op. Tja.
In de jaren 90 zag je ook voetballers en gabbers met twee oorringen, vond ik wel opmerkelijk. Ik besloot toen eens in beide oren een steentje te gaan dragen. Ik vond het helemaal super, maar werkelijk iedereen vond het meisjesachtig staan. En het type jongens die toen pestten, dragen ze nu zelf zo!!! En draag ik vaak weer hangers. Fijn te lezen dat er ook andere mannen zijn die grote oorbellen/hangers in hebben. Gewoon doen!
Hi Maarten,
wat leuk dat je je verhaal doet en wat goed dat je je niets aantrekt van de omgeving. Zo zie je maar, er kan meer dan dat je in eerste instantie denkt. Good for you!
Groetjes,
Daniëlle
Ik ben niet zon fan van oorhangers bij mannen. Deze oorbellen zitten vaak fijntjes in elkaar. Dat vind ik meer iets voor vrouwen. Want mannensieraden zijn meestal grover van opzet.
Eigenlijk vind ik alleen die oorbellen die Nuno Bettencourt op de foto in heeft echt leuk. Grote gladde zilverkleurige oorringen met een dikke ring. Hmmmm.
Deze oorbellen zijn wellicht een typisch voorbeeld van een mannensieraad dat alleen door vrouwen wordt gedragen! Omdat mannen doorgaans geen oorbellen dragen en al helemaal geen grote oorbellen! Op een paar unieke foto’s van Nuno na dan.
Ik heb ooit wel hangers gehad, maar vond dat toch ook niet helemaal wat in tegenstelling tot grote ringen. Heb sinds kort ook een setje ringen die echt bijna tot aan mijn schouders komen, voelt geweldig aan, maar ben er nog niet mee in het openbaar geweest, moet nog even de moed daarvoor vinden. Ben blijkbaar toch bang om als homo gezien te worden terwijl ik toch echt alleen op vrouwen val.
Gaaf Have, zou ik wel willen zien.
Ik heb een set van die grote dunne oorringen gekocht.
Ik had vlak ervoor mijn haar laten millimeteren. Staat er super bij. Look zag ik laatst bij Jessie J, waarom ik niet dacht ik! Ga ik niet mee over straat, maar heb ik wel gedragen bij eerste date.
Je hebt ze gedragen tijdens je eerste date! Wat cool! Vond ‘t trouwens ook superstoer staan bij Jessie J, dus gelijk heb je.
Ja, bij Jessie J stond het ook super gaaf. Mijn date moest er even aanwennen, maar we hebben nog steeds contact. Of het wat wordt, zal de tijd leren. Hij heeft liever niet dat ik van die hele grote oorbellen overdag in heb op straat, maar thuis vindt ie het weer heel apart staan. Maar overdag ben ik zelf ook wel op mijn hoede, al kun je me tegenkomen met 1 groot exemplaar in.
Waarom zou je dan wel met 1 exemplaar je vertonen en niet met 2 dat snap ik dan even niet? Ik draag nooit meer 1 oorbel, altijd 2 of meer en daarbij altijd een paar ringen van minimaal een cm of 3 of groter, lacherige reacties blijf je houden helaas.
Have, ik heb altijd twee oorbellen in. Alleen die twee hele grote dunne ringen niet als ik over straat ga.
Dan draag ik nog steeds opvallende oorbellen hoor, maar net even anders. En lacherige reacties houd je inderdaad altijd, maar leuk is anders.
Maar weer je Maarten, er zullen altijd mensen zijn lacherig doen over wat dan ook. En zoals mijn oma altijd zegt: ‘ze kunnen beter om je lachen dan om je huilen.’ Dus gewoon lekker die opvallende oorbellen in 😉
Ik draag meestal tegenwoordig 2 behoorlijke ringen, wat kleinere er naast en bovenin mijn oor nog een ringetje of knopje en dat blijft reacties geven, zeker omdat ik hier in een nogal conservatief kleiner dorp woon. Maar mijn tiener buurmeiden vinden het leuk en dat vind ik dan wel weer grappig.
Meerdere gaatjes is ook gaaf hoor, doe je goed Have. Ken een jongen die oor helemaal vol had met knopjes, van onder tot boven. Die gaf wel een statement af. Was toen nog niet zo vrij, nu zou ik zo op hem afstappen haha.
Tja, je hebt natuurlijk gelijk Daniele. En wat denk je: sinds afgelopen weekend draag ik ook een neusknopje. Wel eens eerder gehad gedurende een vakantie in het buitenland, maar wilde dit toch weer eens voor langere tijd in en heb een kogeltje laten piercen.
Wat grappig Maarten, ik heb ooit ook in een vakantie het uitgeprobeerd om een neusknopje te zetten maar heb die daarna dus ook er uit gehaald. Best vreemd eigenlijk dat je aan de ene kant wel met 5 ringen in je oren durft te lopen maar geen neusbel durft te zetten. Misschien toch binnenkort ook weer een keer proberen. Oor vol was ooit wel een ideaal beeld, maar toch door het dagelijks leven waarin ik ze vanwege mijn werk niet kan dragen te onhandig, dus blijft het denk ik bij deze 5 maar zeg nooit nooit hè.
Meerdere mannen zouden wel een neuspiercing willen, maar durven is wat anders. Hangt natuurlijk ook van de omgeving af (relatie, werk). Ik werk zelf in een creatieve omgeving, waar nog eens veel gays rond lopen als ik. Dat wordt eerder aangemoedigd. Maar waar vele hetero jongens meerdere oorbellen dragen in beide oren, staan die stoere types in de tram naar mijn neus te loeren. Een ringetje is misschien wat minder afwijkend, maar ik vind het knopje juist leuk staan.
Ik vind zowel een knopje als een ringetje wel leuk, alleen om erin en eruit te doen is een knopje stukken handiger vond ik. Ik ga er nog eens over nadenken of ik hem na ongeveer 7 jaar toch weer tevoorschijn ga toveren.
Heb weer sinds een tijdje structureel grote oorringen in beide oren van 2.5 centimeter. Staat prima, ze hangen lekker en zitten best comfortabel. Doen, heren!
Absoluut, ik draag tegenwoordig ook regelmatig al eens oorhangers. Een aanrader.
Ik ben mijn oorhangers kwijt en vind het toch wel een beetje jammer, al durfde ik er toch ook niet echt mee in het openbaar. Dus blijft het bij 5 ringen, wel hele gave zwart met zilveren dikke platte ringen gekocht van zo´n 2,5 cm doorsnee
Ikzelf droeg oorbellen vanaf mijn 14de tot mijn 32ste… Alleen vanaf mijn 27ste (bedrijfsleider bij een autobedrijf) alleen nog maar in mijn vrije tijd. Ik heb ze niet achterwege gelaten vanwege de omgeving of zo. Puur uit gemakzucht. Sinds een paar jaar (ben nu 46) vind ik het echter wel weer leuk! Maar dan geen grote ringen (ben inmiddels directeur van mijn eigen zaak sinds 10 jaar), maar gewoon patserige steentjes of knopjes.
Eerst dacht ik dat ik in een midlifecrise terecht kwam (terwijl ik geen behoefte heb aan een nieuwe vrouw…en snelle auto’s rijd ik al meer dan15 jaar…), maar uiteindelijk bleek alles ermee te maken te hebben, dat ik niet zo lang geleden door een darminfectie ternauwernood aan de dood ben ontsnapt. Ik wil dus doen waar ik zin in heb. F*ck de omgeving!
Toch verwacht ik geen behoorlijk tegengas. Waarom niet? Nou, heel makkelijk: Collega’s, familie, vrienden weten, dat ik tepelpiercings heb…krijg geen commentaar… Ik draag leren broeken (maar dan wel modern en sportieve bovenkleding en ik heb geen bierbuik…)…krijg geen commentaar… Heb inmiddels 4 tatoeages (relatief grote, maar wel beschaafde… geen rommeltje dus…)… krijg geen commentaar.
Ja, ik heb een dominante uitstraling en ik denk, dat dit heel veel te maken heeft met de reactie van de omgeving. Bij mij accepteert men het gewoon…alhoewel ik toch benieuwd ben, wanneer ik de oorbellen daadwerkelijk ga dragen…
Trouwens voor de mannen, die worden belaagd met opmerkingen over de oorbellen het volgende: Zodra iemand commentaar erop maakt (liefst in een groter gezelschap) gewoon de opmerking maken: “Die oorbellen kan ik straks gewoon uitdoen. Maar met zo’n lelijke kop als die van jou moet je leren leven. Die kan je niet afzetten!”. Grof, maar het werkt wel !
Meestal zijn dat mannen, die graag zelf oorbellen willen dragen maar het gewoon niet durven…
O,ja… Ik ben GEEN homo, maar gewoon een getrouwde huisvader van 2 schatten van kinderen…
Otto, wat een goede attitude!
Gaaf, Otto. Helemaal okay. Zo heb ik tijden gewacht met het dragen van een neuspiercing. En op een gegeven moment heb je een gevoel van ‘bekijk het allemaal maar’. En als ik nu geen grote oorbellen in heb, een dag steentjes bijvoorbeeld, dan zijn mensen verbaasd. Maar ik ben geen getrouwde huisvader, maar de homo hier. En dat je een leren broek draagt, is natuurlijk helemaal stoer. .
Ik vind het wel knap als een man de oorbellen in durft te doen die hij in wil doen. Ondanks het commentaar dat je dan ten deel valt. Hetero of homo, onheus intimiderend bejegend worden is voor eenieder onprettig. Zeker als het ‘maar’ gaat om een paar oorbellen in je oren.
De wijze waarop Otto hier mee omgaat is niet mijn stijl. Ik weet dat mijn vrouw het niet zou accepteren als ik zo bruut reageer. Ja… een bestaan met gewone oorknopjes of helemaal geen oorbellen in, is dan mijn lot. Maar het idee dat ik met grote oorbellen in meer ‘verlies’ dan ik zou kunnen ‘winnen’, stelt mij enigszins tevreden.
En… soms zijn en er stiekeme, eenzame momentjes dat ik grote oorringen in kan doen. Want natuurlijk heb ik deze oorbellen in een onbewaakt moment gekocht voor situatie als dit.
Komen die stiekeme, eenzame momentjes toch even goed uit. Lekker toch om dan die grote oorringen in te doen. En ook ik houd me overdag best wel in hoor. M’n inmiddels ex had er niet zo veel mee. Nieuwe date zie ik komend weekend, doe gewoon dan mijn zware oorringen in. Nu mijn haren weer wat gegroeid zijn, zie het er overigens minder opvallend uit. Hoe dan ook ziet hij meteen wat hij aan me heeft.
Hoi Danielle,
inmiddels ben ik de 50 gepasseerd, en ik heb me nu zelf een ring in beide oren gestoken (studex, moest de creolen via E-bay kopen, want uitloopmodel). Ik ben blij verrast hoe goed het me staat. Het leuke is, ik krijg ook heel veel positieve reacties, ook mijn vrouw is tevreden. Nu voel ik me veel meer mezelf en het is een bevrijding. Nog 6 weken en dan kan ik ook grotere ringen door mijn oren doen. Mijn smaak is de laatste jaren wel wat verandert en ik hoef dus niet van de hele grote ringen in, maar 3cm ringen moet wel lukken. Als mensen maar snappen dat je jezelf bent zo, dan vallen de reacties wel mee. En mocht er iemand negatief over denken, daar kan ik mee leven, ik voel me happy met mijn doorbraak.
Deze blog heeft me een stapje in de richting geholpen en dat is dan mooi, ook als de blog een beetje dood is gevallen.
H!,
dank voor je reactie! En wat tof dat je de knoop hebt doorgehakt, jezelf gelukkig voelt en dat je positieve reacties krijgt. Hartstikke leuk om te lezen.
En ja, de blog is een beetje dood gevallen. Is ook al een ouwetje. Misschien toch maar eens updaten!
Heel veel plezier met je oorbellen!
Groet,
Daniëlle
Rius,
tof dat je uiteindelijk toch gaatjes hebt. Ga je plezier aan hebben, geloof me.
Heb zelf ondertussen al een tweede gaatje links, zo wat hoger. Vond enkele vrouwelijke collega’s mooi staan met meerdere oorbellen. Toen ik met hun erover sprak hebben ze me liggen teasen om ook eens iets extra te proberen daar ze mij ook mooi vonden staan met oorbellen.
Wat een leuk blog. Jammer dat het inderdaad een beetje is doorgebloed. Maar hier is toch mijn reactie.
Ik zou ook graag oorbellen willen dragen, maar bij mij is het een fetisj. Dit betekent dat ik er opgewonden van raak. Dat is erg lastig. Daarom raak ik bijvoorbeeld gestrest als mensen opmerkingen over mijn oorbellen maken. Vergelijk het maar met als je als man zijnde van hoge hakken houd en hiermee rond gaat lopen. Dan weet je jezelf ook geen raad als men je hier over aanspreekt.
Feit is natuurlijk wel dat oorbellen normaliter niet met een fetisj in verband worden gebracht. Dus kun je ze eigenlijk gewoon elke dag in hebben zonder dat iemand iets in de gaten heeft. Iedereen denkt dan namelijk dat je stoer wil zijn of rebels bent. Of in het ergste geval dat je verwijfd bent. Terwijl het dus een erotische achtergrond heeft.
Maar geloof mij, daar wordt je op den duur knettergek van. Ik wil niet stoer, rebels of verwijfd overkomen. Ik wil gewoon, in stilte, van mijn oorbellen genieten. Maar dat kan dus niet. Want als je in het openbaar oorbellen in hebt, ben je continu bang dat mensen ze zien en er het zijne van denken. Zeker als je de kans loopt om bekenden (familie, vrienden of collega’s) tegen te komen. Dus is elke poging om ze overdag in te hebben, gedoemd te mislukken.
Het is trouwens wel zo dat het alleen geldt bij twee oorbellen, in beide oren eentje. Van veel oorbellen, zeker tot boven in het oor, gruwel ik. Net als piercings. Daarnaast wordt erger als de oorbellen groter worden. Vooral grote oorringen zijn een enorme boosdoener.
Tenslotte vind ik oorbellen alleen leuk bij vrouwen staan. Of als ik ze zelf in heb. Dus niet bij andere mannen.
Wat ik trouwens ook erg leuk vind zijn vrouwen die de gaatjes in hun oorlellen hebben opgerekt. Niet te ver, maar één centimeter of zo. Dan kun je goed door de gaten heen kijken, zonder dat je het idee hebt dat de oren zijn misvormt.
Voorheen vond ik dit overigens ook eng. Maar sinds kort werkt bij mij een vrouw die dat heeft. Het is een hartstikke nette vrouw, met lang lichtbruin haar. Maar omdat ze haar haren altijd in een grote rommelige knot boven haar hoofd draagt, zie je de gaten in haar oren altijd. En heel erg goed.
Daarnaast is het een superaardige meid. Dus ga ik vaak met een bakje koffie bij haar langs om lekker te kletsen. En van haar gestretchte oorlellen te genieten. Wat zij trouwens niet weet, want ik heb haar nooit verteld dat ik dit geweldig vind. Maar misschien, en dat denk ik, weet zij dit al lang. En kan ik het maar beter bekennen.
Ik heb er daarom ook over nagedacht om mijn oorlellen op te rekken. Maar vanwege mijn baan, ik doe wel iets ander werk dan haar, is het niet handig. En zou ik wel eens enorm in de problemen kunnen komen. En dan heb ik het niet eens over het moment dat ik zou willen solliciteren op een hogere functie.
Daarnaast is het zo dat het voor mij eigenlijk niets meer zijn dan twee oorknoppen. En omdat je dan je oorlellen uitrekt, kunnen deze ‘oorbellen’ best groot worden. Maar nooit zo groot als oorringen, wat, zeker als de ring ook nog vrij dik is, voor mij de mooiste oorbellen ter wereld zijn. En zit de spanning misschien vooral in de grote van het gat in de oren. Want als deze vrouw, i.p.v. gestretchte oorlellen, grote oorringen in zou hebben, zou ik continu in katzwijm (gespeelde flauwte) bij haar zitten. Of willen zijn.
Zo beschouwend is eigenlijk het enige dat mij bij gestretchte oorlellen fascineert, het feit dat ik dan altijd een soort van oorbellen in zou hebben. En ze niet/nooit meer uit zou kunnen doen. Zodat ik een soort ‘gevangene’ van mijn oorbellen zou worden.
Al met al zou ik dus graag mijn oorlellen één centimeter of zo willen oprekken. Al was het maar omdat ik het gevoel, de pijn, van het oprekken van mijn oorlellen graag eens zou willen ervaren. Maar toch houd ik het, vanwege mijn fetisj, bij een paar ‘eenvoudige’ oorbellen. Want wat voor oorbellen geldt, geldt, naar ik het zo beschouw, ook een beetje voor gestretchte oorlellen. En die kan ik dus nooit meer uitdoen!