Jaaaaaaaaaaaaaaaaaa, de finale van het eurovisiesongfestival is begonnen! Wie gaat het winnen vanavond? Dat weten we zo rond de klok van elf. Israel, Duitsland, Azerbeidzjan en IJsland maken in ieder geval grote kans. Maar er zou wel eens gevaar kunnen schuilen in een land als Roemenie. En dat is toch weer leuk voor de spanning.
Het festival werd in ieder geval geopend door Alexander Rybak, de vorige winnaar. En ja, we gingen weer bijna dood van vertedering. Wel werden we weer wakker geschud door het presentatietrio, geen duo natuurlijk, die ons allemaal overbodige info vertelde die we al lang wisten. Dat hebben we – onder het genot van een glassje bubbels – dan ook maar wijselijk genegeerd.
En daarna? Toen begin eindelijk die finale. Tot plezier van de vrouwelijke familieleden waarmee ik het keek. Het mannelijk gezelschap deed er wat langer over om ons te vergezellen. Na ja, laten we het er dan op maar op houden dat voor dit soort gelegenheden de drank is uitgevonden.
Finale, zaterdag 29 mei:
01. Azerbeidzjan: Safura – Drip Drop: Het meisje met de blauwe handschoen. Met glitters, dat dan weer wel. Een favorietenrol had ze, en die heeft ze nu nog steeds. Weinig drama hier. Een kanshebber.
02. Spanje: Daniel Diges – Algo pequeñito Een circusact met in de hoofdrol een Spaanse versie van Mika. Nou ja, hoofdrolspeler? Dat was stiekem de man met de rode muts die het podium opklom en de act verstoorde. Al was het maar heel kort. De man werd overigens heel snel het podium afgehaald en overgedragen aan de politie. De Noren doen niets half. Dus aan ‘t eind mocht Daniel weer. Hielp hem niets. Een vervelend nummer blijft een vervelend nummer. Streaker of niet.
03. Noorwegen: Didrik Solli-Tangen – My heart is yours: De Josh Groban van de hoge landen. Stomvervelende ballad. Gelukkig zong-ie vals. En dat brengt ‘m niet zo ver. Dus hij sneuvelt. Net als zijn vermeende relatie, die van Zweden – that is, die ook gestrand is in de halve finale. Weg ermee.
04. Moldavië: SunStroke Project & Olia Tira – Run Away Ng steeds overactief en nog steeds overdadig misbruik van make-up. Nog steeds wel een catchy saxofoondeuntje. Kanshebber. ‘Want geinig.’ Zegt mijn groep. Ik vind van niet.
05. Cyprus: Jon Lilygreen & The Islanders – Life looks better in Spring Nou, ik viel in slaap. U ook? Saaie gitaarnummertjes hebben we al genoeg in deze wereld.
06. Bosnië & Herzegovina: Vukašin Brajić – Lightning and Thunder Een rocknummer is best een verademing, maar van deze man worden we bang. Van het nummer zijn we ook niet onder de indruk. En waar is die gitaar?
07. België: Tom Dice – Me and My Guitar Wat een held, wat een nummer. En nu maar hopen dattie hoog komt. Zijn wij volgend jaar dabei ergens in het Vlaamse land.
08. Servië: Milan Stankovic – Ovo je Balkan Is het een man? Een vrouw? Geen idee. Bagger is het wel.
09. Wit-Rusland: 3+2 – Butterflies Ja hoor, dit is zo zoet dat het glazuur je van de tanden spat. Afschaffen.
$10. Ierland: Niamh Kavanagh – It’s For You Eurovisie ten top. Johnny Logan had het geschreven kunnen hebben. Te 1988, dat dan weer wel.
11. Griekenland: George Alkaeos & Friends – Opa Dansen en borden gooien, dat willen we! Punten!
12. Verenigd Koninkrijk: Josh – That Sounds Good To Me Wat een baggernummer. Disgrace voor Engeland. En de volgende keer niet een eng ventje weer insturen. Kunnen onze ogen niet aan. En onze oren trouwens ook niet.
13. Georgië: Sofia Nizharadze – Shine Dit kreeg de heren van ons gezelschap op het puntje van de stoel. ‘Douze points’ riep een van hen. Met dank aan heur jurk en heur gezicht. En terecht, want mooi is ze. En zingen kan ze ook. Mag hoog eindigen. De stemmen van de heren hier heeft ze al.
14. Turkije: MaNga – We Could Be The Same Je houdt er van of niet, maar rock zijn we niet gewend van de Turken. En ze doen het niet slecht, maar ons ding is ‘t niet. De powerranger zorgde wel weer voor lachslavo’s. Logisch. Wie stuurt een rondspuitende robot het podium op.
15. Albanië: Juliana Pasha – It’s All About You ‘Heb je die broek gezien?’gilde tante M. ‘Het zit echt heel slecht,’ voegde moeders er aan toe. De rest van het nummer hebben we het alleen maar over de slechtzittende broek gehad van de zangeres. Shit happens. Oppervlakkig ook, maar dat gold ook voor het nummer. Regelrecht gejat uit nummers van Britney, dus lekker was dát in ieder geval wel.
16. IJsland: Hera Björk – Je ne sais quoi Mijn favoriet. En die rol maakte ze waar. Wat een stem, wat een geswing en vooral: wat een hit. Twaalf punten.
17. Oekraïne: Alyosha – Sweet people Weer vals, weer depressief. Is ook een prestatie. Want dat is ook het enige wat ze kan.
18. Frankrijk: Jessy Matador – Allez, Ola, Ole Gut, we hebben een nieuwe Macarena erbij, gezien het dansje dan. Een mix tussen ‘Alane’ van Wes en de Macarena. Leuk hoor, dat wordt weer swingen deze zomer. Doen wij ook. Maar een winnaar? Dat wordt hij niet.
19. Roemenië: Paula Seling & Ovi – Playing with Fire Ook wel door veel mensen de laatste dagen ‘the dark horse’ genoemd. En dat is het. Een gevaarlijke outsider in de vorm van een man met inteeltogen en een operadiva in leer. Klinkt, dankzij een nieuw arrangement, retelekker. Komt goed met die top 5. En met een beetje geluk een top 3.
20. Rusland: Peter Nalitch – Lost and forgotten En we werden gewoon weer depressief van de zanger.’Man, ga toch gewoon een revolutue leiden,’ zou je ‘m wel toe willen schreeuwen. Helaas, het mocht niet baten. De Stalin in hem wilde zingen. En dat levert dus zo’n nummer op. Hmmm.
21. Armenie: Eva Rivas – Apricot Stone Dit nummer kreeg de mannen van ons gezelschap helemaal uit de stoel. Dat was niet dankzij het nummer. De voorgevel was meer het uithangbord. Nou ja.’if jou got it, flaunt it,’ zullen we maar zeggen.
22. Duitsland: Lena Meyer-Landrut – Satellite Gut, ze stond erbij alsof ze ‘t hartstikke in haar broek moest doen. Of in haar zwarte begrafenisjurkje dan. Maar verder was de beat heel gezellig. Aanstekelijk ook. Levert punten op. Nu maar hopen dat Lena voor de puntentelling naar de wc is gegaan.
23. Portugal: Filipa Azevedo – Há Dias Assim Je houdt van Disney prinsessen in Assepoesterjurken of je doet het niet. Ik doe het niet. De rest hopelijk ook niet. Te zoetsappig.
24. Israël: Harel Ska’at – Milim Als een man ogen heeft die een Palestijns coflict kunne oplossen, dan kun je dit nummer onmogelijk niet leuk vinden. Toch? Neuh, dat ook weer niet. Ik mag het dan wel aardig vinden, maar een gedeelte van mijn gezelschap doet het af als ‘vals kattengejank.’ Oh.
25. Denemarken: Chanée & N’Evergreen – In A Moment Like This Ware Sky Radio Muziek. En wat lijkt die zanger toch ook op de drummer van The Police en wat lijkt dat intro toch op nummers van The Police? Tja … Maar vast populair. Bij liefhebbers van The Police en Sky Radio.
En nu is het wachten op die eindeloze puntentelling.
Heerlijk, daarna was de winnaar bekend: Duitsland. Met ‘t fijne Satellite van de moeilijk kijkende Lena. Geen IJsland, maar toch welverdiend. En hier alvast de clip. Morgen de officiële versie … Tot dan en heb een fijne avond. Dat hebben wij ook. Met dank aan de prosecco.
Guidje says
IJsland had vorig jaar moeten winnen. 🙂
Ik vond de finale niet tegenvallen, want de halve finale van donderdag beloofde weinig goeds. Leuk dat België nog best hoog is geëindigd (zesde), al zijn ze daar boos dat Nederland niet meer dan 6 punten heeft gegeven. Ja duh, kunnen wij er wat aan doen dat de meeste punten van Nederland altijd naar Turkije, Armenië en Israël gaan? Dus dan is 6 punten nog best veel hoor. Ik vond Ierland ook wel leuk, maar dat krijg je als geitenwollensok.
Die commentatoren van de VRT waren weer enorm Vlaams Blokkerig bezig: ‘ja, we hebben het nog nooit zo goed gedaan bij het Eurovisie Songfestival!’ Jawel hoor, je hebt in 1986 gewonnen met Sandra Kim en bent in 2003 tweede geworden met Urban Trad., maar ja, die zijn allebei Waals en dat telt dan weer niet. Wat een stumperds. En dan ook nog over Nederland klagen dat ‘we’ te weinig punten hebben gegeven.
Israël zong trouwens vals, bij Wit-Rusland heb ik een plaspauze ingelast en heb je die achtergrondzangeressen bij Engeland gehoord? Die zaten er heel het nummer grandioos naast! Het Engelse nummer was trouwens geschreven door Stock & Waterman (Aitken deed niet mee). Je ziet gelijk het resultaat: laatste. Leukste commentaar was van Graham Norton op de BBC die bij het voorlaatste land dat punten gaf helemaal uit z’n dak ging omdat ze toen op tien punten stonden (‘we’re in double figures!’), om vervolgens te zien dat de nummer laatst tien punten kreeg, waardoor Engeland alsnog laatste werd (‘ow well, she gives and she takes’).
Zijn valse commentaar bij alle types die de punten moesten geven, was weer erg leuk.
België deed wel wat ik vind dat we als Nederland al jaren es moeten proberen: gewoon een zanger of zangeres met een gitaar. Geen bombast of hoog meezinggehalte, maar gewoon een ‘klein’ liedje. Nouja, hopelijk leren we het voor volgend jaar, want die veertiende plek voor Sieneke in de halve finale moet beter kunnen.
danielle says
Jaaaaaa, Belgie was enig. Zesde maar liefst. Snap best dat die Vlamingen het als reden aangrijpen om weer eens Vlaanderen in het zonnetje te zetten.
Was de laatste tijd niet veel reden toe 😉 Alleen jammer dat wij als Nederland daar blijkbaar niet genoeg aan hebben bijgedragen.
Haha. Misschien maken we het goed door Tom Dice volgend jaar de Nederlandse inzending te laten tikken?
En vind ut wel jammer datik Graham Norton heb gemist. Hoor van meer mensen dattie reuze geestig was. Oh wel,, next year.
Wat vind je nu van Lena en heur satelliet?
Guidje says
Ik kwam er ook pas na negen nummers achter dat ik naar de BBC over moest switchen in plaats van naar dat irritante geneuzel van Cornald Maas en Daniël Dekker te luisteren. Stom natuurlijk; Graham Norton is een held.
Ik vind Lena’s Satellite wel een leuk liedje, beetje Kate Nash-achtig. Ik vond België en Ierland het leukste. Maar over het algemeen vond ik het een matige editie, vorig jaar was beter. 🙂
danielle says
Ik ga volgend jaar ook meteen Graham Norton volgen. Al vin ik dat valse commentaar van Cornald Maas ook altijd vermakelijk.
Maarre, ik vond het niet eens zo’n slechte editie. Waren wel wat meer ballads en échte liedjes. Is ook best leuk!
Guidje says
Meest dodelijke opmerking die Cornald Maas ooit heeft gemaakt, was toen de Zweedse Charlotte Nilsson (inmiddels Perelli) in 2007 of 2008 weer een keertje meedeed en er belachelijke hoeveelheden botox in had gestoken dat hij uitriep ‘ja mensen, ze geeft licht in het donker.’
Als ik volgende week in Stockholm ben, ga ik lekker op zoek naar een cd van mijn IJslandse heldin van de editie 2009. 🙂
danielle says
Haha, die was inderdaad heul leuk!
Maar vind ook dat Cornald Maas als geen ander het woord ‘martelkamermuziek’ kan uitspreken 😉
Bofkont die je bent, jij gaat gewoon heerlijk naar Stockholm. Veel plezier en ik hoop dat je een album van die lieve Yohanna op de kop tikt.
Laat je ff weten of ze écht kan zingen?