Hebben jullie ook al zo’n zin in het Eurovisiesongfestival? Ik wel. Maar dat hadden jullie vast al verwacht. En natuurlijk neem ik weer de inzendingen met jullie door. In de blog Eurovisiesongfestival 2023: De inzendingen #5 maken we kennis met Armenië, Roemenië, Estland, Cyprus, IJsland, Griekenland en Polen
Check hier de eerdere blogs:
Lees hier over de inzendingen van Albanië, België en Oekraïne
Hier vind je meer over de inzendingen van Zweden, Noorwegen, Denemarken, Italië, Spanje en Tsjechië
En hier vind je een review over Eurovision in Concert
Eurovisiesongfestival 2023: De inzendingen #3: Malta, Servië, Letland, Portugal, Ierland, Kroatië en Zwitserland
Eurovisiesongfestival 2023: De inzendingen #4: Finland, Israël, Moldavië, Azerbeidzjan en Nederland
Armenië: Future Love – Brunette
Eén van de acts die ik al zag bij Eurovision in Concert, was de Armeense Brunette. En het lijkt erop dat dit in eerste instantie een ingetogen nummer wordt, maar dan gaat Brunette een stukkie rappen en wordt het zowaar een artsy nummer. Dat zal niet ieders kopje thee zijn, maar ik hou ervan. Ook omdat Brunette echt een lekker potje kan zingen. Hopelijk door naar de finale.
En mijn favoriet van dit het blog ‘Eurovisiesongfestival 2023 De inzendingen #5.’ Dat ook.
Roemenië: D.G.T – Theodor Andrei
En bij Eurovision in Concert zag ik ook Theodor Andreu met D.G.T. Dit nummer is een mix tussen een nachtclubsfeer, jazzy mood en een rockmelodie. Het was alsof de componisten maar niet konden besluiten wat ze nu met dit nummer aan moesten. Een beetje van dit, een beetje van dat en daar moeten we het maar mee doen.
Gelukkig kan Andrei tot nu toe live best goed zingen. Maar of dat goed genoeg is voor de finale? Ik verwacht niet.
Estland: Bridges – Alika
Bridges van Alika is echt een ouderwetse ballad. Maar dan wel eentje met een moderne twist. En met piano, strijkers en een zangeres die graag – zou ze Frans zijn – zucht tussendoor. De sfeer van dit nummer kun je misschien dan ook het best omschrijven als ‘filmisch.’ Al zullen sommige mensen het eerder saai noemen. Het moet je smaak zijn. Maar ach, ik hou soms wel van ouderwetse ballads.
Cyprus: Break a Broken Heart – Andrew Lambrou
Om maar met de deur in huis te vallen: ‘break a broken heart’ is niets nieuws onder de zon. Zo’n nummer hebben we de laatste edities al tig keer gehoord. Met dank aan een team van – daar zijn ze weer – Zweedse songwriters. Denk dus aan een mix urban, poppy en oorwurmerig. Tel daarbij een aantrekkelijke zanger op en je hebt een acceptabele inzending. Maar blijft doorsnee. Next.
IJsland: Power – Diljá
Ik geef het toe: ik heb een zwak voor IJsland. Ook omdat ze vaak van die rare, quirky of ronduit gestoorde acts sturen.
Dan doen ze dit jaar niet.
Sterker nog, voordat ik het live hoorde bij Eurovision in Concert vond ik de deze inzending nou niet echt bijzonder. Vooral omdat ik vond dat ik zo’n deuntje al te vaak had gehoord. Waarom ik toch om ben? De stem en het enthousiasme van Diljá. De beste vrouw doet er alles aan om er een feest van te maken. Laat dat maar aan IJslanders over. Maar hopelijk volgend jaar toch weer een gekkere act.
Griekenland: What they say – Victor Vernicos
Vorig jaar stuurde Griekenland nog een inzending waar je na afloop Ritalin nodig had om even bij te komen. Ook de inzending van Victor klinkt in eerste instantie zo. Gelukkig komt er daarna versnelling in en wordt het daarna iets beter. Al wil Victor wel heel graag klinken als het maffia-broertje van Ed Sheeran.
Polen: Solo – Blanka
Polen neemt dit jaar de categorie ‘meezingbare irritante zomerliedjes’ voor z’n rekening. Denk aan een volstrekt oppervlakkig zomerdeuntje met Spaanse invloeden. Dankzij de mooie verschijning van Blanka zal dit nog wel eens punten kunnen opleveren, maar van het liedje moeten ze het niet hebben.
Geef een reactie