Een tijd terug las ik ‘Stervensuur’ en het vervolg ‘Doodvonnis’ van Andreas Gruber in de Nemez & Sneijder trilogie. Onlangs verscheen het derde deel ‘Apotheose’ en dit deel bleek al snel zo spannend. Want ja, dit is weer een pagetuner. En dat is best knap voor zo’n dikke pil van ruim 500 pagina’s.
>> Lees hier de reviews van deel 1 (‘Stervensuur’) en deel 2 (‘Doodvonnis’).
Apotheose
Maar eerst even terug naar de plot. In Bern wordt het kunstig gedrapeerde lijk van een vrouw gevonden, De moordenaar kerfde een geheimzinnig teken in haar huid. Al snel blijkt dat zij niet zijn enige slachtoffer is.
De Nederlandse profiler Maarten S. Sneijder en rechercheur Sabine Nemez worden ingeschakeld voor het onderzoek. Maar wanneer zij zich begeven op een bloederige speurtocht naar de dader, blijkt dat de moordenaar hen steeds een stap voor is.
Intussen arriveert de jonge psycholoog Hannah in het Noord-Duitse Steinfels, een gevangenis voor geesteszieke delinquenten. Zij wordt aangesteld om een therapiegroep te leiden, maar is vooral geïnteresseerd in één gevangene: Piet van Loon. Hij werd ooit door Sneijder achter de tralies gezet, en wordt nu de sleutelfiguur in een duivels spel…
Excentriek personage
Net als in de vorige delen speelt de Nederlandse profiler Maarten S. Sneijder weer één van de hoofdrollen. En dat is fijn. Hij is sociaal onaangepast, lekker excentriek met een zwak voor die andere profiler, de jonge Sabine Nemez. Met haar loste hij al eerdere misdrijven op en nu is zij weer de aangewezen persoon om met hem samen te werken. Knap, want Sneijder werkt met niemand samen. En dat levert een ongewone samenwerking op met veel snedige oneliners en ergernissen.
Hoog tempo en veel plotwendingen
Maar het levert vooral een derde deel met een hoog tempo en veel plotwendingen op. We gaan van moord naar moord, reizen door de tijd, komen personages tegen uit het verleden van Sneijder en vrezen intussen voor het leven van de onbesuisde Hannah. Ook verbazen we ons over de ongewone misdadiger die Piet van Loon heet. Schrijver Andreas Gruber gunt ons geen moment rust. Net als in de andere delen spring je op de sneltrein die de Nemez en Snijder lijn is.
Verrassend
En die trein neemt je mee naar een spannend einde waarin alle plotlijnen van eerdere delen samenkomen. Eén van die wendingen zag ik zelfs niet aankomen. Dat was leuk. Zijn soms die plotwendingen een beetje vergezocht? Misschien wel, maar als lezer kon ik prima in meegaan. En dat geldt ook voor dat explosieve einde.
Vervolg?
Schrijver Andreas Gruber schreef in zijn dankwoord dat dit het laatste deel in deze trilogie is, maar dat het verhaal van Maarten S. Sneijder nog niet klaar is. Dat hoop ik dan maar, want ik wil meer van dit soort lekker gruwelijke thrillers met een hoog tempo en excentrieke personages. Benieuwd naar het vervolg …
‘Apotheose’ is nu verkrijgbaar in de online boekhandel.
Geef een reactie