‘De Donkere Kant van Sally Diamond’ van Liz Nugent kreeg fantastische reviews. Een goede reden om toch eens aan dit boek te beginnen. Maar nu heb ik ‘m heb gelezen, ben ik het niet zo eens met die lovende recensies. Maar hé, misschien ligt dat aan mij.
De Donkere Kant van Sally Diamond
Maar het moet gezegd: de plot van dit boek is goed. Fascinerend zelfs. Dat begint al bij de start van dit verhaal. Na de dood van haar vader, zet Sally Diamond ‘m bij het vuilnis. Vooruit, ze stopt ‘m in een verbrandingsoven. Ze snapt niet wat daar zo vreemd aan is. Sally deed gewoon wat haar vader altijd al zei: hem bij het vuilnis zetten na zijn dood.
Nu staat ze plotseling in het middelpunt van de belangstelling. Niet alleen van de media en de politie, maar ook van een stem uit een verleden dat ze zich niet herinnert. Terwijl Sally wegwijs wordt in de horror van haar vroegste jeugd, maakt ze ook voor het eerst nieuwe vrienden en belangrijke keuzes. En leert ze dat mensen niet altijd zeggen wat ze bedoelen…
Sally Diamond
Sally is een nogal ongewone vrouw. Ze neemt alle woorden heel letterlijk, heeft nogal problemen met sociale vaardigheden en is het liefst op zichzelf. We komen al snel te weten dat dit te danken is aan het traumatische begin van haar leven. Daardoor zal de ene lezer enorm met haar meeleven, de ander wat minder. Sally is dan ook een personage waar je of meteen van houdt of waar je niet zoveel mee hebt.
Hoe minder je weet, hoe beter
Al maakt het ook niet zoveel uit wat je als lezer denkt van Sally Diamond, want er gebeurt nog veel meer in dit boek. En nu moet ik oppassen, want hoe minder je weet over het vervolg van het verhaal, hoe beter het wordt. Laat ik het er maar op houden dat meerdere personages naadloos hadden gepast in de donkere serie over seriemoordenaars, Mindhunter.
Het levert een buitengewoon donker, grimmig verhaal op. Flashbacks naar het verleden zorgen voor kippenvel. Je krijgt het zelfs plaatsvervangend benauwd van de beklemmende sfeer.
En dat is ook de grote kracht van het boek.
Niet meer de sociale outcast
Maar gek genoeg gaat het halverwege het boek beter met Sally. Ze krijgt vrienden, een sociaal leven en het lijkt erop dat ze niet meer de sociale outcast van vroeger is. En dat is best fijn. Meestal gebeuren zulke ontwikkelingen aan het eind van een boek, maar auteur Liz Nugent kiest ervoor om dit nu in het verhaal te laten plaats vinden. En aangezien Sally nog steeds last van woede-uitbarstingen, weten we dat deze gelukkige situatie niet lang kan duren.
Afgeraffeld einde
Maar opeens krijgen we in het laatste deel van het boek het gevoel dat alle verhaallijnen wel héél snel afgeraffeld worden. Sally wordt bedonderd, belangrijke personages verdwijnen en het gaat opeens van kwaad tot erger. Het laatste hoofdstuk is helemaal depressief te noemen. De karakterontwikkeling die Sally heeft doorgemaakt in het boek, is binnen een paar ferme klappen weg. Het verhaal dat zo sterk begon eindigt dan ook zwak. Dat is zonde voor een donker, grimmig verhaal dat zo sterk en veelbelovend begon.
Dus nee, ik ben het niet helemaal niet eens met de lovende reviews. Maar dat is natuurlijk ook een kwestie van smaak. Wie weet past dat einde helemaal in jouw straatje. Donker en grimmig is het verhaal in ieder geval. In die opzet is het volledig geslaagd.
‘De donkere kant van Sally Diamond’ van Liz Nugent is nu verkrijgbaar in de (online) boekhandel
Geef een reactie