Een tijdje terug las ik ‘De Krijtman’ en ‘De Terugkeer’ van C.J. Tudor en onlangs las ik haar nieuwste, De Dwaling. En mensen, dit is een héél ander boek. Ik moest er na afloop gewoon even van bijkomen.
Lees hier de reviews van:
De Krijtman
De Terugkeer
De Dwaling
Maar goed, eerst even terug naar dat plot. In de ijzingwekkende kou bevindt zich een gekantelde bus vol studenten, een gestrande kabelbaan vol vreemden en een afgelegen chalet vol onderzoekers. In een van de groepen verschuilt zich een moordenaar – maar in welke groep?
Alsof die sneeuwstorm niet erg genoeg is, komen de hulpdiensten ook nog niet eens opdagen. Er is geen levende ziel te bekennen, iedereen is op de vlucht. Maar waarvoor? Niemand weet wat er aan de hand is, maar één ding weten ze zeker: overleven is moordend.
Vanuit het perspectief van Hannah (zit in de bus), Meg (gevangen in de kabelbaan) en Carter (bevindt zich in het chalet) komen we stukje bij beetje te weten wat er aan de hand is.
Apocalyptische thriller
In tegenstelling tot de eerdere boeken van C.J. Tudor is dit een locked-in thriller meets apocalyptische thriller. Dit is écht een ander verhaal dan haar voorgaande boeken. Dit is meer een mix tussen de The Walking Dead en de periode tijdens de Corona-crisis. Meer ga ik je er niet over vertellen, want hoe minder je weet, hoe spannender en beklemmend het is.
Beklemmend
Want beklemmend is dit boek, want C.J. Tudor is een kei in het schetsen van doodenge situaties. Je zal maar opgesloten zitten in een bus met meerdere doden of in een kabelbaan die boven een doodenge afgrond hangt. Je voelt de kou, de angst en de onmacht van de personages.
Veel personages
En er zijn veel personages. Dat kan in het begin wat verwarring opleveren, maar aangezien de één na de ander toch het loodje legt, krijgen verschillende personages al meer diepte. Want zowel Hannah, Meg en Carter worstelen met hun eigen demonen en geheimen. De één heeft het nog moeilijker dan de ander. Je krijgt stante pede medelijden met de drie hoofdpersonages, want mijn hemel – wat leven ze in een rottige wereld.
Maar hoe komt het allemaal bij elkaar?
Maar op een zeker moment gebeurt er zoveel met die drie personages op die drie locaties dat je je afvraagt hoe C.J. Tudor in hemelsnaam die verhaallijnen bij elkaar gaat brengen? Wat hebben al die personages met elkaar te maken? En dan heeft de schrijfster een verrassing voor ons in petto die het verhaal op z’n kop zet. Althans, ik zag deze verrassingen niet aankomen.
Alleen daarvoor al hulde.
En dat einde?
Dat leidt ons naar een einde waar niet iedere lezer per se blij van wordt. Het einde is nogal grimmig. Laat ik het daar maar op houden. Al past het wel goed bij de rest van het boek, want dit verhaal is in z’n geheel grimmig.
De laatste bladzijden geven ons nog een laatste plottwist die naar meer smaakt. Dit open einde zorgt ervoor dat er ruimte is voor een vervolg. Het zou leuk zijn als C.J. Tudor zich daaraan zou wagen.
De moeite waard
Want ‘De Dwaling’ is zeker de moeite waard. Dit is een grimmig, spannend en beklemmend boek. Bereid je alleen wel voor op een boek zonder happy endings. Daar doet Tudor niet aan. Ik moest er gewoon even van bijkomen. Maar wie daar geen probleem mee heeft, gaat zich niet vervelen. Benieuwd of dat vervolg er nog komt.
‘De Dwaling’ van C.J. Tudor wordt uitgegeven door A.W. Bruna en is nu verkrijgbaar in de (online) boekhandel.
Geef een reactie