Nog even en dan barst het Eurovisiesongfestival los. En natuurlijk neem ik weer alle inzendingen met jullie door. Maak kennis met de Eurovisiesongfestival inzendingen #5: Verenigd Koninkrijk, Oostenrijk, Cyprus, Luxemburg, Slovenië, Duitsland, San Marino, Australië, Israël, Zweden en Zwitserland.
Lees ook:
>> Blog 1: Eurovisiesongfestival 2024 #1
>> Blog 2: Eurovisiesongfestival 2024 #2
>> Eurovisiesongfestival 2024 #3
>> Eurovisiesongfestival 2024 #4
Verenigd Koninkrijk: Dizzy – Olly Alexander
Olly Alexander kennen we natuurlijk al van de groep ‘Years & Years’ en verschillende prima series (It’s a Sin is een aanrader). En ook deze inzending is prima. Het is een lekkere dansplaat die je zo meezingt. Niet bijzonder, maar oké.
Niet erg, want als we Olly Alexander een beetje kennen, weten we dat-ie in staat is om live er een feestje van te maken. Gaat ‘m misschien wel helpen om een paar punten binnen te harken. Maar een plek in de top 5? Nee, dat wordt het niet.
Oostenrijk: We Will Rave
De Nederlandse inzending heeft gabber en de Oostenrijkers slaan dit jaar aan het raven. En mensen, 1998 herleeft. DJ Bobo zou jaloers zijn. We will rave, maar dan op een tikkie foute nineties manier. Het zorgt vast voor een ouderwets rave-feestje in Malmö. Hopelijk met foute lichtflitsen en een harde nineties bass waar half Europa – net als vroeger- doof van wordt. Gaat vast door naar de finale.
Cyprus: Liar – Sillia Kapsis
Je kunt vaak vertrouwen op Cyprus als het gaat om catchy liedjes, leuke zangeressen en goed gechoreografeerde acts. Dat geldt ook zeker voor deze act. Het liedje is natuurlijk een optelsom van allerlei bekende liedjes, maar je deint wel lekker mee. En daarbij is zangeres Sillia een uitstekend danser. Niet briljant, wel een heerlijke guilty pleasure. Hopelijk door naar de finale.
Luxemburg: Fighter – Tali
Luxemburg doet voor het sinds jaren weer eens mee en daar had ik mij ook echt op verheugd. Helaas is de inzending minder spectaculair. Zangeres zingt popliedje en doet een dansje. Nee, dit is helaas een slap aftreksel van andere dansbare acts als Cyrus. Maar na een paar keer luisteren toch wel leuk. Dus toch op naar de finale met Luxemburg.
Slovenië: Veronika – Raiven
Slovenië komt dit jaar met een ietwat traag, donker nummer. Het nummer had niet misstaan op de soundtrack van een vampierenfilm. Je verwacht ieder moment dat zangeres Raiven één van haar dansers bijt en dat dan de pleuris uitbreekt. Zou leuk zijn, want voor de rest verveelt het nummer snel. Behalve dan het keiharde ‘RA!’ dat we veelvuldig horen. Gebeurt er toch nog iets.
Duitsland: Always on the run – Isaak
Duitsland staat dit jaar weer laag bij de bookmakers en dat is best zielig voor die Duitsers, want zo slecht zingt die zanger helemaal niet. Het klinkt een beetje als een mix tussen Rag’n Bone man en John Newman. Helaas klinkt dat nummer wel alsof het dit al tig keer hebben gehoord. Maar dan beter. Nee, dit zal wel weer als één van de laatste deelnemers eindigen. Alweer een flop. Sorry Duitsers.
San Marino: 11:11 – Megara
Ieder jaar is het weer een verrassing wat San Marino ons gaat brengen. Dit jaar is het een verschrikking. Een rocknummer zonder kop of staart en een act waarbij de Ierse inzending ‘Doomsday Blay’ opeens een meesterwerk bij lijkt. Een ding is zeker: dit wordt een moment om tijdens de halve finale veel drank te halen. Gaan we nodig hebben.
Australië: One Mikali – Electric Fields
Australië stuurt dit jaar een dansbaar popliedje met invloeden uit de Aboriginal cultuur. Zo horen we verschillende teksten uit deze cultuur en is daar een didgeridoo? Het levert in ieder geval een sympathiek liedje op dat je zo meezingt. Maar helaas is het daardoor niet meer dan dat.
Israël: Hurricane – Eden Golan
Er is dit jaar heel veel te doen over de Israëlische inzending. Ze hebben ‘m niet voor niets een meerdere keren moeten veranderen, want te politiek en noem maar op. Maar het moet gezegd: de uiteindelijke inzending is helemaal niet slecht. Dit is een mooie ballad waarin zangeres Eden lekker kan uithalen. Gaat het controverse opleveren? Natuurlijk. Maar niet vanwege het nummer. Dat is prima.
Zweden: Unforgettable – Marcus & Martinus
Zweden levert dit jaar een inzending die lijkt op het werk van de Swedish House Maffia uit 2012. Het is dansbaar, gelikt, maar zeker niet onvergetelijk. Maar hé, de Noren Marcus & Martinus doen hun best, zien er goed uit en zijn ongetwijfeld hartstikke sympathiek. Daardoor toch een middenmotertje. Maar Zweden kan zoveel beter.
Zwitserland: The Code – Nemo
Zwitserland staat alweer een tijdje op de hoogste plek bij de bookmakers en dat is volledig terecht. Dit is een veelzijdig nummer met lekker veel tempowisselingen, muziekstijlen en ander leuks. Dat moet je als zanger maar aankunnen. Toch kan de excentrieke zanger Nemo dan prima mee uit de voeten. Het is een soort Mika. Maar dan op z’n Zwitsers.
Kan zomaar winnen.
Geef een reactie