Het is al seizoenen lang hetzelfde liedje in Het Blok. En dat is het gezeur over de Klusbus. Het is en blijft het gedoe. Vooral de regel dat de Klusbus niet tussen 9 uur ‘s ochtends en vijf uur ‘s middags gebruikt mag worden, zorgt deze editie voor een hoop commotie. Vooral omdat het klaagduo Thom en Wim vermoeden dat Krijn en Suzanne die regel hebben overtreden. En dus besluiten Thom en Wim een brief te schrijven aan presentator Erik van ‘t Hoff …
Want Wim was nog steeds witheet van woede toen Thom die dag thuiskwam. ‘Wat stel je voor?’ riep Thom nadat hij nog een keer het verhaal van Wim had gehoord. ‘Een brief schrijven,’ antwoordde Wim resoluut. Maar dat doe je natuurlijk niet op brood en water. ‘Zullen we even wat gaan drinken, ik ben wel toe aan een driedubbele whisky.’
En met een wijntje in de hand zette Wim alle argumenten op een rijtje. ‘Ik zat vijf voor negen achter ze en toen gingen ze de snelweg op en vijf uur kwamen ze terug met een volle bus. Mijn vraag is of ze wel fulltime werken, want ze hebben blijkbaar extra tijd. Dus er moet een extra bewonersvergadering belegd worden.’ Wim bleef maar bezorgd kijken. ‘Ik maak me ernstig zorgen.’ Thom wist er wel raad mee. ‘Het is gewoon asociaal!’ Dat vond Wim nou ook. ‘Krijn en Suzanne werden ook niet boos. Als jij onterecht beschuldigd wordt, wat doe je dan?’ ‘Dan word ik boos,’ riep Thom. ‘Dat is toch een reactie als je onterecht beschuldigd wordt. In plaats daarvan liepen ze weg!’ riep Wim die er zowaar een kleur van kreeg.
Suzanne en Krijn bleven intussen cool. ‘Hoe moeten we reageren dan? En als we niet genoeg werken gaan we dat zeker niet vertellen.’ En dat wat Wim al vermoedde. ‘Ze hebben me voor de tweede keer voorgelogen en ook uitgelachen, daar word ik pislink van.’ En Thom en Wim mag ik dan wel omgedoopt hebben tot het klaagduo. In dit geval hadden ze gewoon gelijk om een brief met vragen te sturen naar presentator Erik van ’t Hoff.
Dat had de volgende dag meteen gevolgen, want aan het eind van de middag lag er voor ieder stel een brief klaar met daarin de mededeling dat er een extra bewonersvergadering werd ingelast. De andere stellen hadden nog geen idee. ‘Teveel herrie?’ vermoeden zowel Horizon en John als Astrid en Stefan. Suzanne en Krijn bleven ook nu laconiek. ‘We zijn op dit moment bezig met andere dingen.’ Wim en Thom wisten wel beter. ‘Dit is naar aanleiding van onze brief. Hoe eerder, hoe beter.’
De andere bewoners hadden ook wel betere dingen. Zo was Thom druk bezig met inkopen doen en waren Kim en John op van de moeheid. ‘Eerst hadden we nog een buffer, maar nu is die ver weg,’ verzuchtte John. Astrid en Stefan misten juist hun kinderen. Maar dat is logisch als je zoontje vraagt of hij je nog wel ziet als je afscheid neemt. En Krijn en Suzanne? ‘Wij hebben op ons werk twee uurtjes geslapen. Omdat we het anders echt niet volhouden.’
Pardon. Twee uurtjes geslapen op het werk? Eh, is het dan juist niet de bedoeling dat je werkt. Net als de andere bewoners? Laat Wim het vooral niet horen.
Maar die had al zijn vermoedens over Krijn en Suzanne geuit tegen Kim en John. En die laatste vertelde het nieuws weer aan Astrid. ‘Ik ben benieuwd,’ was haar subtiele reactie, want diezelfde avond was nog de bewonersvergadering. Wim en Thom spraken alvast hun strategie af. Al wilde Wim nu dolgraag het woord doen. ‘Ik wil eerst mijn momentje.’
En na een intropraatje van Erik van ’t Hoff kreeg Wim dat momentje. Natuurlijk werd de brief voorgelezen en werden de argumenten dat er een stel vals speelde – lees Krijn en Suzanne – op een rijtje gezet. Natuurlijk ging ’t over het overtreden van de regels voor ’t gebruik van de klusbus en dat sommige mensen – lees weer Krijn en Suzanne – geen fulltime baan hadden. De eis? Niemand mocht de klusbus nog meenemen naar het werk.
Maar voordat er overgegaan werd tot sancties had Erik van ’t Hoff en de redactie eerst de administratie van alle stellen gecontroleerd. En natuurlijk was er nu wel gecheckt of iedereen wel een fulltime baan had. Waarom het team het niet eerder heeft gedaan, snap ik nog steeds niet. Tenzij Suzanne en Krijn ook tegen ’t productieteam hebben gelogen.
Uit die check bleek dat Krijn en Suzanne buiten de afgesproken tijden om inkopen deden. ‘ En jullie zijn niet altijd aan het werk,’ riep Erik van ’t Hoff tegen ’t stel. Daar kwam de aap uit de welbekende mouw. ‘Ik werk maar twee dagen per week en studeer nog. Ik ben altijd bezig.’ Wim werd nu helemaal boos. ‘Kijk me in het ogen en zeg dat het bullshit is.’ Met droge ogen durfde Suzanne dat het geen bullshit was. Thom geloofde er naderhand ook niets van. ‘Zij heeft al twee jaar vertraging en zo’n studiebol is zij niet.’
Stefan en Astrid vonden de aanleiding in eerste instantie niet de discussie waard. ‘Zij lopen zo ver achter, het is het niet waard.’ Maar wat schetste onze verbazing? Ook de administratie van Kim en John bleek niet te kloppen. Zo had Kim de regels ook op geheel eigen wijze geïnterpreteerd en had ze vrolijk lopen shoppen in haar pauzes en ook overdag op internet dingen besteld.
En dat mag niet.
Erik van ’t Hoff was zichtbaar verbaasd. ‘Dit is nog nooit gebeurd in Het Blok.’ Heeft-ie wel een beetje gelijk. Iedere idioot heeft in de afgelopen seizoenen kunnen zien dat je je aan de regels moet houden. De mensen die dat niet doen, vliegen eruit. Natuurlijk vonden Kim en John dat zij de regels minder met voeten hadden getreden dan Krijn en Suzanne. ‘Zij werkt maar twee dagen per week,’ probeerde John nog. Suzanne en Krijn snapten de commotie niet. ‘Hilarisch, dat je je daar druk over maakt.’
Maar het mocht niet baten, zowel Krijn en Suzanne als Kim en John werd terug gestuurd naar hun appartementen. In de tussentijd overlegde Erik van ’t Hoff met de twee overgebleven stellen over de sancties voor hun medebewoners. Stefan maakte zich nog steeds niet druk. ‘Hun achterstand is te groot.’ Maar daar namen Thom en Wim geen genoegen mee. ‘Ik werk me de pleuris op het werk. Dat kan niet de bedoeling zijn. De feiten zijn duidelijk. Ze naaien de boel!’ Gaandeweg werd Stefan meer overtuigd dat er sancties genomen moesten worden. ‘Als de speltegels niet nageleefd worden, dan volgen er consequenties.’
De eerste consequentie? De sleutel van de Klusbus moest ingezameld worden om negen uur ’s ochtends en mocht pas om 5 uur ’s middags weer worden opgehaald. Bovendien deelde Erik van ’t Hoff maar even mee dat twee koppels hun deelname aan Het Blok in gevaar hadden gebracht. Zelfs de eerder zo relaxte Krijn zag de bui hangen. ‘Het zal zeker zijn ten nadele van ons. Zij spelen het spel gewoon goed. En het is jammer voor ons dat ze daar gebruik van maken.’
Nee, jullie spelen het spel vals. Dat is iets héél anders.
Dat zag zelfs Stefan in. Na de bewonersvergadering draaide deze lieverd om als een blad aan de boom. En warempel, ze gingen zelfs met Wim en Thom een borrel drinken in het vaste clubhuis van Wim en Thom om de hoek. En daar kwam Krijn ze nog even opzoeken. ‘Jammer dat jullie het zo willen winnen.’ Wim had er geen goed gevoel over. ‘Een kat in het nauw maakt rare sprongen, die kunnen nog wel eens voor rare dingen gaan zorgen.’
Kim en John werkten zich intussen drie slagen in de rondte. Vooral omdat zij vreesden voor een bouwstop. Best lastig als je de dag erop een woonkamer moet opleveren. Maar die kwam er niet. En dus waren Kim en John de volgende dag al bijna klaar.
Met dank aan een prijsje van Wim en Thom van de vorige keer, stond er bij Astrid en Stefan een professionele schilder op de stoep. Ook Thom en Wim waren hard aan ’t klussen, al maakten ze zich bijzonder druk om de opmerking van Krijn. ‘Wij pakken stellen aan die onrechtvaardig bezig zijn en vals spelen. Zij spelen het oneerlijk, niet wij. Dit zegt wel wat over zijn IQ.’ Nu was Wim helemaal niet meer zo gesteld op de eerder zo relaxte surfdude Krijn.’Ik heb het idee dat Krijn een duistere kant heeft. Ik ga af op mijn gevoel.’ Gelukkig kon Thom ook nog een lekkere valse opmerking erin gooien. ‘Hij heeft het IQ van een visstick, daarom is hij ook badmeester geworden.’
Had ik al gezegd dat ik stiekem best wel fan ben van Thom?
En ja, Wim had weer gelijk wat betreft Krijn en Suzanne, want van hun eerdere relaxte imago was niets meer over.
Vooral Krijn veranderde van een surfdude in een chagrijnige burgerlul die alleen maar kon vloeken, tieren en schreeuwen. En wat doe je dan als eega? Dan vloek, tier en schreeuw je net zo hard mee. Leverde gezellige conversaties op als ‘ dat is niet handig om dat nu te doen. Wat wil je nou? Driehoekprofielen, wat lul je nou. Godverdomme!’ En als Suzanne dan even tegen sputterde, ging Krijn weer leuk door. ‘Hou je bek. Hou je smoel!’ Waarop Suzanne dan weer een ‘hou op met zeiken’ in de mix gooide.
Hun geruzie kon de andere bewoners niet echt ontgaan. ‘Ze schreeuwden tegen elkaar. Had bijna het idee dat ze niet menselijk waren,’ grapten Thom en Wim. Dat viel Stefan ook op. ‘Ze lopen bijna te matten en ze schelden elkaar verrot,’ merkte hij ietwat verbaasd op. Volgens Suzanne hoefden we ons geen zorgen te maken. ‘Zo zijn we. Straks is het ook in een keer goed.’
Hmmm. Weet je het zeker?
Gelukkig waren ze niet de enige die op de laatste opleverdag in de stress schoten. Ook Wim kon er wat van. Zo moesten ze met een verhuislift interieurspullen naar boven krijgen. Tot angst van Wim. ‘Ik had vannacht al een vreselijke nachtmerrie dat het bakje van die verhuislift op het Badhuys viel en dat er allemaal mensen dood waren.’ Thom vond dat Wim zich niet zo moest aanstellen. ‘Dit gaat zo wel. Jij vindt alles altijd eng. En jij stresst altijd zo enorm.’ ‘Zit hij goed vast?’ probeerde Wim nog. Maar Thom moest er niets meer van hebben. ‘Dat gezeik de hele tijd. Bek houden en doorwerken.’
Kibbelende gays, ik hou ervan.
Maar hoewel ze nog maar vier uur hadden, haalden Wim en Thom de deadline. Geen wonder dat ze met een stralende lach op de bewonersvergadering zaten. Net als de andere stellen. Al verging het lachen Kim, John Krijn en Suzanne al snel toen bleek dat hun woonkamers niet mee gingen in de beoordeling. ‘Jullie mogen elkaar geen punten geven,’ ging ons presentatortje verder. En dus waren de andere twee stellen afhankelijk van het juryoordeel.
Kim was teleurgesteld. ‘Dit is een belachelijke sanctie.’ Dat gold ook voor Suzanne: ‘Ik ben het er niet mee eens!’Ook Stefan voelde zich opeens benadeeld. ‘Thom en Wim. Nu al gefeliciteerd. Degene die het meest genaaid zijn, zijn wij. Nu hebben Thom en Wim al gewonnen.’ Want ja, Thom en Wim winnen altijd alles. En waarom zou het deze keer dan anders zijn? Dat vond Thom ook. ‘Als wij de jury waren, zouden wij ons laten winnen.’
Natuurlijk Thom. Natuurlijk. En ik ben koningin Beatrix.
Toen ging de race nog maar tussen twee stellen. Al kregen we ook nog de beoordelingen van de twee andere stellen te zien. Gewoon. Voor de leuk. Voor Krijn en Suzanne was er geen man overboord. Die kregen toch weer een onvoldoende. En de kamer van Kim en John kreeg ook maar amper een mager zesje. Met dank aan de tuttige smaak van Kim. En ja, dat vond Thom bijzonder grappig.
Maar de retro-kamer van Thom en Wim moest het ook maar doen met een mager zeventje. Bleef over de kamer van Astrid en Stefan. En in tegenstelling tot wat Stefan dacht, werden zij allesbehalve door de jury ‘genaaid.’ Op een paar minpuntjes na, vond de jury het een 7,5 waard. Gevolg? Astrid en Stefan waren de winnaars. Best lekker, want het leverde hen toch mooi een cheque op van 1000 euro. Stefan was zichtbaar opgelucht. En Thom en Wim? Die hielden voor een keertje hun mond.
Die energie kunnen ze ook beter besparen voor de weken daarop, want dan moet de moeilijkste kamer opgeleverd worden; de badkamer. En die levert áltijd gezeik op. Het is net de klusbus, maar dan met leidingen, water en tegels. Maar de meest schokkende mededeling? Niet iedereen mag meedoen met de opleveringen. ‘Er is een reservekoppel in het blok gaan kijken,’ deelde Erik van ’t Hoff mee.
Maar wie eruit moet? Vast Suzanne en Krijn, maar dat zien we volgende week. En dan maken we ook meteen kennis met het reservekoppel. Tot volgende week.
Geef een reactie