Ik mag dan bijzonder slecht zijn in klussen, geen kaas gegeten hebben van behangen, maar één ding kan ik wel. En dat is shoppen. Daar ben ik niet een beetje goed in, maar gewoon énorm goed. Met dank aan een gat in mijn hand waar een olifant doorheen zou kunnen vallen. Ik heb alleen nu één geluk. Ook voor een nieuw huis moet er gewinkeld worden. Drie maal raden wie dat doet …
Ik dus.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik niet zo’n tiepje ben dat woonwinkel in, woonwinkel uit rent. Dat vind ik vermoeiend, druk en meestal vind ik – op een paar uitzonderingen na – toch niet wat ik nodig heb. Goddank zijn er nu online woonwinkels uitgevonden. Kan je gewoon thuis op de bank blijven zitten en urenlang zoeken naar de geschikte bank, een mooi schilderij, een hippe boekenkast of een bijpassend kleed.
Het fijne van die winkels is, is dat ze hun assortiment meteen indelen in categorieën. Fantastisch, kan ik meteen merken als Riviera Maison en andere ‘landelijke’ dingen uitvinken. Hartstikke leuk voor mensen die houden van deze stijl, maar ik heb d’r een spuughekel aan. Ik ben nu eenmaal niet zo landelijk aangelegd. Doe mij maar wit, strak, design met wat basiskleuren als verschillende tinten grijs en paars. Ieder z’n smaak, dacht ik zo. En hoe handig is het als je meteen je voorkeur daar op kunt aanpassen.
Dat begon al meteen bij het behang. Ik ben één van die types die behang daadwerkelijk leuk vind. Niet om het héle huis mee vol te plakken, maar gewoon als statement op één wand. Vriendlief was zo verstandig om te zeggen ‘dat ik daar maar even naar moest kijken op internet.’ Gevolg? De skyline van New York hangt nu op een muur in de slaapkamer en op een wand in de werkkamer hangt een kek gestreept behangetje. Allemaal online uitgezocht. Reuze blij werd ik ervan. Geen idee hoe leuk de schilder het vond om het er daadwerkelijk op te plakken.
Ik heb het nog niet durven vragen.
En zo ging het vandaag ook met een schilderij van een schilder van wie ik zijn werk verleden jaar in een Duits hotel zag hangen. Ik was onder de indruk van de schilderijen, noteerde zijn naam, zocht de website op en voila, het schilderij is nu in bestelling. Net als een strakke boekenkast waar ik straks weer veel te veel zooi in kwijt kan of een archiefkast die straks gebruikt wordt voor – slik – administratie. Dan heb ik het nog niet eens gehad over het rek voor 27 tijdschriften, de nieuwe TV en bijpassende accessoires.
Ik zei toch al dat ik dol was op online winkelen?
Het is zo erg geworden dat de bezorgers van Post.NL en DHL bijna maatjes zijn geworden. Ze zwaaien keurig als ze lang komen lopen, trakteren mij op een grapje als ze weer een pakket afleveren en één daarvan heeft al gedreigd om de volgende keer op de koffie te komen ‘omdat we elkaar toch zo vaak zien.’
Niet dat ik daar bezwaar tegen maak. Bezorgers moet je namelijk te vriend houden. Dan krijg je altijd je pakketten op tijd, worden ze op het juiste adres bezorgd en doen ze niet moeilijk als je er een keertje of wat er niet bent. En Joost mag weten dat ik ze nog vaak nodig ga hebben deze maanden. Net als een gevulde bankrekening. Misschien was ‘t toch goedkoper geweest als ik wél goed had kunnen klussen.
ben zeer benieuwd als jullie paleisje klaar is!pantoffels meenemen? de meeste mensen willen dat je de schoenen bij de deur uitrekt als ze net in het het nieuwe huis wonen.Ik heb toch van die triltoffels gekregen voor kerst dus ik vind he niet erg om ze mee te nemen, daarnaast vinden de katten en honden het heel erg vreemd dat mijn voeten een trilgeluid maken.haha heb steeds een dier achter me aan te snuffelen.
Haha, triloffels? Die mag je meenemen naar het nieuwe huis. Niet omdat jij je schoenen uit hoeft te doen, maar omdat ik zo benieuwd ben naar deze pantoffels! Ik wed dat Jambo en Tsavo dan ook nieuwsgierig achter je aan lopen ;-))))