Geen dolfijn in zicht

Vraag een willekeurig iemand naar een dier die ‘ie in het echt zou zien en iedereen kan wel een dier opnoemen. De één wil graag een olifant over de savanne zien struinen,  de ander zou het leuk vinden om een chimpansee door de jungle te zien slingeren en een ander wordt  lyrisch tijdens de aanblik van een krokodil in de Everglades.  Wel op gepaste afstand, want een tijger die jou ziet als lekker hapje is natuurlijk niet iets om enthousiast van te worden.

Hoewel ik de hier bovengenoemde dieren best wel ‘ns zou willen zien, vallen ze toch in het niet bij het dier dat ik toch eens in zijn natuurlijke habitat zou willen zien rondzwemmen; de dolfijn. Jazeker,  natuurlijk kan ik naar het Dolfinarium om een paar  exemplaren – die door een hoepel springen – te bekijken, maar dat is toch niet he-le-maal wat ik bedoel.  In de natuur, op open zee, daar wil ik die dieren zien.

En mind you, ik heb genoeg pogingen ondernomen. Mijn grootste kans moet op het Griekse eiland Samos zijn geweest. Vanaf het strand had je uitzicht op een baai waar volgens de plaatselijke beachboy veel dolfijnen in ’t wild rond zwommen. ‘Beautiful creatures, ’ zuchtte ‘ie nog eens verrukt. Een week lang heb ik naar die baai getuurd, maar geen dolfijn te bekennen.

Een andere poging was op het eveneens Griekse eiland Kos. ‘Oh, we zien vast weer van die leuke dolfijntjes,’ merkte mijn buurvrouw op de zeilboot op, die overigens al voor de VIJFTIENDE keer met d’r man met hetzelfde boottripje meeging. En bijna ALLE keren hadden ze dolfijnen gespot. Voor de rest waren ‘t best vriendelijke mensen. Maar nee hoor, geen dolfijn in zicht. Ook in Egypte ontdekte ik niet één dolfijn in De Rode Zee. Teleurstellend, aangezien die leuke duikinstructeur dat ons wel beloofd had. 75 procent kans werd beloofd. Mooi niet dus.

Vandaar dat ik geen gewoon dolfijntje spotte. Die arme beesten zijn praktisch bijna uitgestorven. Al valt er wel verder te lezen in het artikel dat er nog wel drie andere dolfijnsoorten rond zwemmen in De Middellandse Zee. Daar heb ik mijn hoop op gevestigd. Wie weet spot ik d’r nog ééntje in het najaar als ik vakantie hou op Cyprus.

Al ga ik eerder eens op zoek naar een goed doel dat de gewone dolfijntjes probeert te helpen en een ander goed doel dat de intensieve visserij aanpakt. Want anders kunnen we in de toekomst alleen nog maar naar het Dolfinarium om dolfijnen te spotten. En dat was nou net niet mijn bedoeling.