Je hebt van die mensen die verslaafd zijn aan alcohol, niet af kunnen blijven van de drugs of obsessief schoonmaken. Daar heb ik allemaal geen last van. Waar ik wel last van heb? Een verslaving aan de thrillers van de Zweedse auteur Camilla Läckberg.
De thrillers van Camilla Läckberg
Die verslaving begon ooit in een boekenwinkel in Sneek. Mijn vriend moest een cadeau kopen voor een kennis en intussen keek ik wat rond tussen de thrillers.
En daar lagen ze: de thrillers van Camilla Läckberg. De oudere delen waren afgeprijsd tot een tientje en aangezien ik het altijd heel verantwoord vind om geld uit te geven aan een boek, was één van die thrillers zo gekocht.
De mevrouw achter de kassa was meteen enthousiast dat ik ‘Steenhouwer’ afrekende. ‘Heb je de nieuwste ‘Vuurtorenwachter‘ al gelezen?’ Aarzelend schudde ik van nee. ‘Die is heel goed. Maar dan moet je eigenlijk wel het deel ervoor lezen. Dat is ‘Zeemeermin‘ want anders raak je zo verward van die namen.’ Verbaasd keek ik haar aan. ‘Maar kan ik dit deel dan wel afzonderlijk lezen?’ Ze knikte. ‘Dat kan zeker, maar als je ze op volgorde leest, is het leuker.’
>> Lees hier een recensie van ‘Steenhouwer’
En toen begon ik met lezen …
Dat moet je tegen mij, boekennerd die ik ben, nooit zeggen. Maar omdat ik daarbij ook stronteigenwijs ben, begon ik meteen aan ‘Steenhouwer.’ Maar ergens kwamen de hoofdpersonen mij bekend voor.
En toen wist ik het; eerder had ik al ‘Oorlogskind’ gelezen. En dat was weer een nieuwer deel in de reeks. Dat mocht de pret niet drukken, want de verkoopster in de boekenwinkel had helemaal gelijk; ‘Steenhouwer’ was inderdaad prima afzonderlijk te lezen.
Personages
Overigens blijven de personages én de locaties in de boeken van Camilla Läckberg wel precies hetzelfde vanaf deel 1: IJsprinses.
Zo spelen alle boeken zich af in het Zweede Fjällbäcka (komt Läckberg zelf ook vandaan), werkt inspecteur Patrick Hedström al jaren onder zijn vervelende baas Mellberg op hetzelfde politiebureau en probeert zijn vrouw – misdaadschrijfster Ericka Falck- ook moorden op te lossen. D’r komen alleen wat meer kinderen, misdaden en andere familieleden bij.
>> Lees hier alles over Camilla Läckberg ( Wel even de site vertalen naar het Nederlands door Google)
De vaart erin
Ieder boek worden er dan ook afzonderlijk een aantal misdrijven opgelost die verband houden met het verleden. Läckberg weet de spanning erin te houden door parellel aan het huidige verhaal in afzonderlijke hoofdstukken over datzelfde verleden te schrijven.
Dat houdt lekker de vaart in het boek, want Läckberg is als geen ander in staat om af en toe hints uit te delen. Al zijn de plotwendingen soms zo onverwacht dat je ze als lezer niet voelt aankomen.
Allemaal gelezen
U voelt ‘m vast al hangen: ‘Steenhouwer’ heb ik in sneltreinvaart uitgelezen, met dank aan bol.com waren de volgende delen snel besteld en ook ‘Oorlogskind’ werd weer uit de kast gevist. En ja, ik heb ze keurig op volgorde gelezen. Inclusief het laatste deel ‘Vuurtorenwachter.’ Bovendien had die mevrouw in de boekhandel helemaal gelijk; ook dit was een bijzonder goed boek.
>> Alle boeken van Camilla Läckberg op volgorde
Allemaal leuk en aardig, maar de bedoeling van een verslaving is natuurlijk wel dat je regelmatig een shot toegediend krijgt. En aangezien we nog even moeten wachten op een nieuw deel is er nog geen nieuwe fix voor handen. Misschien wordt het toch tijd voor een nieuwe verslaving. Obsessief schoonmaken dan maar?
>> Lees hier recensies van latere boeken als Heks en Leeuwentemmer.
Geef een reactie