Al jaren ben ik een groot fan van de schrijver Ruth Ware. Eén ding? Soms zijn haar boeken heel goed (The ‘It’ Girl) en soms ook wat minder (‘The Woman in Cabin 10’). Haar nieuwste, ‘Het Perfecte Stel’ belandt helaas in de laatste categorie.
Het Perfecte Stel
De reden om dit boek te lezen? Het was natuurlijk geschreven door Ruth Ware. Alleen dat al was voldoende reden. Maar eerlijk is eerlijk, dat plot klonk ook spannend.
Het begint met Lyla. Ze zit vast in een sleur. Haar PhD-onderzoek gaat geen kant op, haar contract wordt vast niet verlengd, en het gaat niet lekker tussen haar en haar vriend Nico. Dus wanneer ze de kans krijgt om met Nico mee te doen aan het nieuwe reality tv-programma Het perfecte stel, besluit ze om – ondanks vele twijfels en alarmbellen – toch mee te doen.
Het koppel reist af naar een tropisch paradijs midden in de Indische Oceaan. Hier gaan ze de strijd aan met vier andere stellen om zo een grote geldprijs te winnen. Maar vlak na hun aankomst gaat alles fout. Een woeste storm maakt het eiland onbegaanbaar en het contact met de crew van het programma wordt verbroken. De vijf koppels zullen moeten samenwerken om te overleven, maar al snel verandert de wedstrijd in een spel op leven en dood…
Afgelegen eiland
Geef toe, dit klinkt toch hartstikke spannend. Vooral wanneer je weet dat dit boek lijkt op de Agatha Christie klassieker ‘And then there were none.’ In dit boek gingen diverse leden van een groep onbekenden op een afgelegen eiland één voor één dood.
Dat is hier niet anders, maar dan bevindt de groep zich op een tropisch eiland met een storm, zonder fatsoenlijk water en flink wat psychopaten.
Drie nadelen …
Dat had fantastisch kunnen uitpakken, ware het niet dat het boek te maken krijgt met drie nadelen. Allereerst zijn de personages niet erg sympathiek. Hoofdpersoon Lyla kan er mee door, maar de rest verdient nou niet bepaald de sympathieprijs. Lyla’s vriend Nico is een egocentrische eikel, de producer ook en de rest van de groep loopt ook niet over van sympathieke karakters. Dat maakt medeleven net iets lastiger.
Nog een nadeel? Na een veelbelovend begin met een goede storm, zakt het boek in. Het verhaal gaat maar door en door en door. Het gevolg? Het verhaal wordt traag in plaats van spannend.
En het laatste minpunt? Schrijver Ruth Ware wilde tussendoor ook nog eens allemaal woke thema’s aansnijden als haat tegen vrouwen, onderbetaalde banen in de wetenschap en vrouwenmishandeling. Allemaal enorm belangrijk, daar niet van, maar het lijkt erop dat Ruth Ware vooral een diepgaande roman meets thriller wilde schrijven. En dat mislukt jammerlijk. Schrijf óf een spannende roman over dit soort thema’s of ga voor een rechttoe, rechtaan thriller. Dit is simpelweg teveel voor één verhaal.
Vergezocht einde
Bovendien is het einde ook nogal vergezocht. Daar moet je als lezer in mee willen gaan. Ik deed dat niet. Het was niet niet logisch genoeg. En dat is jammer. Daardoor sla je het boek niet bepaald met een tevreden gevoel dicht.
‘Het Perfecte Stel’ heeft dan ook een prima plot en een goed begin, maar daarna zakt het in als een plumpudding. En beter wordt het ook niet. Hopelijk is de volgende van Ruth Ware wel weer een topper. We weten dat ze het kan.
‘Het perfecte stel’ van Ruth Ware is nu verkrijgbaar bij de (online) boekhandels.
Geef een reactie