Kijk niet naar de verfilming van je favoriete boek. Dat is zo’n beetje de teneur van de bijdragen die
eerder op deze website gewijd waren aan de crimeserie over de Oxen-thrillers van de Deense auteur
Jens Henrik Nielsen. Nielsen heeft sinds zijn debuut in 2016 zes boeken over de getraumatiseerde
oorlogsveteraan Niels Oxen geschreven – de vertaling van nummer 6 kom eraan – waarmee hij
inmiddels wereldwijd een grote schare fans heeft verworven. Van dat debuut, ‘De hondenmoorden’
is inmiddels dus ook een crimeserie gemaakt; niet met onverdeeld succes, als we die fans mogen
geloven.
Op zich herken ik die beleving wel; ik heb die zelf ook al meerdere keren ervaren. Een geschreven
verhaal biedt volop mogelijkheden om je eigen verbeelding aan het werk te zetten, terwijl een
verfilming daar al veel van wegneemt. Zo kon ik amper kijken naar de verfilming van de eerste Rebus-
novels, onder meer omdat hoofdrolspeler John Hannah totaal niet paste bij het beeld dat ik me al
lezend van Inspector John Rebus had gevormd. Bovendien vergt de omzetting van roman naar film
vaak ingrijpende aanpassingen in het verhaalverloop en dat levert niet altijd een even bevredigend
eindproduct.
Wel een geslaagde verfilming van een boek
Overigens wil ik hier toch ook een verfilming noemen die ik wél geslaagd vind, namelijk die van de
romans met patholoog Quirke in de hoofdrol, geschreven door Benjamin Black/John Banville. Die
doen de geschreven verhalen wel voldoende recht en de typecasting is zonder meer okay.
Het verhaal in het kort
Maar terug naar de serie Oxen. Eerst even het (film)verhaal in het kort: Niels Oxen, de hoogst
onderscheiden soldaat die ooit in het Deense leger gediend heeft, kampt na een aantal
uitzendingen met PTSS-verschijnselen. Tijdens zijn laatste missie is hij met een andere soldaten
in een hindernis gelopen en dat heeft een van zijn kameraden het leven gekost. Wat Oxen vooral
dwars zit is dat de pelotonscommandant, majoor Hannibal Fredriksen, er in paniek vandoor is
gegaan en hem aan zijn lot heeft overgelaten. Die beslissing heeft hij bij thuiskomst voor een
commissie gebracht, die de handelswijze van Fredriksen in kwestie nader zal onderzoeken.
Gerechtigheid geschiede, oordeelt Oxen vastberaden. Maar zo ver komt het niet. Oxen vindt
namelijk een gezelschap mysterieuze heren van stand op zijn pad, leden van een eeuwenoude
loge, die serieus een staatsgreep voorbereiden. Maar ook met die plannen wil het maar niet
vlotten, want tijdens een nacht vol drank en seks op kasteel Nørlund, zo’beetje de thuisbasis van
de loge, komt een van de pleziermeisjes om het leven en dat blijkt de katalysator van een reeks
brute moorden. Bijzonder detail: niet alleen een aantal van de mannen die op het kasteel waren,
komen om het leven, maar ook drie honden. Stukje bij beetje slaagt Oxen erin de stukjes van
deze puzzel te leggen, maar dat brengt ook zijn leven in gevaar.
En dan is er nog de merkwaardige rol van Mossmann, het hoofd van de Deense veiligheidsdienst.
Lange tijd lijkt zij met dezelfde zoektocht bezig te zijn als Niels Oxen, maar deze bijzondere dame
blijkt er steeds meer een dubbele agenda op na te houden.
Tekst gaat hieronder door
Eens met de kritiek?
Ben ik het eens met de fans die zich zo kritisch over de serie hebben uitgelaten? Nee, maar ik had de
boeken dan ook niet gelezen. Dat maakte het voor mij gemakkelijker het filmverhaal op zijn eigen
merites te beoordelen. Zo bezien biedt de crimeserie Oxen een kleine zes uur boeiend en vaak ook
spannend kijkplezier. Je moet als kijker wel accepteren dat veel aanvankelijk onduidelijk is. Wie zijn
de twee Duitssprekende jongelui die het ene na het andere personage met een gericht schot om het
leven brengen, wat is precies de rol van Frigg Mossmann, het hoofd van de Deense inlichtingendienst en wie zijn precies Oxens tegenspelers? Wie kan hij wel vertrouwen en wie niet? Natuurlijk krijg je
heus wel antwoord op die vragen, maar dat duurt even.
Kunstgrepen
Dat de scenaristen kunstgrepen hebben moeten toepassen om 400 pagina’s tekst om te zetten naar
een serie van 6x 45 minuten is wel duidelijk. Dat veroorzaakt mede de onduidelijkheid waarover ik
zojuist schreef. Je mist als kijker soms de nodige duidelijkheid over de sprongen in het verhaal.
Wie het enkel met deze crimeserie moet doen, moet wel beseffen dat dit verhaal, de eerste Oxen-
thriller dus, samen met de volgende twee delen een trilogie vormt. Reken dus niet op een afloop
waarin alle draadjes keurig zijn afgehecht. Dat zou moeten gebeuren in een tweede en derde seizoen.
‘Oxen’ is te zien op myLum
Geef een reactie