Soms lees je een plot van een boek en zijn je verwachtingen meteen hooggespannen. Dat had ik met ‘The Villa’ van Rachel Hawkins. Maar misschien waren mijn verwachtingen te hooggespannen, want het viel het een beetje tegen.
Inspiratiebronnen
Maar goed, eerst even terug naar dat plot waar ik zo enthousiast over was. Volgens het persbericht van de uitgeverij was dit boek geïnspireerd door Fleetwood Mac (kijk maar eens deze docu over de totstandkoming van het album Rumours), de Manson moorden en de beruchte zomer die Percy en Mary Shelley doorbrachten met Lord Byron in een kasteel aan het meer van Geneve. Niet geheel toevallig de geboorteplek van Frankenstein. Tel daarbij op dat het mij ook aan de serie mij ook deels aan het boek ‘Daisy Jones and the Six‘ deed denken en je hebt een hit in handen. Toch?
The Villa
Het begint allereerst bij Emily. Een schrijfster van cosy detectives die herstelt van een mysterieuze ziekte en in scheiding ligt met een hebberige, onaardige ex. Haar jeugdvriendin Chess heeft een succesvolle carrière als coach op het gebied van zelfhulp. En nu Emily in scheiding ligt, stelt Chess voor om hun band weer te verstevigen en boekt ze een vakantie in een beroemde Italiaanse villa.
Het decor van een moord
Maar wat Emily dan nog niet weet is dat deze luxe villa Aestas in Orvieto het decor was van een moord in 1974. Die zomer werd die villa gehuurd door de bekende rocker Noel Gordon. In een poging om weer muziek te maken, nodigt hij de jonge, talentvolle muzikant Pierce Sheldon uit. En Pierce neemt zijn vriendin Mari en haar stiefzus Lara mee. Uiteindelijk zou Mari daar één van de beste horrorverhalen ooit schrijven en componeerde Lara daar een melancholisch hitalbum. Maar één iemand van dit gezelschap zal deze zomer niet overleven
Wat is er gebeurd?
En wanneer Emily hoort van de moord, begint ze natuurlijk met het uitpluizen van dit donkere zaakje. Dat is nog eens wat anders dan het schrijven van cosy detectives. Ze vermoedt dat er iets sinisters speelde die zomer in de villa en dat er aanwijzingen te vinden zijn in het werk van Mari en Lara. Maar naarmate het onderzoek van Emily vordert, neemt de spanning tussen haar en Chess toe. En je vraagt je af: gaat iemand het deze zomer ook niet overleven?
Twee perspectieven
We krijgen het verhaal te lezen vanuit twee perspectieven. De eerste is de hedendaagse verhaallijn die wordt verteld door Emily. De andere is Mari. Zij vertelt hoe ze de zomer van ’74 beleefde in die Italiaanse villa. Maar stukje bij beetje beginnen we al snel te twijfelen aan de betrouwbaarheid van Mari. Het is per slot van rekening een schrijver met een rijke fantasie en een liefde voor sinistere plotwendingen.
Emily is saaier. Je ziet van mijlenver hoe zij eerder zo mysterieus ziek werd en je begrijpt niet waarom zij zich laat koeioneren door haar ex en haar vriendin Chess. Die Chess is overigens ook een bijzonder onaangenaam personage van de firma list en bedrog. Met zulke vrienden heb je geen vijanden nodig.
Wordt het ook spannend?
Maar de vraag is of het ook spannend wordt. Nee. Helaas. Het verhaal komt traag op gang. Zowel in de huidige tijd als in de zomer van 1974. Het lijkt wel alsof de schrijver veel tijd heeft gestopt in het creëren van veelal onsympathieke personages (die elkaar graag besodemieteren) dan dat het spannend wordt. Op meerdere momenten kabbelt het verhaal gewoon maar een beetje voort. De auteur was meer bezig met het verwerken van de eerdergenoemde inspiratiebronnen en vergat de spanning. Dit verhaal is een aaneenschakeling van anti-climaxen.
Maar het moet gezegd: de locatie wordt goed in de verf gezet. We zouden allemaal wel een Italiaanse zomer in de villa willen doorbrengen, want spannend wordt het toch niet. Een goede storm in februari of de volgende rechtszaak van Rachel Hazes is onheilspellender.
Wel een aardig einde
Gelukkig is het einde van het boek wel aardig. Denk aan verschillende personages die elkaar klem hebben, meerdere goede plotwendingen en een Mari die nog een verrassing voor ons in petto heeft.
Dit boek is dan ook een aanrader voor liefhebbers van rocksterren in de jaren zeventig (al kun je beter ‘Daisy Jones and the Six’ lezen), sfeervolle villa’s en Italië. De rest kan beter een thriller zoeken die écht spannend wordt. Maar goed, misschien waren mijn verwachtingen gewoon te hoog.
The Villa van Rachel Hawkins is nu te koop Momenteel is een Nederlandse vertaling nog niet beschikbaar.
Geef een reactie