Soms is het wel eens fijn om naar een miniserie te kijken die na twee delen afgelopen is. ‘Honour’ is zo’n serie. Bovendien is deze serie gebaseerd op een schokkend, waargebeurd verhaal. Vanaf 11 november is de reeks te zien op BBC First.
Honour
Ontzet dat haar collega’s meerdere kansen om het leven van de jonge vrouw te redden en een geval van eerwraak te voorkomen hebben gemist, belooft hoofdinspecteur Caroline Goode (Keeley Hawes, kennen we uit ‘The Durrells in Corfu‘ en ‘Bodyguard’) niet te rusten voordat ze gerechtigheid voor haar heeft gekregen.
De serie werd gebaseerd op het waargebeurde verhaal van de moord op de twintigjarige Banaz Mahmod in 2006.
>> Lees hier meer over deze moord
Makers
‘Honour’ werd geschreven door Gwyneth Hughes. Richard Laxton tekende voor de regie. Hughes is samen met één van de hoofdrolspeelsters Keeley Hawes één van de uitvoerend producenten.
Keeyley Hawes vertelde aan de ‘Radio Times’ dat ze het belangrijk vond het verhaal zo accuraat en waarheidsgetrouw te vertellen:
“It is a privilege to be working on Honour… in a time when honour killings are still rife, it is critical to shine a light on such an important subject. Banaz Mahmod’s story, and DCI Goode’s subsequent investigation, is certainly one that needs to be told and I am proud to be a part of it,”
Goed ontvangen?
Deze miniserie was op 28 september 2020 te zien in Groot-Brittannië. De serie werd redelijk tot goed ontvangen door de kijkers die geschokt waren door het verhaal van de vermoorde Banaz. Ook kreeg Keeley Hawes veel lof voor haar rol.
Dit is dan ook een miniserie om in één adem uit te kijken.
De tweedelige miniserie ‘Honour’ is op 17 november om 22.00 te zien op BBC First.
Nou, ik heb ‘m gisteravond bekeken, inderdaad in één adem, en dat was zeker de moeite waard. Het lijkt me niet eenvoudig van een waargebeurde geschiedenis een boeiend verhaal te maken – de afloop is immers al bekend – maar dat is de makers zeker gelukt. Dat heeft onder meer te maken met het weerzinwekkende onderwerp eerwraak, maar ook met het overtuigende spel van Keeley Hawes (ik ben al jaren fan). Het verhaalverloop zou gemakkelijk verzonnen kunnen zijn – het lukt uiteindelijk voor het eerst in de geschiedenis twee Irakezen uitgeleverd te krijgen – maar soms is de werkelijkheid ‘echter’ dan je kunt bedenken. De kijker blijft dan ook met een meer dan bevredigd gevoel achter. Kortom, ‘Honour’ is stukken beter dan wat ik de laatste tijd vanuit Scandinavië heb zien komen.