Ik Vertrek!

Veel Nederlanders dromen er wel eens van om hun boeltje bij elkaar te pakken en een nieuw bestaan op te bouwen in het buitenland. Voor veel mensen blijft het bij dromen, maar anderen besluiten om hun dromen daadwerkelijk waar te maken. Het succesvolle tv-programma ‘Ik vertrek’ portretteert een aantal van deze mensen. Dat levert leuke tv op, vooral wanneer blijkt dat de keuze om te vertrekken soms niet écht positief uitpakt …

Het is dan ook niet niets om huis en haard te verlaten, de deur achter je dicht te te trekken en in het buitenland een nieuw bestaan op te bouwen. Want zie maar eens de taal onder de knie te krijgen, in je levensonderhoud te voorzien en om te gaan met heimwee. Nee, emigreren klinkt makkelijker dan het is.

Nu ken ik mensen – Rudolf en René – die ook hebben meegedaan aan ‘Ik Vertrek.’ Zij vertrokken naar de Franse Auvergne om daar een chambre d’hotes te beginnen. En héél toevallig zijn vriendlief en ik daar afgelopen zomer geweest. Konden we meteen constateren dat het dit duo wél is gelukt om een goedlopende chambre d’hotes op poten te zetten.

>> Lees meer over de vakantie in Aire les Biefs

Dat lukt niet iedereen, zo zag ik gisteravond. Het was zo’n stille zaterdagavond op de bank. Vriendlief hing ergens rond op een feestje en ik had de volledige beschikking over de afstandsbediening. Ook wel eens lekker. En zo kon ik ongegeneerd onderuit zakken op de bank met een wijntje en kijken naar ‘Ik Vertrek’ in plaats van één of andere vervelende actiefilm.

Dit keer draaide het om de vijftigers Marga en Sander die een bloemenwinkel in Zevenaar runden, maar al jarenlang droomden van een bestaan in Frankrijk. Niet in de laatste plaats omdat Marga klaar was met ‘t harde werken in de winkel en ook nog eens in het bezit was van een lichaam dat ging protesteren tegen ‘t vele harde werken. Sander leek ‘t allemaal wat minder uit te maken, maar verkopen deed-ie de winkel toch.

Dus vertrokken ze naar de Bourgogne waar ze al jaren een vakantiehuis hadden. Daar probeerden ze met Nederlandse bloemen de Franse markten te veroveren. Maar wat schetste de verbazing? Nadat de zaak was geopend, het dup op de markt stond en het stel zelfs tijd over had, had Marga ‘t helemaal niet meer naar haar zin. Ze had heimwee. En goed ook. Geen glaasje Franse wijn kon haar meer redden.

En zo speelde het laatste gedeelte van de aflevering zich gewoon weer af in Nederland waar Sander en Marga opnieuw een bloemenwinkel hadden geopend. ‘Ik had niet gedacht dat de heimwee zo erg zou zijn,’ riep Marga die nu glunderend een boeketje bloemen bij elkaar stak. Want wat was ze blij dat ze weer in Nederland was.  Maar spijt had ze niet. Dat is maar goed ook, want je hebt niet voor niets de uitspraak ‘spijt heb je alleen maar van de dingen die je niet hebt gedaan.’

Ik nam nog maar een slok wijn na afloop en bedacht mij opeens dat ik mijzelf beter niet meer kan beloven dat ik ooit nog eens in New York ga wonen. Een vakantie is ook oké. En het fijne is, daar hebben we geen programma als ‘Ik Vertrek’ voor nodig. Al is wel fijn dat er nog steeds mensen zijn die het wel aandurven. Anders had ik geen fijn vakantieadres in de Franse Auvergne gehad.