Als je soms aan het klussen en aan het werken bent, dan is het stiekem toch fijn dat je een vakantie in het vooruitzicht hebt. In mijn geval niet een vakantie die weken duurt, maar een lang weekend in Istanbul in februari. Maar dat maakt niet uit. Vakantie is vakantie. En zin dat ik er in heb.
Tot mijn grote schande ben ik nog nooit in Istanbul geweest. Tot verdriet van vriendinnetje N. die zo ongeveer haar Turkse roots daar heeft liggen. ‘En jij bent wel nog wel historica,’ zei ze ooit lachend. Had ze gelijk in ook, want als je geschiedenis hebt gestudeerd moet je zeker naar Istanbul. Want als het oude Constantinopel ergens om bekend staat, is het wel om – juist – de geschiedenis.
>> Lees meer over Constantinopel
De rest van de mensheid kan trouwens ook prima naar Istanbul te vertrekken, want als ik de verhalen mag geloven is het een behoorlijk levendige stad. Oud-collega J. was zelfs zo vriendelijk mij meteen een mail boordevol tips te sturen toen ze hoorde dat er een tripje naar de stad was geboekt.
Zo raadde ze een aantal Moskeeën aan. Lees de Aya Sofia, De Blauwe Moskee en de Süleymaniye-moskee. Het Dolmabahçepaleis schijnt ook een aanrader te zijn. ‘Als je daar de kroonluchter hebt gezien, dan wil je opeens weer een prinsesje zijn,’ schreef de oud-collega.
Ook de Egyptische kruidenmarkt aan het water mochten we niet overslaan. Daar eten ze gebakken makreel op brood en verkopen marktlieden gevulde mosselen per stuk. Bovendien zijn de met TL verlichte eetzaakjes goed te doen als je lekker en goedkoop een happie naar binnen wilt werken. En als we wilden winkelen? Dan moesten we vooral naar de gilde-straten. Die schijn je daar nog te hebben.
Dat was nog maar ‘t topje van de ijsberg. De rest van de tips zullen ongetwijfeld op mij afgevoerd worden door vriendinnetje N. die Istanbul bijna beter kent dan haar hometown Amsterdam. En andere tips zijn altijd welkom. Laat het vooral weten. Hoef ik even niet te denken aan klussen of werken.
Geef een reactie