Candace Bushnell – The Carrie Diaries

Hoe buit je een commercieel succes zoveel mogelijk uit? Vraag het schrijfster Candace Bushnell die de bestseller ‘Sex and the City’ tikte en nu op de proppen komt met een boek over de tienertijd van haar hoofdpersoon Carrie uit – juist-  diezelfde ‘Sex and the City.’  De les die we hieruit trekken? Uitbuiten sucks.

Hoe buit je een commercieel succes zoveel mogelijk uit? Vraag het schrijfster Candace Bushnell die de bestseller ‘Sex and the City’ tikte en nu op de proppen komt met een boek over de tienertijd van haar hoofdpersoon Carrie uit – juist- diezelfde ‘Sex and the City.’ De les die we hieruit trekken? Uitbuiten sucks.

Want Carrie mag dan wel in het boek, de tv-serie en de daaropvolgende film de wereldwijze columniste in New York uithangen, maar volgens ‘The Carrie Diaries’ was dat niet altijd het geval. Sterker nog, onze ab fab know-it-all Carrie was ook ooit een meisje uit de provincie die ernaar snakte om naar New York te verhuizen.

Zie daar, het eerste cliché is binnen. En vele zullen nog volgen in het boek. Net als U denkt dat het niet erger kan, wordt er weer eentje vrolijk uit de hoge hoed getoverd door Candace Bushnell. Welke?

Houdt U overigens niet van spoilers, dan adviseer ik U NU om te stoppen met lezen. Zeg niet dat ik U net gewaarschuwd heb.

Maar om nog even de gewraakte cliché’s met U door te nemen: Zo hebben we daar een nieuwe jongen op school die binnen de kortste Carrie’s hart verovert en net zo hard weer breekt. En oh gut, haar beste vriendin blijkt het niet zo nauw te nemen met de vriendschap. Dan is er ook nog een gay die uit de kast komt en een zusje dat maar niet wil deugen.

Bovendien is er nog – gaap – een aanvoerster van een cheerleadersteam die niet gecharmeerd is van Carrie en een student van de Brown University die dat juist wel is. Ook heeft Carrie een stoet aan vrienden en vriendinnen die, hoe woest intelligent ze ook zijn, het allemaal maar over één ding hebben: seks.

Vanzelfsprekend is Carrie de enige persoon die het nog niet heeft gedaan. Jaja, in ‘The Carrie Diaries’ is Carrie nog niet de-ik-ben- niet-vies-van-een-nachtje-seks-Carrie. Nee, deze jonge Carrie wil schrijfster met de grote S worden. En is daar natúúrlijk alléén maar mee bezig. Na ja, en met dat vriendje dan. Maar stiekem speelt ‘ie toch een bijrol.

En dus heeft Carrie geen seks. In plaats daarvan is het een bijdehand draak van een wijf die ratelt alsof ze 35 is. Je zou bijna zweren dat Bushnell teveel naar Dawson’s Creek heeft gekeken. In die –ahum- tienerserie gedroegen die pubers zich ook alsof ze ieder al op vijftigjarige leeftijd hun honderdste debatwedstrijd hadden gewonnen.

Dat levert een boek op wat vlees noch vis is. Een te hoog ouwelullengehalte voor tieners en te braaf voor alles wat daarboven zit. U kunt wel stellen dat het alleen geschikt is voor de liefhebber. De rest kan doorbladeren naar de één na laatste pagina. Weet U eindelijk hoe Samantha Jones en Carrie elkaar ontmoet hebben. ‘The Samantha Jones Diaries,’ dat zou pas een boek waard zijn.