Zin in een dikke Scandinavische thriller met veel vaart en cliffhangers? Dan zit je goed bij ‘In Memoriam’ van Pascal Engman en Johannes Selaker. Al zijn de personages niet even sympathiek …
In Memoriam
Maar goed, eerst eens even terug naar dat plot. In de lange, hete zomer van 1994, als Zweden lijdt aan WK-voetbalkoorts, is het land in de greep van een massale schietpartij in Falun. Na deze gruwelijke aanslag door schutter Mattias Flink, vindt er opnieuw een moord plaats. Een vrouw wordt gewurgd aangetroffen in een park en al snel wordt duidelijk dat zij niet het eerste slachtoffer is. En zij is zeker niet de laatste. Het is aan Tomas Wolf, rechercheur en voormalig vredesofficier van de Verenigde Naties, om de moordenaar te vinden.
Hij krijgt hulp uit onverwachte hoek. Dit blijkt Vera Berg, een de ambitieuze, maar corrupte verslaggever van het avondnieuws die op de vlucht is voor haar ex-vriend en zijn motorbende.
De hoofdverdachte is de aan alcohol verslaafde filmster Micael Bratt, maar zowel Wolf als Berg vermoeden dat de echte dader veel dichter bij het onderzoek staat.
Getroebleerde personages
In deze lekker dikke thriller gebeurt veel. Heel veel. Zo zijn er verschillende personages die een vrachtlading aan problemen met zich meezeulen. We beginnen bij de getroebleerde rechercheur Wolf. Hij blijkt in het verleden een skinhead te zijn geweest, zijn familie is nog steeds een blok aan zijn been en dan heeft-ie ook nog te maken met trauma’s uit zijn tijd in Joegoslavië. In die ontmoette hij zijn grote liefde en het zal niemand verbazen dat zijn huidige huwelijk wankelt.
Het moge duidelijk zijn: Wolf heeft het niet makkelijk.
Maar dan heb je verslaggever Vera nog niet ontmoet. Zij balanceert constant op de grens van goed en kwaad, gaat om met de verkeerde (motor)jongens en neemt ook het zoontje van één van hen onder haar hoede. Dat gaat natuurlijk niet goed. En dus is Vera voor iedereen en alles op de vlucht, terwijl ze wanhopig probeert haar baan als verslaggever te behouden.
Maar acteur Micael Bratt spant de kroon. Wat een zakkenwasser is dit. Deze narcistische opportunist kan weliswaar prima acteren, maar verder is hij verslaafd aan seks, drank en drugs. Je bent op een zeker moment bijna blij dat hij de moorden in de schoenen geschoven krijgt.
De schrijvers van deze thrillers – beide afkomstig uit de nieuwsjournalistiek en daardoor blijkbaar ietwat cynisch geworden – willen schijnbaar hun personages zo ongelukkig mogelijk maken.
Veel verhaallijnen
Gelukkig hebben we véél verhaallijnen in deze thriller. Want in deze hete zomer – die gebaseerd is op een echte hete voetbalzomer – gebeurt veel. Zweden voetbalt, doet het goed en intussen worden vrouwen vermoord en besluit een moordenaar in het plaatsje Falunn zoveel mogelijk mensen neer te schieten.
Aan Thomas en Vera de taak om dit allemaal uit te zoeken. Best moeilijk als je zoveel sores hebt in je privé-leven. Nog lastiger? Thomas Wolf heeft regelmatig black-outs en is daarmee ook een onbetrouwbaar personage. Gaandeweg het boek vraag je je toch af of hij niet meer met de zaak te maken heeft. Intussen maakt Vera maakt de ene gewaagde beslissing na de ander en Micael is simpelweg een accident waiting to happen.
Veel vaart
Een voordeel van die getroebleerde personages en vele verhaallijnen? De vaart zit er lekker in. Gecombineerd met de vele cliffhangers en de hete, claustrofobische sfeer van die zomer levert dat een aardige thriller op. Hou er alleen wel rekening mee dat de personages bepaald niet aangenaam zijn en dat je van dit verhaal niet per se vrolijk wordt. Maar goed, daar is het een Scandinavische thriller voor. Vooral omdat het eindigt met een cliffhanger waarvan je je afvraagt of Wolf het gaat overleven …Dat is nog eens een zwart einde.
En ongetwijfeld voer voor een vervolg. Ga ik ook weer lezen. Al denk ik niet dat het dan beter gaat met de personages …
‘In Memoriam’ van Pascal Engman en Johannes Selåker wordt uitgegeven door A.W. Bruna en is nu (online) verkrijgbaar
Geef een reactie