Soms heb je een boek waar je aanvankelijk niet erg enthousiast over bent. Soms overweeg je zelfs te stoppen. Dat had ik ik bij ‘Ik zie jou’ van Clare Mackintosh. Want mijn hemel, wat kwam dit boek traag op gang. Maar ik ben blij dat ik doorzette, want dit werd toch nog leuk. Heel leuk.
Overigens schafte ik dit e-book in een opwelling aan. De plot was aardig, de cover prima (sorry, heb ik een zwak voor) en het zachte prijsje was mooi meegenomen. En dus was ik heel benieuwd of deze thriller ook echt lekker weg zou lezen.
Ik Zie Jou
De plot begon in ieder geval prima. Zoë Walker ziet tot haar verbijstering, tijdens een treinrit naar haar werk, een foto van zichzelf in de krant in de rubriek met seksadvertenties. Ze is vastbesloten uit te zoeken hoe die foto daar terecht is gekomen. Helaas heeft ze geen andere aanwijzingen dan de korrelige foto, een website en een telefoonnummer. Haar familieleden wuiven het weg als iemand die misschien veel op haar lijkt.
Maar dan verschijnt er een foto van een andere vrouw, een vrouw die net als Zoë elke dag die trein neemt. Wanneer deze vrouw vervolgens gewurgd wordt gevonden, beseft Zoë dat ze gevaar loopt. Maar van wie komt dat gevaar? Iemand die net als zij dagelijks die trein neemt? Iemand die precies weet wat haar routines zijn? Intussen heeft politieagent Kelly ook een verband ontdekt. Kan zij Zoë helpen?
Traag op gang
Maar zoals ik al eerder schreef, komt deze thriller tráág op gang. We beginnen met Zoë die – eerlijk gezegd – nogal saai is. Ze werkt, ze is blij met haar vriend, vindt haar volwassen zoon een tikje irritant is er het er niet mee eens dat haar dochter actrice wil worden. Als lezer ben je bijna blij dat die foto in die advertentie opduikt. Gebeurt er tenminste nog wat.
Dan hebben we ook nog agente Kelly. Ooit was ze rechercheur, maar nadat ze zichzelf in de nesten werkte, is ze nu agent. Via een wonderlijke samenloop van omstandigheden ontdekt ze dat meerdere zaken met elkaar te maken hebben. Zo is er een sleutelbos van een vrouw verdwenen en wordt later een vrouw vermoord. De gemeenschappelijke factor is dat hun foto ook bij die advertenties in de krant te zien waren. Net als die van Zoë die ook een verband ontdekt.
Kentering
En dan wordt het ein-de-lijk leuk. De vaart komt erin en de puzzelstukjes vallen in elkaar. Ook met dank aan Zoë die in al haar paniek best daadkrachtig wordt en Kelly die via een handig trucje de zaak bij een heus rechercheteam kan onderzoeken. Tussendoor lezen we ook nog de visie van de dader en stukje bij beetje ontdekken we waarom die vrouwen op die foto’s staan. De reden is trouwens best aardig gevonden.
En dat einde?
Dat leidt ons naar een explosief einde waar niets is wat het lijkt en Zoë moet vechten voor haar leven. Is dat plot en einde even geloofwaardig? Mwah, maar met een beetje fantasie kan je er redelijk in meegaan. En hoe leuk, op de laatste bladzijden vindt nog een enorme plottwist plaats. Laat ik het zo zeggen: het gevaar is altijd dichterbij dan je denkt.
Al met al is deze thriller dan ook echt de moeite waard. Al moet je je wel even door dat trage begin worstelen. Geef niet op, lees lekker door en je krijgt er een prima thriller voor terug.
‘Ik zie je’ van Clare Mackintosh is verkrijgbaar in de (online) boekhandel.
Geef een reactie