Wreed, af en toe een tikkeltje ongeloofwaardig maar vóór alles ontzettend spannend! Zo kan het
eerste seizoen van de Noorse serie The Machinery het best worden getypeerd. Want wreed zijn
sommige scenes absoluut en de verwikkelingen waarin hoofdpersoon Olle Hulstén verzeild raakt,
benaderen in de laatste afleveringen gevaarlijk dicht de grenzen van de geloofwaardigheid (hoewel,
ze gaan er in feite regelmatig overheen). Maar ik heb in ieder geval een serie gezien die verleidde tot
binge watching. Want als je eenmaal begint met kijken, is het niet gemakkelijk te stoppen.
Geïnspireerd door The Fugitive?
Voor het verhaalgegeven lijken de scenarioschrijver zich te hebben lasten inspireren door The
Fugitive, de klassieker uit de jaren 60 van de vorige eeuw over Richard Kimble, die op een avond een
insluiper in zijn huis aantreft en ontdekt dat zijn vrouw is vermoord. Nog voor de politie arriveert,
weet de man te ontsnappen. De politie gelooft echter geen woord van Kimbles verhaal over een
insluiper en verdenkt hem ervan zijn vrouw te hebben vermoord. Tot die conclusie komt ook de
rechter en Kimble wordt veroordeeld tot de doodstraf. Als hij dan met een arrestantenbus naar een
andere gevangenis wordt gebracht, weet Kimble echter te ontsnappen en dan volgt een lange
zoektocht naar de moordenaar van zijn vrouw. Ondertussen moet hij uit handen van de politie zien
te blijven.
The Machinery
In grote lijnen is dit ook het verhaal van Olle Hultén in The Machinery. Na een nacht doorhalen met collega’s wordt hij wakker op een veerboot in een auto die niet van hem is en op de stoel naast hem staat een tas met heel veel geld en een pistool. Terwijl hij probeert te reconstrueren wat er die nacht gebeurd is, ziet hij dat politiemensen het autodek beginnen te doorzoeken. Olle beseft dat hij op het punt staat
onder zeer verdachte omstandigheden ontdekt te worden en zet het op een lopen. Maar op een
schip uit handen van de politie blijven, is niet eenvoudig en daarom neemt hij een dramatisch besluit.
Het politieteam blijft in totale verbijstering achter.
Tekst gaat hieronder door
Kopie?
Wat dan volgt, lijkt een kopie van het verhaal over Richard Kimble, acht afleveringen lang (The
Fugitive telde er 120, maar dan wel het verdeeld over drie seizoenen). Telkens komt Olle een stapje
dichter bij het echte verhaal over die bewuste nacht en wat daaraan voorging. En even zo vaak weet
hij wonderwel uit handen van de politie te blijven. Tot de laatste aflevering, als alle verhaallijnen bij
elkaar komen; zoals het hoort.
Verhaallijnen in het kort
Die verhaallijnen in het kort. De belangrijkste is die van de geldroof, waarbij gereedschap gebruikt is
dat afkomstig blijkt te zijn van het bedrijf van Olles schoonfamilie. Sterker nog, op de documenten
die bij de uitgifte van dat gereedschap horen, staat zijn handtekening. Hij lijkt dus indirect betrokken
te zijn bij de roofoverval, waarbij ook doden zijn gevallen.
Wie spelen er allemaal een rol?
Geleidelijk wordt duidelijk wie er allemaal een rol spelen in de jacht op het geroofde geld. Olles
zwager Palle bijvoorbeeld, die in financieel opzicht in zwaar weer is geraakt. Een motorbende onder
leiding van ene Alex, een vriendelijk ogende man die echter niet vies is van een flinke portie geweld.
En een vrouw die we aanvankelijk leren kennen als Monica, maar met wie Olle verrassend genoeg
een verleden blijkt te delen (alleen toen heette ze anders). Voor dat verleden gaan we in een van de
laatste afleveringen ruim tien jaar terug in de tijd, naar Mexico op precies te zijn, waar we Olle van
een heel andere kant leren kennen; minder sympathiek. Olle blijkt een man met een onmiskenbaar
duistere kant te zijn. Dat wil hij echter ten koste van alles geheimhouden, maar uiteindelijk haalt zijn
verleden hem toch in (zoals dat zo mooi heet). In dat verleden blijkt ook een jeugdzonde met
dodelijke afloop een belangrijke rol te spelen. En daarvoor heeft politie-inspecteur Nina Berge dan
weer speciale belangstelling.
Puzzelstukjes vallen op hun plaats
Enfin, verwikkelingen genoeg, maar aan het eind vallen alle puzzelstukjes dan toch op hun plaats. Of
dat eind-goed-al-goed betekent, laat ik hier vanzelfsprekend in het midden. Er is namelijk inmiddels
ook een tweede seizoen beschikbaar. Maar dat Olle in aflevering 8 nog geen schoon schip heeft
gemaakt, kan ik alvast wel verklappen.
The Machinery vind je op MyLum. Het tweede seizoen van The Machinery is daar ook te zien.
Lees ook de andere reviews van Bert:
– Italiaanse misdaadserie ZeroZeroZero: razend spannend, maar ook meedogenloos in het kwadraat
– Het tweede seizoen van de Zweedse serie ‘Before we die’: Spannend, maar is ‘t ook goed?
– ’22 Juli’: Het systeem faalde, ruim zeventig mensen vonden de dood
– Aflevering vijf ‘The Marco Effect’ van serie Q: boeiend maar minder overtuigend
– Wisting kan opnieuw bekoren
– Recensie: Finse misdaadserie ‘Man in Room 301’ – Schuld en boete op het Finse platteland
– Franse serie ‘VTC’ – Levensgevaarlijk koerierswerk in nachtelijk Parijs
– The Responder – In Liverpool is het niet alleen ’s nachts aardedonker
– GROW – Van beurshandelaar tot drugsdealer
– Review Face to Face 2: Psychotherapeut op jacht naar beroepsmoordenaar
– Review – This England: Groot Brittannië op zijn slechtst
Een volstrekt ongeloofwaardige serie met te veel losse eindjes. De arme Noren proberen hun Scandinavische collega’s (Zweden en Denemarken) naar de kroon te steken, maar ze bakken er niks van.
Ik heb beide seizoenen gezien, maar kreeg met het vorderen steeds meer ongeloof.
Ik was blij dat het gedaan was.
Slechts van 1 ding spijt: dat ik niet al na het eerste seizoen afgehaakt ben.
aad-g@hotmail.com
Ik vind het knap dat je het nog lang hebt volgehouden. Al snap ik je wel. Ik heb ook de neiging vol te houden en toch te hopen dat het beter wordt. Altijd een teleurstelling wanneer dat niet zo is.
Groet!