Het is misschien niet helemaal juist om het verhaal van de Franse serie VTC als een hellevaart te
typeren, maar dat hoofdpersoon Nora een hels avontuur beleeft, is wel zeker. Blogger Bert schreef een review over de serie.
>> Benieuwd naar de Franse serie VTC ? Hier vind je meer info
Eerst even voorstellen: Nora
Maar eerst even voorstellen. Nora werkt als taxichauffeur en rijdt haar klanten door nachtelijk Parijs. Ze is het prototype van de antiheld: platzak en een karrevracht aan schulden. Verslaafd, wat ongetwijfeld de
belangrijkste reden is geweest dat ze is gescheiden. De slaapt in haar auto om geld uit te sparen dat
ze wil gebruiken als aanbetaling voor een eigen flatje. Alleen dan heeft zij namelijk een kans dat ze de
voogdij over haar zesjarig dochtertje krijgt. Een fijn leven leidt ze al met al dus niet.
Op een nacht gaat het mis
Maar op een nacht gaat het pas goed mis. Haar broer Ben, die ook taxi rijdt, krijgt een aanrijding en
moet voor onderzoek naar het ziekenhuis. Hij vraagt Nora of zij een tas op een bepaald adres wil
afgeven. Ze mag niet in de tas kijken en vooral niet praten met degene die de tas in ontvangst neemt.
Dat laatste lukt haar echter niet en dat leidt ertoe dat zij tot haar verbijstering opgenomen wordt in
een koeriersnetwerk waarin letterlijk alles vervoerd wordt wat het daglicht niet kan velen. Alles wat
op het darkweb verkocht wordt: meer wil Ben er niet over kwijt. En zo rijdt Nora van het ene adres
naar het andere, om tassen op te halen en ergens anders weer af te leveren. Hoe unheimisch ook,
het lijkt in ieder geval een gemakkelijke manier om geld te verdienen, ook al omdat zij tussen de
leveringen door gewoon haar taxiklanten kan bedienen. Maar alles verandert als zij in een
vuurgevecht verzeild raakt. Voor Nora loopt het gelukkig goed af, maar de man die vlak voor zij
ervandoor gaat, nog snel in haar auto springt. Blijkt zo gewond te zijn dat hij even later sterft. Nu
heeft Nora dus een lijk in haar auto.
De ‘Octopus’
Het netwerk wordt geleid door een geheimzinnige figuur die ‘de Octopus’ genoemd wordt. Niemand
lijkt hem te kennen, maar iedereen schijnt bang voor hem te zijn. Nora is dan ook diep onder de
indruk als de Octopus halverwege de nacht bij haar in de auto stapt. Een fijn gesprek wordt het niet,
want ze krijgt te horen dat feitelijk gegijzeld is door het netwerk. Alleen de Octopus kan bepalen of zij
met haar werkzaamheden mag stoppen. Als Nora even later naar een nieuw adres rijdt om een
pakketje op te halen, blijkt het om niemand minder dan haar broer te gaan, die flink is toegetakeld.
Duidelijker kon de Octopus niet zijn. Nadat ze Ben bij een ziekenhuis heeft afgezet, rijdt ze naar haar
vaste slaapstek op de bovenste verdieping van een parkeergarage. Ze heeft een driest plan bedacht
om aan de Octopus en zijn netwerk te ontsnappen en zal dat hier, hoog boven de nachtelijke stad,
ten uitvoer brengen. Daar eindigt het verhaal, met veel blikschade en vuur.
Meer een film dan een serie
VTC wordt door Lumière gepresenteerd als serie, maar ik betwijfel of het dat oorspronkelijk ook was.
Er zijn 5 afleveringen van 25 minuten en iedere volgende aflevering begint meteen waar de vorige
eindigde. Zonder inleiding dus. In feite kijk je dus naar een film van anderhalf uur die in 5 stukken is
geknipt. Het verhaal speelt in één nacht, plaats van handeling is de stad Parijs. Al deze ‘beperkingen’
geven het verhaal een hoge vertelsnelheid en dat is aangenaam om te zien. Die snelheid wordt nog
versterkt doordat Nora vrijwel voortdurend in een rijdende auto zit.
Prima hoofdrolspeelster
Het personage Nora wordt gespeeld door Golshifeh Farahani, een bekende Iraanse actrice die
helemaal uitleeft in deze rol. Angstig en bezorgd om haar dochtertje aan de ene kant,
onverschrokken aan de andere kant. Nora is niet voor een kleintje vervaard. Andere belangrijke
rollen zijn er eigenlijk niet, daarvoor zijn ze stuk voor stuk te klein.
Is de Franse serie VTC een aanrader?
Is de Franse serie VTC een aanrader? Nou, het verhaal is zeker het kijken meer dan waarde. De serie behoort zeker niet tot de top van het Lumière-portfolio, maar daarin zitten genoeg andere producties die ik armoediger vind. Een goeie middenmoter dus.
Ook kijken? ‘De Franse serie VTC’ is te zien op MyLum
Lees ook de andere reviews van Bert:
– Review: ‘Faster than Fear’ – Jager verandert langzaam in prooi
– Review: In ‘Guilt’ is niets wat het lijkt
– Britse serie ‘Traces’: het verleden kan heel pijnlijk zijn
– Review: In ‘Guilt’ is niets wat het lijkt
– Review: het tweede seizoen van de Ierse serie ‘Blood’ bezorgde me hoofdbrekens
– Liar 2: De ultieme wraak van Laura Nielson
– Over de beperkte houdbaarheid van (misdaad)auteurs
– White House Farm: hoogmoed komt uiteindelijk tot de val
– Een ‘nieuwe’ Rebus – John Rebus: ‘The Lockdown Blues’
– Italiaanse misdaadserie ZeroZeroZero: razend spannend, maar ook meedogenloos in het kwadraat
– Het tweede seizoen van de Zweedse serie ‘Before we die’: Spannend, maar is ‘t ook goed?
– ’22 Juli’: Het systeem faalde, ruim zeventig mensen vonden de dood
– Aflevering vijf ‘The Marco Effect’ van serie Q: boeiend maar minder overtuigend
– Review: Wisting kan opnieuw bekoren
– Review: Finse misdaadserie ‘Man in Room 301’ – Schuld en boete op het Finse platteland
Geef een reactie