Soms heb je van die reeksen die je maar blijft lezen. De Rönning & Stilton reeks van Cilla en Rolf Börjlind is daar één van. Het nieuwste deel uit de reeks – De Samaritaan – leest ook weer lekker weg. Al vond ik dit – heel eerlijk – niet het allerbeste deel.
>> Het eerste deel uit de reeks – Spingvloed – is ook bewerkt tot een serie.
De Samaritaan
Maar goed, eerst maar even dat plot. Wanneer Olivia Rönning wordt vermist, gaat haar collega Lisa Hedqvist samen met Tom Stilton – die daarvoor zijn zelfgekozen corona-quarantaine in de Stockholm-archipel beëindigt – naar haar op zoek.
Dat spoor leidt naar een afgelegen vakantiehuisje dat in lichterlaaie staat wanneer ze er aankomen. Dan vinden ze – in de nog na smeulende resten – het verkoolde lichaam van een vrouw …
Intussen is Mette Olsäter, de inmiddels gepensioneerde leidinggevende van Olivia, benoemd tot nationale veiligheidscoördinator rondom de levering van de Covid-vaccins. Maar iemand lijkt er alles aan te doen de transporten te saboteren.
Succesvolle auteurs
Dit is alweer het zevende deel in de reeks. Het Zweedse echtpaar Cilla (1961) en Rolf Börjlind (1943) zijn de schrijvers van deze lekkere serie. En deze mensen zitten bepaald niet stil, want naast deze reeks schrijven ze ook nog scenario’s voor heerlijke series als Beck en Arne Dahl. En dat is nog maar het topje van de ijsberg.
Waar je ze aan kunt herkennen in hun boeken en scripts? Hun sociale betrokkenheid, maatschappelijke thema’s – zo is in dit boek ruimschoots aandacht voor Covid-19 – en de lekkere onderkoelde humor.
Leest lekker weg
Maar dat is nog niet alles, want in alle delen in de Rönning & Stilton reeks zit ook lekker veel actie en spanning. En dat geldt ook deels voor De Samaritaan. In het eerste hoofdstuk lezen we dat Olivia wordt vastgehouden op een onbekende plek door een duidelijk labiel persoon. Als dat maar goed afloopt. Hoe dan ook, de lezer is meteen bij de les en zit op het puntje van de spreekwoordelijke stoel.
Ik althans wel.
Wat volgt is een verhaal met lekkere plotwendingen en goede cliffhangers. Bovendien krijgen personages uit eerdere delen nu iets meer diepgang. Ook wel eens leuk. Al blijven onze hoofdrolspeler Tom, Olivia en Mette ook weer vermakelijk. Juist in hun gedachtengang en oneliners zie je de eerder genoemde onderkoelde humor terug. Al kabbelt het – zeker als het om die Corona gaat – soms wel wat voort in het verhaal. Best jammer, want het haalt soms de vaart wat uit het boek.
Einde valt helaas wat tegen
Hoe sterk het boek ook begint, het einde valt iets tegen. Veel lezers zullen het zien aankomen en het einde wordt wat vlak en matjes afgewerkt. Overigens worden alle verhaallijnen wel afgehecht. Dat is dan wel weer een pluspunt. En die laatste bladzijden lezen we ook nog eens over een grootse cliffhanger. Dat belooft veel goeds voor het volgende deel.
Niet het beste deel
Je begrijpt: dit vond ik niet het allersterkste deel. Maar een iets minder deel uit deze reeks is nog altijd een lekker boek dat goed weg leest. Bovendien begin ik een beetje van die personages te houden. Dat ook nog. Hebben de schrijvers toch goed gedaan. Benieuwd naar het volgende deel.
De Samaritaan is nu verkrijgbaar in de (online) boekhandel
Geef een reactie