Serial writing kan bijzonder lucratief zijn voor zowel auteur als uitgever. Een populaire protagonist leidt altijd tot een we-want-more-effect bij de lezer én bij de kijker, vooropgesteld dat populaire misdaadromans uiteindelijk ook verfilmd worden. Zo bezien heeft de keus voor politie-inspecteur William Wisting de Noorse schrijver Jørn Lier Horst zeker geen windeieren gelegd. De twaalf romans waarin hij Wisting liet opdraven zijn wereldwijd prima verkocht en daarbij komen dan nog de rechten voor de verfilming van enkele Wisting-boeken.
Vervolg
Blijkbaar werden de rechten voor het eerste seizoen zo goed verkocht, dat al snel besloten werd tot het produceren van een tweede en derde (daarover straks meer).
Tweede seizoen
In seizoen 2 speelt Wistings dochter Line opnieuw een belangrijke rol. Ze is bezig met een documentaire over een bekende seriemoordenaar, Tom Kerr, en tijdens het filmen belooft hij na vijf jaar eindelijk te laten zien waar hij zijn laatste slachtoffer begraven heeft. Zwaar geboeid en onder begeleiding van een compleet leger aan politiemensen wordt hij naar de plaats gebracht waar eindelijk het laatste stukje van een vijf jaar oude puzzel kan worden gevonden.
>> Meer over het tweede seizoen
Ondanks de boeien gaat het daar vreselijk mis: Kerr slaagt er ondanks alle voorzorgsmaatregelen in te ontsnappen en als later de beelden die Line en passant geschoten heeft, bekeken worden, blijkt dat hij de sleutel van zijn handboeien had. Gekregen van iemand ‘van binnenuit’; een andere verklaring is niet mogelijk. Alle alarmbellen gaan af, mede omdat steeds duidelijker wordt dat er naast Kerr nog iemand actief is in alle misdadige activiteiten. Vooralsnog wordt hij ‘de Ander’ genoemd.
Zo ontstaat een kloppartij op drie criminelen: Kerr, de Ander en iemand uit de (politie)organisatie. Althans, het team rond Wisting gaat ervan uit dat ze te maken hebben met drie personen.
Het zit Wisting niet meee
In het eerste seizoen komt Wisting onder vuur te liggen omdat hij onrechtmatig gehandeld zou hebben. In dit tweede seizoen wordt de leiding van het onderzoek van hem afgepakt omdat hij te weinig voortgang zou boeken. Het zit hem dus opnieuw niet mee. Intussen voert Line weer eens haar eigen onderzoek uit en dat levert belangrijke nieuwe informatie op.
Seizoen 2 is beter
In mijn bespreking van seizoen 1 heb ik Wisting onderhoudend genoemd; meer niet. Bovendien stoorde het mij dat de regie een aantal onbeholpen kunstgrepen nodig had om het verhaal rond te krijgen. Aan dat euvel lijdt seizoen 2 zeker niet. Bovendien is de vertelsnelheid voor hoger, wat de serie spannender maakt.
Op Mylum wordt Wisting merkwaardigerwijs niet als seizoen 2 gepresenteerd, maar als seizoen 2a. Wat de makers seizoen 3 noemen, heet daar 2b. Het is maar dat je het weet. Dat verhaal komt in ieder geval in een aparte bespreking aan bod.
>> Lees hier meer over seizoen 2a. Of is het nu seizoen 3.
Lees ook de andere reviews van Bert:
– Review: ‘Faster than Fear’ – Jager verandert langzaam in prooi
– Review: In ‘Guilt’ is niets wat het lijkt
– Britse serie ‘Traces’: het verleden kan heel pijnlijk zijn
– Review: In ‘Guilt’ is niets wat het lijkt
– Review: het tweede seizoen van de Ierse serie ‘Blood’ bezorgde me hoofdbrekens
– Liar 2: De ultieme wraak van Laura Nielson
– Over de beperkte houdbaarheid van (misdaad)auteurs
– White House Farm: hoogmoed komt uiteindelijk tot de val
– Een ‘nieuwe’ Rebus – John Rebus: ‘The Lockdown Blues’
– Italiaanse misdaadserie ZeroZeroZero: razend spannend, maar ook meedogenloos in het kwadraat
– Het tweede seizoen van de Zweedse serie ‘Before we die’: Spannend, maar is ‘t ook goed?
– ’22 Juli’: Het systeem faalde, ruim zeventig mensen vonden de dood
– Aflevering vijf ‘The Marco Effect’ van serie Q: boeiend maar minder overtuigend
Geef een reactie