Op Instagram en TikTok zie ik geregeld reviews over boeken van Colleen Hoover voorbij komen. Tot nu toe sloeg ik ze over, want ik ben niet zo van het romance genre. Maar haar boek Verity – in het Nederlands bekend als De Waarheid – scheen een thriller te zijn en kreeg ook nog eens fantastische reviews op Goodreads. Ik las het boek dan ook, maar vond vooral het einde niet erg geloofwaardig.
Misschien kwam dat ook omdat ik hiervoor The Dinner Guest van B.P. Walter las en wat een knotsgek boek was dat. Ik kan je vertellen, Verity was niet veel beter. Al is dit dan wel weer een heuse pageturner.
Verity (De Waarheid)
In deze psychologische thriller volgen we schrijfster Lowen die nauwelijks kan rondkomen. Tot ze de kans van haar leven krijgt: ze mag de populaire boekenserie van Verity Crawford voltooien, die door een auto-ongeluk zelf niet meer kan schrijven.
Wanneer Lowen door Verity’s aantekeningen doorneemt, ontdekt ze een ongepubliceerde autobiografie die verborgen had moeten blijven. Ze besluit om het verhaal verborgen te houden, ook voor Verity’s man Jeremy. Maar dan krijgt ze gevoelens voor Jeremy. Hoelang kan Lowen de waarheid voor zich houden?
Prima begin
Het moet gezegd: vanaf de eerste bladzijden word je als lezer meteen het verhaal ingetrokken. Met dank een heftige ongeluk, een toevallige ontmoeting en Lowen die al snel de kans van haar leven krijgt. Bovendien is de chemie tussen Jeremy en Lowen onmiskenbaar. Maar tegelijkertijd zijn we ook benieuwd naar de tragedies in het leven van Jeremy en waar is Verity eigenlijk?
Een prima start van een boek. Al is het wel een beetje gek dat de gevolgen van het ongeluk eigenlijk niet meer ter sprake komen. Maar dat terzijde.
Meer spanning
De spanning wordt opgevoerd wanneer Lowen naar het huis van Jeremy gaat om de aantekeningen van Verity af te maken en vervolgens de autobiografie ontdekt. Bovendien ontdekt ze dat er een aantal dingen niet goed zit in dat huishouden. In de verte heeft het zelfs wel wat weg van de klassieker Rebecca.
Daarna wordt het minder
Maar na de ontdekking van de biografie gaat het bergafwaarts met het verhaal. De autobiografie blijkt vol met seksscènes te zitten (na een paar bladzijden geloof je dat ook wel), kindermishandeling en een Lowen en Jeremy die – zoals in een romance verhaal – wel erg om elkaar heen cirkelen. Laat ik het zo zeggen: de personages voelden op een zeker moment van bordkarton. Bovendien werden heel veel verhaallijnen niet lekker uitgelegd. Laat staan uitgelegd.
Ik overwoog dan ook even om te stoppen. Maar hé, ik was halverwege. Ik wilde weten hoe het afliep ook. Gelukkig zaten er genoeg cliffhangers in om het verhaal nog op gang te houden. Al had ik wel een vermoeden waar het verhaal naar toe ging.
Dat einde …
En ik kreeg gelijk. Al zal het voor veel mensen een enorme plotwending zijn. Zo slecht gevonden was het nou ook alweer niet. Ik heb de afgelopen jaren gewoon teveel thrillers gelezen. Maar of ik het motief nu heel sterk vond? Bovendien was het einde gewoon hartstikke ongeloofwaardig. Als lezer ga ik graag met een schrijver mee in zijn boek, maar er zijn grenzen. Hier werd de grens bereikt.
Dat laatste hoofdstuk waarin dan weer alles wordt verklaard, was ook niet sterk. Het droeg alleen maar bij aan de ongeloofwaardigheid.
Meer Colleen Hoover?
Overigens vond ik dan ook weer geen flop. Er zaten een paar héle aardige dingen in (de spanning, het mysterie rond Verity ..), maar de overdosis seksscènes, slecht uitgewerkte verhaallijnen en dat ongeloofwaardige einde zorgen er wel voor dat ik de volgende Colleen Hoover oversla. Thriller of niet. Gelukkig heeft ze toch wel enorm veel fans. Kijk maar op Instagram en TikTok.
Geef een reactie