Indrukwekkend: ‘Meisje A’ – Abigail Dean

Soms lees je van die boeken waar je achteraf even van moet bijkomen. ‘Meisje A’ van Abigail Dean is zo’n boek. Deze roman is aangrijpend, bij vlagen angstaanjagend en vooral beklemmend.

De reden waarom het boek zo beklemmend is? De donkere plot. Verwacht overigens daarom geen thriller, maar wel een duistere roman die je vaak met een oncomfortabel gevoel achterlaat.

>> Zoek je wel een thriller? Dan is dit een aanrader.

Meisje A

Maar goed, eerst even terug naar dat verhaal dat ronduit schokkend is. We volgen Lex Gracie die vooral niet aan haar biologische familie wil denken. En we begrijpen al snel waarom ze niet herinnerd wil worden aan haar ouderlijk huis of aan haar bijnaam: ‘Meisje A.’ Zij was het kind dat ontsnapte uit een ´ house of horrors.’ Een huis waarin een tirannieke vader – en een gedweeë moeder – de dienst uitmaakte en zijn gezin mishandelde.

Tot Lex op een dag ontsnapte en de wereld liet zien in wat voor hel zij en haar broers en zussen leefden.

Wanneer haar moeder in de gevangenis overlijdt en het familiehuis nalaat aan haar kinderen, kan Lex het verleden niet langer negeren. Ze besluit de horrorwoning uit hun jeugd om te toveren tot iets positiefs, maar eerst moet ze in het reine komen met haar broers en zussen – en de jeugd die ze deelden.

Pijnlijk

Voordat ik verder ga, eerst dit: dit verhaal is ronduit pijnlijk. Kindermishandeling is en blijft afschuwelijk. Bepaalde scenes gaan dan ook door merg en been enn zijn niet altijd even geschikt voor het slapen gaan.

Nog erger? Op het boekenforum Goodreads las ik dat er in het verleden kinderen in soortgelijke omstandigheden hebben geleefd. Ik heb ze opgezocht. Denk bijvoorbeeld eens aan de familie Turpin. Een angstaanjagende familiegeschiedenis met afschuwelijke ouders die je niemand – maar dan ook echt niemand – toewenst. Alleen al het lezen over deze familie bezorgde mij kippenvel. En niet op een goede manier.

Goed geschreven

Dat kippenvel had ik ook een aantal keer tijdens het lezen van ‘Meisje A.’ Laat je daar niet door weerhouden, want Meisje ‘A’ is een prima geschreven, bij vlagen rauw, verhaal. Ook met dank aan hoofdrolspeelster Lex Grace – uiteindelijk een succesvol jurist met liefdevolle adoptie-ouders – die nog altijd worstelt met haar verleden. Zo staat ze behoorlijk ambivalent tegenover de andere overlevende broers en zussen. De enige met wie ze een band heeft, is haar zusje Evie.

In flashbacks keren we regelmatig terug naar de jeugdherinneringen van Lex. Toch ontstaan er gaandeweg veel vragen: is ze wel een betrouwbare verteller? Wat heeft ze geblockt? En wat heeft ze uit haar herinneringen verdrongen? Wat heeft ze gedaan om te overleven? En dan komt het interessante … Dat komen wij als lezer niet altijd te weten. Sommige vragen blijven onbeantwoord.

Ik las op dat eerder genoemde forum dat dit lezers kan ergeren, maar het stoorde mij op geen enkel moment. Oké, sommige gebeurtenissen worden niet helemaal toegelicht, maar dat is aan de lezer om ze te interpreteren. Of niet. Mag ook.

Dat is juist het intrigerende aan ‘Meisje A.’

Bovendien zitten er een paar aardige wendingen in die sommige lezers wel en andere lezers niet zien aankomen. En dat einde zou je op z’n minst ambivalent kunnen noemen.

Niet ieders kopje thee

Ik ben dan ook heel eerlijk: dit boek zal niet ieders kopje thee zijn. Vooral voor de mensen die een thriller verwachten. Dat is-ie niet. Maar als je een boek zoekt met een ronduit aangrijpend, goed geschreven verhaal met een paar spannende momenten, dan is dit wat voor jou.

‘Meisje A’ van Abigail Dean is nu (online) verkrijgbaar bij de boekhandel.