Begin dit jaar las ik al met veel plezier het eerste deel ‘Tuva – De Jacht’ van de Britse auteur Will Dean. De conclusie? Een Brit kan prima een scandi noir schrijven. Overigens geldt dat ook voor het tweede deel ‘Tuva – Zwart Zout.’ Al was het einde ietwat teleurstellend. Voor mij dan.
>> Lees hier de recensie over ‘De Jacht’
Tuva Moodyson
Even voor de mensen die het eerste boek niet kennen? In dit boek draait om de jonge, dove journaliste Tuva die woont en werkt in het afgelegen Zweedse stadje Gavrik. In het vorige boek loste ze nog eigenhandig een reeks aan moorden op, maar daar bleken niet alle inwoners even van gecharmeerd. Gelukkig had ze vrienden in de vorm van politieman Thord (nou ja, een soort van vriend dan), hoofdredacteur Lena en beste vriendin Tammy.
Zwart Zout
Toch was Tuva vastbesloten om Gavrik te verlaten. Ze krijgt een nieuwe baan in een grotere stad, zegt haar baan in Gavrik op en heeft dan nog twee weken om afscheid te nemen van het stadje en de inwoners. Maar dan pleegt de directeur van de lokale dropjesfabriek zelfmoord en wordt er nog een moord gepleegd. Saillant detail? De ogen van de dode zijn bedekt met dropjes. De moordenaar wordt al snel omgedoopt tot de Veerman.
Zit er een verband tussen de zaken?
Het wordt in ieder geval al snel weer onrustig in Gavrik. De hashtags #Veerman en #Dropmoord worden trending en de lokale bevolking begint munitie te hamsteren. Tuva besluit de zaak te onderzoeken en raakt via research voor een boek nog meer betrokken bij de familie die de dropfabriek leidt.
En dan is het ook nog kouder dan ooit. Een sneeuwstorm barst los. Intussen waagt Tuva zich in de Grimberg-fabriek om de moordenaar te stoppen, voordat ze het dorp voorgoed zal verlaten. Maar… zal de Veerman haar laten gaan?
Sfeervol
En net als het eerste deel is ‘Zwart zout’ ook ronduit sfeervol. Je voelt de claustrofobische sfeer van een afgelegen stadje, je verbaast je over de soms ietwat excentrieke inwoners en voelt de spanning die stukje bij beetje door de schrijver wordt opgebouwd.
Dan zie je ook nog eens de wereld en de zaak door de ogen van Tuva. Zij is volledig afhankelijk van haar gehoorapparaten en benadert daardoor het leven net wat anders. Dat kunnen de inwoners – die vinden dat Tuva teveel geheimen aan het licht brengt – niet altijd waarderen. En dan voelt dat stadje nog even wat meer beklemmend.
Geen wonder dat Tuva niet kan wachten om weg te gaan.
Oude bekenden
Maar natuurlijk zou Tuva Tuva niet zijn als ze zich niet volledig stort in het onderzoek. Ze komt oude bekenden tegen (David de Ghostwriter, de zussen die levensechte poppen maken of die creepy taxichauffeur), maakt nieuwe vrienden en werkt zich natuurlijk in de nesten.
Vooral wanneer ze ontdekt dat de plaatselijke Dropfabriek, de bijbehorende familie en het personeel genoeg geheimen te verbergen hebben. Heeft dat verleden wat te maken met de huidige moorden? Tuva zoekt het vastberaden uit en zet natuurlijk – net als in het vorige deel – haar leven op het spel.
Dat einde
En dat levert een spannend einde op. Dacht ik. Het begint veelbelovend met een sneeuwstorm, een beklemmende sfeer en Tuva die ergens strandt. Maar die onthulling van de daadwerkelijke dader bleek nogal – ehm – teleurstellend. Voorspelbaar ook. En niet een einde dat ik een bepaald personage had gegund.
Maar goed, smaken verschillen. Misschien is dit einde wel jullie smaak. Niet dat het mij weerhoudt om het derde deel te lezen. ‘Black River’ is namelijk al in het Engels verschenen. Zodra ik deze uit heb, plaats ik een recensie. Hopelijk is dat einde beter.
‘Tuva – Zwart Zout’ van Will Dean is onder meer verkrijgbaar bij de Bruna.
Overigens is Zwart zout (Tuva Book 2) ook verkrijgbaar bij Amazon.
Geef een reactie