Onlangs leende ik ‘Kwaad Licht’ – het derde deel uit de Ellen Tamm reeks van Mikaela Bley – uit de bieb. Die thriller las zo lekker weg dat ik het vierde deel – ‘De Meisjes Zonder Naam’ – reserveerde bij diezelfde bieb. Een dag later was-ie er al. Ik heb ‘m meteen opgehaald en ben begonnen met lezen. Dat ging ook al snel, want dit is ook al zo’n aanrader.
Lees hier de andere recensie van de eerdere delen uit de Ellen Tamm reeks:
– ‘Dochter Vermist‘
– ‘Donker Water’
– ‘Kwaad Licht’
De Meisjes Zonder Naam
Op een koude winterdag wordt de zeventienjarige Linn afgezet bij de meisjeskostschool Täcktaholm in Södermanland door haar moeder. En Linn is niet zomaar een meisje, ze is een bekende influencer die onder meer schrijft over haar ADHD. Na enkele stormachtige jaren hoopt haar moeder dat Linn hier weer wat grip op haar leven krijgt, maar al snel raakt ze verwikkeld in enkele conflicten met haar nieuwe schoolgenoten. Wanneer een van de leerlingen spoorloos verdwijnt, realiseert Linn zich dat ze zelf ook gevaar loopt.
Intussen heeft misdaadverslaggever Ellen Tamm van TV4 genoeg privéproblemen aan haar hoofd. En dan krijgt ze ook nog eens een tip dat het ongeïdentificeerde lichaam van een meisje is gevonden bij het stadje Nyköping. De politie classificeert de zaak als moord.
Nadat het lichaam van een tweede meisje wordt gevonden reist Ellen af naar de kostschool, op zoek naar antwoorden. Ze moet de waarheid achterhalen voordat er nog meer meisjes sterven. Linn probeert onderwijl in leven te blijven …
Veel vaart
Een van de grote pluspunten van de Ellen Tamm reeks? De vaart waarmee de boeken worden geschreven. Vanaf de eerste bladzijde word je er meteen in mee getrokken. In dit geval zit je meteen in de privé-problemen van Ellen Tamm. En ze heeft er nogal wat. Overigens wordt dit in dit deel niet altijd even goed uitgelegd, dus het is handig als je de eerdere delen ook al hebt gelezen.
Dit keer worstelt ze met haar nieuwe relatie en of ze nu wel of niet haar eitjes zal laten invriezen. Terwijl ze zich dit allemaal bedenkt krijgt ze een tip dat een dode vrouw is aangetroffen in de omgeving waar ze ooit is opgegroeid. Dat zorgt voor een trip down memory lane en wie de eerdere delen las, weet dat dit Ellen niet gaat bevallen. Kan ik mij goed voorstellen, want alleen al Ellens moeder is een draak van een – welja – moeder.
Perspectief vanuit Linn
Maar we krijgen het verhaal niet alleen uit het perspectief van Ellen te lezen, ook het personage Linn doet een duit in het zakje. Hier gaat het om een zeventienjarige influencer die én worstelt met haar ADHD en de zelfmoord van haar vader. Ik geef het je te doen. Haar moeder ziet als enige oplossing om haar naar één of ander obscuur internaat te sturen. Natuurlijk voel je als lezer al aan dat het natuurlijk daar helemaal niet pluis is. Al geldt dat niet voor de moeder die blij is dat ze van Linn verlost is (wat is dat toch met moeders in de boeken van Mikaela Bley?).
Hoe dan ook, Linn maakt een aantal dingen mee waardoor ze al weet dat ze op een verkeerde plek terecht is gekomen. Maar hoe komt ze er weg? Op een zeker moment kruisen de wegen van Linn en Ellen elkaar en wordt het echt menens. Vooral omdat Ellen alles op alles zet om deze zaak uit te pluizen. Zelfs tegen de zin van haar oud-geliefde en leidinggevende.
Lekker vlot geschreven
In lekker vlot geschreven korte hoofdstukken met veel cliffhangers komen we erachter hoe de vork in de steel zit. Nou ja, de meer geoefende thrillerlezers weten dat al een beetje. Maar dat zit het leesplezier niet in de weg, want dat einde is best bevredigend. Al krijgen we de grootste verrassing op de allerlaatste bladzijde te lezen. Hoe gaat dat uitpakken in het vijfde deel?
Daar zal ik nog even op moeten wachten, want dat vijfde deel is nog niet verschenen. Maar ik durf te wedden dat als- ie er straks is, mijn bieb ‘m vast heeft.
‘De Meisjes Zonder Naam’ van Mikaela Bley is overal verkrijgbaar.
Geef een reactie