Eén van de beste Nederlandse thrillerschrijfsters is – wat mij betreft – nog altijd Marion Pauw. Ook haar nieuwste boek ‘Vogeleiland’ is een aanrader. Al is dit meer een psychologische thriller zonder al te grootse plotwendingen en enorm veel actie. Toch kruipt dit verhaal onder je spreekwoordelijke huid.
Vogeleiland
Maar eerst even terug naar dat plot. We volgen de verdwijning van Marianne. Op haar vijftiende liep ze van huis weg om nooit meer iets van zich te laten horen. Jaren later kampt haar zusje Nicole nog steeds met het trauma van haar verdwijning. Ze besluit om alles achter zich te laten en naar Spanje te verhuizen. Maar ook daar kan ze niet aan het verleden ontsnappen. Een bijzondere verschijning doet de hoop dat haar zus nog leeft oplaaien en leidt haar naar het onbewoonde Vogeleiland. Wat is er gebeurd met Marianne? Leeft ze nog?
Verteld vanuit verschillende perspectieven
Dit verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven. Zo leren we meer over Marianne’s zusje, Nicole, de man die ervoor zorgde dat Marianne onder de radar bleef en haar bijzondere dochter. En dat doet Marion Pauw goed. Ze neemt ons mee in de werelden van de hoofdpersonen en dat doet ze met het grootste gemak. Zo ontdekken we dat Marianne uit een behoorlijk disfunctionele familie kwam, dat Nicole alles deed om de lieve vrede te bewaren en dat mensen er soms ook alles aan doen om een geheim een geheim te laten blijven. De personages zijn dan goed uitgediept. Niet per se sympathiek, maar je kunt ze ook wel weer begrijpen.
Onderhuidse spanning
Het liefst verklap ik niet al teveel over de plot. Verwacht geen al te grootse plotwendingen of veel actie, dit is een psychologische thriller in optima forma. Bladzijde in, bladzijde uit voel je de onderhuidse spanning. ‘Vogeleiland’ voelt ook voor de lezer als een soort van gevangenis. Weliswaar een fascinerende gevangenis, maar nog steeds een gevangenis. Overigens geldt dat gevoel ook voor de gevolgen van zo’n verdwijning voor de omgeving. Want laten we wel zijn, ook de nabestaanden komen in een heuse hel terecht.
Toch laat Marion Pauw je heen en weer slingeren tussen hoop en vrees, liefde en wreedheid, sympathie en antipathie. Wie is de dader, wie is het slachtoffer?
En dat zorgt soms voor onverwachte leesmomenten als ‘nee, dat heeft ze niet gedaan’, ‘waarom doet hij DIT?’ en ‘hoe gaat de schrijfster dit in hemelsnaam oplossen? Nou, geloof me: laat dat maar aan Marion Pauw over. En dat levert een heerlijke pageturner op die je in één keer wil uitlezen. Aanrader voor deze zomer. Al zou ik ‘m niet op een klein eilandje gaan lezen.
‘Vogeleiland’ van Marion Pauw is nu (online) verkrijgbaar.
© 2021, Daniëlle. All rights reserved.
Geef een reactie