Vorig jaar moesten we de halve finales van het Eurovisiesongfestival even missen, maar dit jaar gaan we de schade allemaal inhalen. We beginnen met de eerste halve finale van het Eurovisiesongfestival 2021. Welke deelnemers maken kans om door te gaan en voor wie ziet het er minder goed uit?
Litouwen: The Roop – Discotheque
Samen met IJsland was het Litouwse ‘The Roop’ met ‘On Fire‘ vorig jaar één van de gedoodverfde winnaars. Het was nog héél spannend geworden wie had gewonnen.
Dan is het natuurlijk best zuur dat zo’n festival wordt afgelast. Maar de leden van ‘The Roop’ zijn niet bij de pakken neer gaan zitten en hebben ‘Discotheque’ gecomponeerd.
En mensen, daar gaan ze ook hoog mee komen. Niet alleen omdat dit dansbare nummer een heuse oorwurm is, maar omdat de act weer lekker – zoals de Angelsaksen zo mooi zeggen – ‘quirky’ is. Denk aan opvallende dansjes en felle kostuums. Een beetje vreemd, maar wel lekker.
Een herhaling van zetten van vorig jaar? Zeker. Maar dat mag de pret niet drukken. Zou het weer goed kunnen doen. Gaat hartstikke door.
Slovenië: Ana Soklič – Amen
Slovenië mag dan op papier geen land op de Balkan zijn, het heeft dit jaar wel voldaan aan een typische Balkan inzending. Lees: bloedmooie zangeres zingt melodramatische ballad die we ook al zeker honderd keer hebben gehoord.
Niet erg, iemand moet het doen. En waarschijnlijk levert ze het veel punten op van veel Balkan-landen. Het zal niet de eerste keer zijn, maar ik sla even over.
Toch een kansje dat dit doorgaat. Maar dat is vol-le-dig te danken aan de Balkanlanden.
Rusland: Manizha -Russkaya Zhenschina (Russian Women)
Ik moet bekennen dat ik eerst niet erg gecharmeerd was van de Russische inzending, maar naarmate ik ‘m vaker hoorde, vind ik ‘m eigenlijk wel lekker rebels. Volgens sommige Russen iets te rebels, want artieste Manizha is behoorlijk activistisch en nog eens van Tajik-afkomst en dat valt niet altijd even goed.
>> Lees hier iets meer over de Russische inzending
Maar boeien, ze bezingt, rapt en schreeuwt over krachtige Russische vrouwen die het door de eeuwen behoorlijk zwaar hebben gehad. En dat doet ze goed. Let ook even op de staging, want de Russen hebben écht hun best gedaan.
Dit nummer is dan misschien geen allemansvriend, maar wat zou het leuk zijn als dit doorgaat.
Zweden: Tusse – Voices
Is het omdat de Zweden zo gewend zijn dat ze toch altijd wel hoog eindigen dat ze weer met een nummer komen dat je al honderd keer hebt gehoord? Zou kunnen. Maar je begrijpt wel dat ik bepaald niet onder de indruk ben van ‘Voices.’ En Tusse zal vast een sympathieke gast zijn, maar zo’n nummer heb ik te vaak – in net een andere vorm – al gehoord.
Maar ja, het is Zweden, dus de kans is groot dat het doorgaat. Al zou het misschien wel eens goed zijn voor de Zweden als ze een jaartje overslaan.
Australië: Montaigne – Technicolour
Door dat Corona – waar we natuurlijk allemaal hartstikke zat van zijn – mag de Australische act ‘Montaigne’ dit jaar er niet fysiek bij zijn in Rotterdam. Geen man overboord, want dit nummer is bepaald niet de sterkste Australische inzending ooit. Stiekem is dit een ietwat vreemd, onsamenhangend nummer waarvan je wil dat het snel voorbij is. Al kan Montaigne zeker zingen. Dat dan weer wel.
Het wordt dan ook afwachten of dit doorgaat. Ik acht de kans klein.
Noord-Macedonië: Vasil – Here i stand
Saaiheid heeft een naam en die heet Vasil met ‘Here i stand.’ Het enige positieve? Vasil kan zingen, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dit een nummer die je al na een minuut laat slapen op de bank of op je stoel.
Een ideaal wc-moment.
Ierland: Lesley Roy – Maps
Och mensen, ik heb zulke gemengde gevoelens over Ierland. Tijdens de eerste keer beluisteren was ik er niet weg van, maar na meerdere keren luisteren begon ik het mee te zingen. En het is nu één van mijn favorieten. Met dank aan de krachtige stem van Lesley Roy, de Ierse invloeden en dat je ‘m zomaar meezingt.
Staat – weliswaar onbegrijpelijk – laag bij de bookmakers, dus ik vrees het ergste voor Ierland. Maar stiekem hopen we dat ze rechtstreeks naar de finale holt.
Cyprus: Elena Tsagrinou – El Diablo
Cyprus doet ook dit jaar waar het goed in is: een prima zangeres die een oorwurm van jewelste aflevert. Al lijkt het soms wel héél veel op Lady Gaga. Beter goed gejat dan slecht bedacht, dat werk.
Met de act zit het ook wel snor. Sexy, dansbaar en zwoel? Laat dat maar aan de Cyprioten over.
Gaat zeker door.
Noorwegen: TIX – Fallen Angel
Je kunt veel van Noorwegen zeggen, maar niet dat ze ieder jaar dezelfde soort inzendingen naar het Eurovisiesongfestival sturen.
En dit keer laten de Noren zich van hun meest extravagante kant zien. Denk aan een zanger die gekleed is als engel en ook nog een met kettingen vastgeklonken zit aan dansende zwarte duivels.
Camp? Ontzettend. Hallo, ik denk niet dat een act hier dit jaar overheen gaat. Je zou bijna vergeten dat-ie ook nog een liedje zingt. Dat is een deuntje dat zo gezongen had kunnen worden door een boyband in de jaren negentig. Ja, ik weet het. Apart.
En hoewel het deuntje niet bepaald revolutionair is, ligt het wel lekker in het gehoor. Nu nog afwachten hoeveel mensen deze Noorse act gaan begrijpen. Ik hoop veel.
Kroatië: Albina – Tick Tock
Waar heb ik dit eerder gehoord?’ denk je waarschijnlijk als je het nummer ‘Tick-Tock’ beluistert. Het klinkt als een inzending van de kwartfinale van het Zweedse Melodifestivalen. Lees: het is een mix tussen pop, dance en wat urban invloeden.
En ook hier geldt: beter goed gejat dan slecht bedacht.
Is het slecht? Zeker niet. Albina kan zingen, het nummer blijft aardig hangen en waarschijnlijk gaat het optreden er prima uitzien door de visuals. Middenmotertje.
België: Hooverphonic – The Wrong Place
Ook Hooverphonic mag dit jaar nog eens een keer uitkomen voor België. Slimme keus, want het is absoluut één van de betere Belgische acts. Niet dat België te klagen heeft over goede acts, maar dat terzijde.
Hovverphonic dus. Vorig jaar konden we nog luisteren naar ‘Release me.’ Best een aardig nummer, wel behoorlijk repetitief. Niet écht een kanshebber.
Zou de nieuwe inzending – ‘The Wrong Place’ – dat dan wel zijn? Ik denk het niet. Begrijp mij niet verkeerd, dit nummer ligt lekker in het gehoor, de zangeres is uitstekend en je deint zo mee. Maar het heeft net niet die ‘X-factor.’ Je weet wel, zo’n twist waardoor een nummer je meteen boeit. Geen top3 materiaal, maar niets om je als Belg voor te schamen. Wel afwachten of dit doorgaat.
Israël: Eden Alene – Set me free
Ook Israël stuurt een inzending van vorig jaar. En dat is terecht, want vorig jaar had zangeres Eden Alene echt een vrolijke, dansbare en zonnige inzending met ‘Feker Libi.’
Dit jaar is ‘Set me free’ ook niet heel slecht. Maar net als de inzending uit Kroatië die we eerder hoorden, is dit dansbare liedje behoorlijk inwisselbaar. Dit hebben we al zo vaak gehoord.
Gelukkig heeft Eden Alene wel een goede stem. Dat scheelt. Maar een hoge notering? Nee, dan had die inzending van vorig jaar het in 2020 waarschijnlijk beter gedaan. Waarschijnlijk kan Israël na de eerste halve finale naar huis.
Roemenië: Roxen – Amnesia
Vorig jaar was ik erg gecharmeerd van de Roemeense inzending. Met dank aan het prima, hese stemgeluid van de jonge zangeres Roxen. Dit jaar mag ze weer opkomen.
De keuze is gevallen op het nummer ‘Amnesia.’ Een radiovriendelijk nummer met een rauw, duister randje. Heel origineel is het niet, je hoort het een Billie Eilish zo zingen, maar zeker niet onaardig. Zou leuk zijn als dit door zou gaan. Maar blijft twijfelachtig.
Azerbeidzjan: Samira Efendi – Mata Hari
Zin om dit jaar te dansen? Nou, dat gaat prima lukken met ‘Mata Hari’ van zangeres Efendi. Dit is een dansbaar nummertje met oosterse invloeden dat ook nog wordt gezongen door een sexy zangeres. Want laten we wel zijn, daar is Azerbeidzjan gewoon hartstikke goed in. Al is haar stemgeluid – hoe omschrijf ik dit netjes – bij tijd en wijle nogal snerpend.
Zeg niet dat ik jullie niet gewaarschuwd heb.
Maar voor de rest best een aardige middenmoter.
Oekraïne: Go-A – Shum
Oké, deze inzending ga je of fantastisch vinden of je zoekt meteen naar je noise cancelling koptelefoon. Ik behoor tot de laatste categorie. Maar ik vind dan ook vooral kattengejank van de bovenste plank. Andere mensen – ik ken ze – hebben waardering voor de Oekraïense folkloristische sound – de zogenoemde ‘white voice’ – die gecombineerd wordt met techno-invloeden. Serieus, ik ken mensen die als ze hardlopen hier – letterlijk – hard op gaan. Bovendien zetten mijn vent en jongste dochter het acuut op een dansen als ze dit horen.
Goed voor hen, ik zet mijn koptelefoon op.
Malta: Destiny Chukunyere – Je me casse
Let als laatste vooral even op deze inzending. ‘Je me casse’ van Destiny. De Maltezer inzending staat echt torenhoog bij de bookmakers dit jaar. En ik kan mij wel voorstellen waarom.
‘Je me casse’ is een vrolijke, dansbare oorwurm. Het is zo’n nummer waarvan je hoopt dat je er op kan dansen als de plaatselijke danstent weer open mag. Bovendien heeft zangeres Destiny een strot waar je u tegen zegt. En daarbij zingt ze over sterke vrouwen die het allemaal niet meer pikken,
Gaat het winnen? Misschien. Misschien ook niet. Landen als Frankrijk en Italië zijn immers ook héél sterk. Maar lekker aanstekelijk is het wel. Zeker door naar de finale.
De eerste halve finale van het Eurovisiesongfestival begint 18 mei om 21.00 op NPO1.
Nog nooit zo snel, na een tweet van jou deze blog gelezen.
Zitten totaal op 1 lijn betreft de eerste 1/2 finale.
Kan niet wachten op blog 2 over de 2de 1/2 finale.
Goed werk afgeleverd, chapeau.
Wat aardig! Dank je. En had al zo’n idee dat wij op één lijn zaten 🙂