In het najaar van 2016 las ik met veel plezier de detective ‘Magpie Murders’ van Anthony Horowitz. Recent is ook de opvolger ‘Moonflower Murders’ verschenen. En deze detective is al even fijn.
>> Lees hier de review van ‘Magpie Murders’
Moonflower Murders
Natuurlijk speelt ook in de ‘Moonflower Murders’ Susan Ryeland – de hoofdpersoon uit ‘Magpie Murders’ – de hoofdrol. Ze werkt inmiddels niet meer als redacteur, maar runt nu met haar vriend een bouwvallig hotel op Kreta. Ze zou blij moeten zijn, maar eerlijk gezegd valt het wat tegen. En dan begint ze ook nog haar werk en Londen te missen.
Maar dan krijgt ze het echtpaar Trehearne op bezoek. Zij hebben een chique hotel op het Britse platteland, Farlingaye Hall. Hun dochter is vermist en het lijkt alles te maken te hebben met een boek dat Alan Conway ooit schreef over een moord die plaats vond in hun hotel. En natuurlijk was Susan op dat moment de redacteur van Alan Conway.
Zo deed ze ook de redactie van ‘t derde boek over detective Atticus Pünd, ‘Atticus Pund Takes the Cake.’ En bij gebrek aan beter – Alan Conway is overleden en de politie doet weinig – vragen ze Susan om de zaak te onderzoeken. Susan besluit de zaak aan te nemen en naar het hotel in Groot-Brittannië af te reizen.
Daar maakt ze kennis met de gehele familie Trehearnes en hun personeel. Welke moord beschreef Conway in zijn boek, is de man die is gearresteerd onschuldig en wat heeft dat te maken met de vermissing van de oudste dochter?
Detective
En net als ‘Magpie Murders’ is dit een echte detective in de traditie van de bekende detectiveschrijfster Agatha Christie. Want stiekem hebben te maken met meerdere detectives. Zo is daar de scherpe Susan Ryeland, loert ook nog Alan Conway op de achtergrond en hebben we natuurlijk Atticus Pünd. En hoewel die laatste een Duits personage is, vertoont-ie grote overeenkomsten met de Belgische Hercule Poirot. En dat was weer een van de belangrijkste personages in het werk van Agatha Christie.
Tel daarbij een ouderwets moordmysterie in een groots, luxueus hotel op het Britse platteland op en je hebt alle ingrediënten voor een heerlijke Britse detective.
Mee puzzelen
Overigens kun je als lezer mee puzzelen en proberen hints te ontdekken, want het boek is een zogenoemde raamvertelling. Als in: er zit een boek in het boek. En dat boek is dat derde deel uit de Atticus Pünd reeks. En dus krijg je als lezer stiekem twee detectives voor de prijs van één.
En natuurlijk heb ik ook mee gepuzzeld. Nu moet ik zeggen dat dit geen grote opgave was. Hints te over. Ik wist dan ook vrij snel wie de dader was van de moord. Maar dat mag de pret niet drukken. Daarvoor is de schrijfstijl te prettig, de personages te interessant en de plot echt leuk. Bovendien was de uiteindelijke finale toch nog redelijk verrassend.
Maar …
Was het boek verder wel perfect? Nou, ik had nog wel een paar puntjes. Er waren soms wat teveel andere verhaallijnen die niet zoveel met de plot van doen hadden. Neem de relatieproblemen van Susan’s zus. Het leidde vooral af van de plot. Dat had Anthony Horowitz wel mogen schrappen. En er had nog net wat meer Britse onderkoelde humor in gemogen.
Maar ach, we vergeven het ‘m. Per slot van rekening is dit een detective die weer heerlijk wegleest.
Benieuwd of er nog een derde deel komt.
© 2020, Daniëlle. All rights reserved.
Geef een reactie