De afgelopen tijd las ik met veel plezier een paar boeken van Ruth Ware. Vooral ‘De Dood van Mrs. Westaway’ is mijn favoriet. Haar nieuwste thriller – ‘Een voor Een’- vond ik iets minder Al is een iets minder boek van Ruth Ware nog steeds een goed boek.
Een voor een
Maar eerst even terug naar het boek. In het exclusieve alpineskigebied Saint-Antoine komen aandeelhouders en directeuren van Snoop, een ultra-populaire app voor muziek, samen om de deal van hun leven te sluiten.
Blijft de saamhorigheid overeind als er zoveel geld op tafel ligt? Zullen ze allemaal miljonair worden of geldt dat niet voor sommige mensen? De deadline nadert en de spanningen lopen hoog op…
Maar dan snijdt een lawine het chalet af van alle hulp en verdwijnt een bestuurslid in de sneeuw. Alles lijkt erop dat ze gevangen zitten met een moordenaar, die het uiterste doet om zo te krijgen wat hij wil. Wie is tot deze moord overgegaan en hoelang duurt het voordat de moordenaar opnieuw toeslaat?
Aan de chalet girl de taak om dit in goede banen te leiden. Maar wat heeft ze zelf te verbergen?
Spannend?
En we kennen natuurlijk al veel boeken – en ook series als het Franse ‘Le Chalet‘ – waar mensen van de buitenwereld worden afgesloten en het ontaardt in een chaos.
Ik heb er misschien teveel van gelezen, maar daarover later meer. Want ‘Een voor een’ is echt wel een lekker, vlot geschreven boek. Het nadeel is wel dat de meeste personages behoorlijk oppervlakkig en onsympathiek zijn. Je zou sommige mensen bijna een lawine gunnen.
Met nadruk op bijna.
Oké, dat is wat heftig, maar het zorgt er wel voor dat je niet erg meeleeft met veel personages. Niet dat het veel uitmaakt, want het boek is lekker spannend en we krijgen te maken met de ene na de andere plotwending. Tel daarbij nog eens de claustrofobische sfeer – ik wilde al niet op wintersport en nu al helemaal niet – op en je hebt toch een paar ingrediënten voor een goede thriller.
Maar …
Helaas wist ik al snel wie de verantwoordelijke was voor dit hele festijn. En als die mensen die ‘De Jachtpartij’ van Lucy Foley hebben gelezen, zullen dat ook hebben.
Ook in dat boek wordt een stel onuitstaanbare mensen in een veel te duur oord afgesneden van de wereld. Ook daar gaat de één na de ander dood. En ook daar is de dader eenzelfde type met dezelfde motieven.
Toeval? Waarschijnlijk niet. Het is een veelbeproefd recept in thrillers en waarschijnlijk heb ik daar simpelweg teveel van gelezen.
Langdradig einde
Dat zorgde er misschien ook wel voor dat ik vond dat het verhaal te lang duurde. Het einde was ronduit langdradig. Er kwam geen eind aan. Daar had een redacteur wel eens in mogen schrappen.
Da’s ook één van de redenen waarom dit boek niet tot mijn favorieten van Ruth Ware gaat behoren. Maar dat is niet erg, afgezien van dat langdradige einde heb ik deze thriller toch met best veel plezier gelezen. Het is een lekker claustrofobische thriller met veel plotwendingen voor tussendoor. En dat is prima.
Al wordt het misschien eens tijd voor mij voor een roman of een biografie.
Geef een reactie