Duitse krimi ‘The Typist’: Obsessieve zoektocht tegen beter weten in

‘Kroniek van een obsessie’: dat zou een prima typering voor de Duitse krimi ‘The Typist’ (of ‘Die Protokollantin’) kunnen zijn.

>> ‘The Typist’ was ook al te zien bij de NPO

Duitse krimi ‘The Typist’

Die obsessie moet je zoeken bij Freya Becker (Iris Berben), notulist bij de Kriminalpolizei van Berlijn. Elf jaar geleden verdween haar tienerdochter Marie spoorloos en sindsdien rust zij niet voordat zij ofwel Marie heeft gevonden ofwel weet wat er met haar is gebeurd. Nuchter bekeken moet je ervan uitgaan dat zij niet meer leeft en diep in haar hart weet Freya dat ook wel. Maar haar zoektocht is niets minder dan een obsessie geworden en daarom struint zijn nog steeds bij nacht en ontij de straten van Berlijn af, op zoek naar zelfs maar de kleinste aanwijzing.

Geheime missie

Al in de eerste aflevering maken we kennis met een missie die voortvloeit uit deze trieste geschiedenis: mannen die ervan verdacht worden jonge meisjes voor goed te laten verdwijnen, laat Freya uit de weg ruimen.  Ze heeft daarbij de hulp van een crimineel vriendje, Damir Mitkovic (Johannes Krisch), die officieel zijn brood verdient als portier in een van de vele Berlijnse kroegen.

In die eerste aflevering staat de vrijspraak van Thilo Menken centraal. Menken had zijn betrokkenheid bij de verdwijning van Marie bekend, maar trok die bekentenis in nadat een van vriendin een ontlastende verklaring had afgelegd. En dat wordt hem al snel fataal; die spoiler wil ik je niet onthouden. Die afrekening vormde een wat verrassend eind van aflevering 1 en ik wist niet zo goed wat ik verder van de serie moest verwachten. Het verhaal leek uit.

Onverwachte rol van broer

Maar niets was natuurlijk minder waar; we hadden immers nog vier afleveringen te gaan. Daarin krijgen de zoektocht én de persoonlijke missie van Freya steeds meer reliëf. Als notulist bij de verhoren door de rechercheurs zit zij als het ware eerste rang en krijgt zij alle informatie die zij nodig heeft om haar missie te kunnen volbrengen.

Langzaam maar zeker wordt duidelijk dat ook haar broer, Jo Jacobi (Moritz Bleibtreu), daarin een onverwachte rol speelt. Jo is eigenaar van een exclusief restaurant, maar zijn verleden wortelt in een schimmiger wereld, waarin ook Marie een rol speelde en waaruit zij uiteindelijk dus verdween.

Komst van een nieuwe politiechef

Het begin van de tweede aflevering wordt onder meer gemarkeerd door de komst van een nieuwe politiechef: Henry Silowsky (Peter Kurth). Silowsky zou je het Duitse broertje van John Rebus kunnen noemen, de wereldberoemde protagonist van de Schotse schrijver Ian Rankin.

Hij is gescheiden, heeft geen contact meer met zijn zoon en heeft binnen het politiekorps een dubieuze reputatie. Voor zijn nieuwe baan moest hij naar Berlijn verhuizen en als de serie voorbij is, leeft hij nog steeds te midden van onuitgepakte dozen. Zo’n type. Maar het is ook een man die onmiddellijk de harten van de kijkers zal stelen, bijvoorbeeld omdat hij zelf het hart op de juiste plaats heeft. Silowsky en Freya delen overigens een geschiedenis. Hij was ooit een collega van Freya’s man en was erbij toen die zich door het hoofd schoot.

Geduld, maar dan heb je ook wat

De Duitse krimi ‘The Typist’ is een verhaal dat in het begin wat geduld van de kijker vraagt. Het duurde in ieder geval even voordat ik ‘in het verhaal zat’. Maar toen het eenmaal zo ver was, was ik ook helemaal om. Want het verhaal kwam echt binnen. De eenzaamheid van Freya, haar wanhopige zoektocht-tegen-beter-weten-in, de leegte in Silowsky’s leven, de moeizame relatie van Jo met zijn labiele vrouw Jasmin (een mooie rol van de Nederlandse actrice Laura de Boer) en natuurlijk de vraag naar de ware toedracht van Maries verdwijning: stuk voor stuk ingrediënten die ervoor zorgden dat we niet konden wachten tot we de tijd gevonden hadden om alle afleveringen te kijken. 

– Lees ook de andere reviews van Bert:
– Review: In ‘Guilt’ is niets wat het lijkt
– Britse serie ‘Traces’: het verleden kan heel pijnlijk zijn
– Review: In ‘Guilt’ is niets wat het lijkt
– Review: het tweede seizoen van de Ierse serie ‘Blood’ bezorgde me hoofdbrekens
– Liar 2: De ultieme wraak van Laura Nielson
– Over de beperkte houdbaarheid van (misdaad)auteurs
– White House Farm: hoogmoed komt uiteindelijk tot de val
– Een ‘nieuwe’ Rebus – John Rebus: ‘The Lockdown Blues’
– Italiaanse misdaadserie ZeroZeroZero: razend spannend, maar ook meedogenloos in het kwadraat
– Het tweede seizoen van de Zweedse serie ‘Before we die’: Spannend, maar is ‘t ook goed?
– ‘Sanctuary’: Kuuroord waar het slecht toeven is