Dit jaar gaat door het Coronavirus het Eurovisiesongfestival niet door. Héél begrijpelijk, logisch ook, maar desondanks jammer. Vooral voor de artiesten die nu niet mee kunnen doen met hun inzending. Het minste dat ik kan doen is alle inzendingen voor je op een rijtje zetten. Wie had kans gemaakt op de overwinning en wie niet?
Misschien nog wel leuk om te weten? Verschillende internationale Songfestivalwebsites besloten onlangs om online een alternatief Eurovisiesongfestival te organiseren. Daarin kwam IJsland als winnaar uit de bus. Al waren er ook andere kanshebbers zoals Litouwen en Rusland.
Maar goed, terug naar de inzendingen. Omdat er dit jaar toch geen officiële wedstrijd is, heb ik een alfabetische volgorde van de landen aangehouden. Wel zo overzichtelijk. Wie is jouw favoriet?
Mocht je het allemaal in één keer willen zien? Check even deze recap:
Albanië – Arilena Ara – Shaj
Ieder jaar verschijnt er weer een zogenoemde ‘dark horse’ aan de horizon van het Eurovisiesongfestival. Dat was vorig jaar Noord-Macedonië die door het dak ging met de toch redelijk obligate ballad ‘Proud.’
Misschien was dat ook wel het geval geweest met Albanië. Arilena kan in ieder geval wel zingen. Al hebben we zo’n ballad met orkestrale uithalen al honderd keer gehoord. Maar hé, dat dachten we van Noord-Macedonië ook.
Armenië – Athena Manoukian – Chains On You
Armenië is natuurlijk deels de bakermat van de familie Kardashian en deze familie zou verrekt trots zijn als ze deze inzending zouden zien.
Als een heuse Kardashian zingt de mooie Grieks-Armeense zangeres Athena in een spannende outfit een lekker duister popnummertje met een paar goede beats eronder. Paar sexy dansers erbij en klaar is Armenië.
Ging het winnen? Natuurlijk niet, maar deze Kim Kardashian 2.0 is best vermakelijk. En dat is soms ook wat waard.
Australië – Montaigne – Don’t Break Me
‘WAT IS DIT?’ dacht ik toen ik het optreden van Montaigne zag tijdens de Asutralische finale. Een kleurijke Pierrot? Was dit hip in Australië? En wat was er aan de hand met dat gekke dansje? En de zangeres zong ook nog alsof ze constant buiten adem was.
Ik vergat bijna om naar het nummer te luisteren.
Dat heb ik later alsnog gedaan. En eerlijk is eerlijk, het is een lekker duister popnummer dat na een paar keer luisteren steeds beter in het gehoor ligt. Hoe ze ademt op het Eurovisiepodium zullen we wel nooit weten.
Azerbeidzjan – Samira Efendi – Cleopatra
Net als Armenië koos Azerbeidzjan dit jaar voor een schoonheid die een lekker dansnummertje met een duister sfeertje ten gehore mocht brengen. Is het origineel? Nee. Is het dansbaar? Zeker. Voelt het modern? Absoluut.
Maar het had ook met gemak kunnen ontaarden in een partij geschreeuw op het podium.
Ook dit zullen we nooit weten.
België – Hooverphonic – Release Me
Wat waren we blij – en met ‘we’ bedoel ik de fans van de Belgische band Hooverphonic – dat België aankondigde dat zij de inzending werden voor het Eurovisiesongfestival. Dat werd vast een lekker edgy nummer dat de aandacht van de kijkers zou vast houden.
Dat is het niet helemaal geworden.
Begrijp me goed, een slecht nummer is het niet. Het is hartstikke mooi én filmisch, maar er wordt net iets te vaak ‘release me’ gezongen. Laten we het er maar op houden dat het misschien niet spannend genoeg is. Maar sfeervol is-ie zeker wel.
Bulgarije – VICTORIA -Tears Getting Sober
Dit jaar was ik verheugd dat Bulgarije weer mee deed. Vooral omdat dit land de laatste jaren prima inzendingen aflevert. Wat mij betreft gold dat ook voor het nummer ‘Tears Getting Sober’ van Victoria.
Dit is een gevoelige ballad met een fijne melodie, een mooie tekst en een paar lekkere uithalen. Had met gemak de finale gehaald.
Cyprus – Sandro – Running
Ook Cyprus leverde dit jaar een lekker dansbaar nummertje aan. Denk aan een danceplaat die verdacht veel lijkt op veel platen uit de top 40. Maar ach, die Sandro is een leuke zanger. We vergeven ‘t hem en Cyprus dat ‘t wel erg gejat is.
Dansen maar.
Denemarken – Ben & Tan – Yes
Denemarken zou dit jaar een duo sturen naar Denemarken. Zij zongen een duet – dat spreekt voor zich – met een poppy gevoel en wat folkloristische invloeden. Slecht is het niet, maar het is meer de categorie het-ene-oor-in-en-het-andere-oor-uit. Had dan ook niet veel indruk gemaakt.
Duitsland – Ben Dolic – Violent Thing
Heel eerlijk? De Duitse inzending van vorig jaar was een heuse verschrikking en eindigde niet voor niets in de onderste regionen.
‘Dit moet anders’ dachten de Duitsers om vervolgens allemaal kenners te verzamelen om eens een goed nummer te selecteren. Daaruit kwam ‘Violent Thing’ van Ben Dolic.
En daar hoeven de Duitsers zich niet te schamen, want de jonge Sloveense zanger Ben Dolic – hij werd ooit tweede bij The Voice of Germany – zingt een lekker nummertje dat niet had misstaan op een album van Justin Timberlake. Al zal dat hoge stemgeluid van Ben misschien niet bij iedereen lekker in het gehoor liggen.
Is het origineel? Niet echt. Maar het is wel een lekker dansbaar popnummer.
Estland – Uku Suviste – What Love Is
Het is altijd afwachten waarmee Estland op de proppen komt. Het had spannend kunnen zijn, maar dat kunnen we helaas van de inzending van ‘What is Love’ niet zeggen.
Het is nogal een obligate ballad dat we al zo vaak gehoord hebben. Volstrekt inwisselbaar. Saai ook. Al doet Uku ontzettend zijn best.
Finland – Aksel Kankaanranta – Looking Back
Afgelopen jaren deden al veel deelnemers van The Voice mee aan het Eurovisiesongfestival en ook de Finse Aksel is een oud-deelnemer van The Voice of Finland.
Ook dit nummer had zo in de top 40 kunnen staan. Al is niet heel onderscheidend. Wel een goede middenmoter.
Frankrijk – Tom Leeb – The Best In Me
De Franse inzending Tom Leeb kon meteen al op waardering rekenen. Met dank aan het ronduit aantrekkelijke hoofd van Tom. Zelfs als we het geluid uit zouden doen, zou het nog steeds een fijn optreden worden.
Er kon op het eerste gezicht dan ook niet veel misgaan. Deze Frans/Engelse ballad werd gecomponeerd door Thomas G:son en Peter Boström. En zij waren weer verantwoordelijk voor de klassieker ‘Euphoria’ die de editie in 2012 won.
De tekst werd geschreven door Amir (deed in 2016 mee) en John Lundvik. Hij deed het vorig jaar namens Zweden nog best aardig met The Mama’s. Maar hij was ook verantwoordelijk voor de Britse inzending die vorig jaar op de laatste plek belandde.
Datzelfde lot is het nummer van Tom Leeb ook beschoren. Dit is namelijk een bloedeloze Disney ballad die zo terug kan naar 1995. Al maakte hij er later een veel aangenamer akoestische versie van. En ach, gelukkig krijgt het hoofd van Tom wel douze points.
Georgië – Tornike Kipiani – Take Me As I Am
Ik zeg het maar eerlijk: de Georgische inzending sla ik ieder jaar over. En dat geldt ook voor de inzending van dit jaar. De zanger gebruikt dit nummer vooral om héél hard te schreeuwen.
Dit is straks één van die nummers waarvan je blij bent dat je ‘m niet in zijn geheel hoeft aan te horen.
Griekenland – Stefania – SUPERG!RL
Dit jaar had de Griekse inzending een Nederlands tintje, want Stefania mag dan wel geboren zijn in Utrecht, dankzij haar Griekse ouders kan ze ook met gemak uitkomen voor Griekenland.
En ‘Supergirl’ had het vast goed gedaan bij de jongere doelgroep. Veel om ‘t lijf heeft het nummer niet, maar lekker poppy en dansbaar is het wel. Al was het al snel in de categorie van Armenië en Azerbeidzjan beland.
En dansen, dat kan Stefania wel. Alleen al vanwege dat Nederlandse tintje de moeite waard.
Ierland – Lesley Roy Story – Of My Life
Vroeger was Ierland altijd gevaarlijk. Niet voor niets wonnen zij het vaakst het Eurovisiesongfestival. Je gunt ze dan ook weer een goede inzending. Maar ook dit poppy liedje met wat rock-invloeden zou geen potten breken op het podium. Vooral omdat zangeres Lesley live niet héél goed schijnt te zijn.
Hoe dan ook, volgend jaar weer nieuwe ronde, nieuwe kansen.
IJsland – Daoi & Gagnamagnio – (Think About Things)
Eén van de favorieten was toch wel IJsland. Deze inzending streed met Litouwen en Rusland om de eerste plek bij de bookmakers.
En dat is helemaal niet gek, want IJsland is een opvallende inzending. Het liedje is poppy, vrolijk en nestelt zich snel in je hoofd. Maar de act valt nog meer op.
De bandleden zijn een tikje nerdy en vooral erg hipster met hun lelijke sweaters en opvallende dansjes. Dit is – zoals de Angelsaksen het zo mooi noemen – ‘quirky.’ En laat ik nu net van quirky houden.Had zeker kunnen winnen.
Israël – Eden Alene – Feker Libi
Een van de liedjes waar ik dit jaar ook erg gecharmeerd van was, was het swingende ‘Feker Liber’ van zangeres Eden. En ja, er zit heel veel in dit dansbare nummer. Afrikaanse invloeden, geluiden uit het Midden-Oosten, moderne dansbeats …
En toch is dit geen allegaartje geworden. Nee, dit is een aanstekelijke oorwurm waar je instant vrolijk van wordt.
Italië – Diodato – Fai Rumore
Vorig jaar greep Italië met ‘Soldi’ van Mahmood (geweldig nummer trouwens) net naast de winst. En ook ‘Fai Rumore’ — ook de winnaar van het San Remo Festival – had het vast lekker gedaan.
Verwacht geen modern, urban nummer zoals vorig jaar. Nee, dit is een Italiaanse ballade van het ouderwetse soort ( ik kreeg er een Marco Mengoni gevoel van). Het is dan ook niet erg origineel. Maar mooi is het wel. Goed gezongen ook. Met dank aan lekker lange emotionele uithalen. Italiaanse emotie ten top.
Kroatië – Damir Kedzo – Divlji Vjetre
Dit jaar schotelde Kroatië ons een onvervalste Balkan-ballad in eigen taal voor. En daar moet je van houden. In Kroatië vinden ze het ongetwijfeld prachtig. Ik vind ‘m vooral saai. Al kan Damir wel zingen. Is tenminste nog wat.
Letland – Samanta Tīna – Still Breathing
Het nummer ‘Still Breathing’ komt uit hetzelfde vaatje waar ook landen als Armenië en Azerbeidzjan uit tapten. Denk mooie zangeres, dansbaar nummer met dubstep invloeden en sexy acts.
Heel bijzonder is het allemaal niet, maar het had vast een leuke act opgeleverd. Voor de heteromannen dan.
Litouwen – The Roop – On Fire
Een van de acts die het goed deed bij de bookmakers was de driekoppige band ‘The Roop’ uit Litouwen. Nu moet ik bekennen dat ik in eerste instantie vooral met verbazing keek naar deze act.
De gekke bekken van de zanger en de excentrieke dansjes van diezelfde zanger, moesten – ehm – even wennen.
Maar heel eerlijk? Na een paar kijken was ik om. Dit is een lekker dansbare oorwurm en dat optreden wordt ook steeds leuker. Vergelijk het maar met die oude reclameslogan van Rivella. Een beetje vreemd, maar wel lekker.
Was zeker één van de kanshebbers geweest.
Malta – Destiny – All my love
Ieder jaar kijk ik weer uit naar de inzending van Malta. Meestal zijn het aardige nummers die lekker in het gehoor liggen. ‘All my love’ is ook zo’n nummer. Al is dit ook weer zo’n nummer die lijkt op veel Top 40 nummers. Al maakt de geweldige stem van Destiny veel goed.
Moldavië – Natalia Gordienko – Prison
Komt de naam ‘Natalia Gordienko’ je bekend voor? Dat kan, want ze deed al eens mee voor Moldavië in 2006 met het nummer ‘Loca.’ En dit keer had de mooie Natalia met de emotionele, maar behoorlijk obligate ballad ‘Prison’ vast veel punten gekregen van de Balkanlanden.
Terecht? Mwah. Maar zingen kan ze wel.
Nederland – Jeangu Macrooy – Grow
‘Grow’ van Jeangu Macrooy was bepaald geen dertien-in-een-dozijn-nummer. Maar naarmate je ‘m vaker hoort wordt-ie zelfs beter en beter. Toch een pluspunt.
En het moet gezegd: dit gospelachtige nummer leent zich ook nog eens voor de radio én het podium. Vooral met dank aan de warme stem van Jeangu, het ingetogen karakter en de persoonlijke tekst.
Hopelijk komt hij volgend jaar weer met zoiets moois. Vast wel.
Noord-Macedonië – Vasil – YOU
Zoals ik al eerder schreef was Noord-Macedonië vorig jaar onverwacht ‘The Dark Horse.’ Lees: het kreeg onverwacht veel punten.
Ik denk niet dat Vasil hetzelfde lot was beschoren. Waarschijnlijk was dit dansbare nummer met tango invloeden ergens in de middenmoot geëindigd. Maar met Noord-Macedonië weet je het nooit.
Noorwegen – Ulrikke – Attention
Een totaal ander nummer is ‘Attention’ van Ulrikke. Het begint lekker ingetogen met een helder zingende Ulrikke. Een lichte dubstep beat eronder en klaar, zou je denken. Maar nee, tijdens het refrein haalt Ulrikke lekker uit.
Best knap, want daardoor voelt het nummer zowel modern als vertrouwd. Het is net even wat anders dan een obligate ballad. Een van mijn favorieten van dit jaar.
Oekraïne – Go_A – Solovey
Om één of andere reden vind ik de inzendingen uit Oekraïne altijd verschrikkelijk. Vooral met dank aan het hoge gil- en schreeuwgehalte. Deze inzending is daar geen uitzondering op.
Hier hebben ze oordopjes voor uitgevonden.
Oostenrijk – Vincent Bueno – Alive
Oostenrijk had net als een land als Duitsland gekozen voor een modern dansnummertje. Dit nummer had overigens ook gezongen kunnen worden door Justin Timberlake of de Zweedse Benjamin Ingrosso.
Het luistert dan ook lekker weg. Niets mis mee. Als je van Justin Timberlake houdt tenminste.
Polen – Alicja Szemplińska – Empires
De Polen stuurden dit jaar de prachtige Alicja. Ongetwijfeld tot plezier van veel mannen. Jammer dat haar ballad ‘Empires’ lijkt op tig ballads die we afgelopen jaren al gehoord hebben.
Next.
Portugal – Elisa – Medo de Sentir
De laatste jaren heb ik een zwak voor Portugal ontwikkeld. Niet alle inzendingen zijn wat mij betreft even geslaagd, maar ze doen wel hun best om onderscheidend te zijn. En dat is ook het geval met ‘Medo de Sentir’ van Elisa.
Een klein, gevoelig en vooral breekbaar liedje. Het zou zomaar op de soundtrack kunnen van een romantische film. Mooi.
Roemenië – Roxen – Alcohol You
Vorig jaar brak Roemenië geen potten met de inzending van Ester Peony, maar dat had dit jaar zomaar kunnen veranderen met de rauwe ballad ‘Alcohol You’ van zangeres Roxen.
Dit is een nummer dat er vooral uit knalt door de stem van Roxen. Met dank aan haar hese stemgeluid en dat lekkere rafelrandje. Dat laatste geldt trouwens ook voor het nummer. Het is net even anders dan anders.
Rusland – Little Big – Uno
Het Russische ‘Little Big’ schijnt ontzettend populair te zijn op social media. Dat had ze nog veel punten kunnen opleveren tijdens het songfestival.
Al is het nummer nogal ‘quirky.’ Het doet nog het meest denken aan het Zweedse Aqua dat in de jaren negentig hits scoorde met ‘Barbie Girl.’ Je moet ervan houden. Al was-ie vast hoog geëindigd.
San Marino – Senhit – Freaky!
Ook Senhit deed in 2011 al eerder mee voor San Marino en dit jaar mocht ze weer met het disco-achtige ‘Freaky.’ Althans, dat was de bedoeling. Een voordeel? Het was vast niet heel hoog geëindigd.
Maar ach, dat dachten we vorig jaar ook van Serhat (al was dat best een gezellig nummer) en dat bereikte zowaar de finale.
Servië – Hurricane – Hasta La Vista
Een van de acts die het dit jaar vast héél goed hadden gedaan waren de drie zangeressen van ‘Hurricane’ met ‘Hasta La vista.’ Oké, het nummer en de act zijn lekker over de top, maar de meiden zien er schitterend uit, kunnen zingen en dansen en dit nummer is een regelrechte oorwurm.
Ik hou ervan. Zoals Litouwen zou zingen: ‘they’re on fire!’
Slovenië – Ana Soklic – Voda
Een toaal ander nummer is het bijna sprookjesachtige, ingetogen nummer ‘Voda’ van Ana Soklic. En eerlijk gezegd kan dit nummer mij wel bekoren. Misschien is het de The Lord of the Rings sfeer, maar het is makkelijk om hierbij weg te dromen. Al zal het niet ieders smaak zijn.
Spanje – Blas Cantó – Universo
Vorig jaar stuurde Spanje nog een zomers nummer naar het Eurovisiesongfestival dat ondanks z’n feestelijke karakter niet bepaald uit de verf kwam.
Spanje heeft het daarom dit jaar over een andere boeg gegooid. Dit is een – in het Spaans gezongen – popnummer dat ook zo gezongen had kunnen worden door Justin Bieber of één van de leden van One Direction.
Misschien ook de reden waarom de zanger Blas Canto – ooit onderdeel van de boyband ‘Auryn’ – dit nummer voor zijn rekening neemt. En dat doet-ie met verve. Bij de bookmakers deed-ie het slecht, maar wat maakt het uit. Ik vind ‘t een lekker popnummertje.
Tsjechië – Benny Cristo – Kemama
Ik ben stiekem een groot voorstander voor zomerse, vrolijke deuntjes op het Eurovisiesongfestival. Er is al genoeg ellende in de wereld. De kleurrijke zanger Benny Cristo en de bijbehorende DJ en danser krijgen je misschien nog wel aan het dansen. De tekst zet je trouwens ook wel aan het denken.
>> Het doet denken aan de Franse inzending ‘Allez ola olé’ van Jessy Matador in 2010
Maar verder is het een zomers nummer met house,- hiphop- en rap-invloeden. Tel daar een lekker Caribisch sfeertje bij op en je bent er wel. Een ding? Benny is niet bepaaldd een uitmuntend zanger, maar wat maakt het dit jaar uit. Hallo zomercarnaval!
Verenigd Koninkrijk – James Newman – My Last Breath
Vorig jaar eindigde Groot-Brittannië nog op de laatste plek. Dat wilden ze niet meer laten gebeuren en dus werd de bekende zanger James Newman ingehuurd. En waarschijnlijk waren ze dit jaar inderdaad niet op die laatste plek beland.
Dit is een aanstekelijk poppy nummer dat makkelijk in het gehoor ligt. Al gaat het wel vervelen dat Newman telkens de klemtoon legt op ‘breath.’ Maar luister en oordeel vooral zelf.
Wit-Rusland – VAL – Da Vidna
Meestal ben ik niet zo gecharmeerd van Wit-Rusland, maar ‘Da Vidna’ vind ik eigenlijk prima te doen. Het begint als een klein, breekbaar liedje en wordt daarna een loungy niets-aan-de-hand dansnummertje. Best oké.
Zweden – The Mamas – Move
‘The Mamas’ ondersteunden John Lundvik vorig jaar nog op het Eurovisiesongfestival voor Zweden, maar dit jaar hadden ze het zelf mogen doen met het gospel-achtige ‘Move.’
En dat was best goed gekomen, want deze Mamas hebben dijken van stemmen, het nummer is uitermate radiovriendelijk en ze hadden ongetwijfeld de zaal op z’n kop gezet. Jammer dat Zweden volgend jaar voor een andere act wil kiezen.
Zwitserland – Gjon’s Tears – Répondez-moi
Een van mijn favorieten van dit jaar was Zwitserland. Gjon’s Tears zong een prachtig, gevoelig liedje in het Frans. Vooral die lange uithalen zijn om te huilen zo mooi. Als-ie dat ook op het podium had kunnen doen, dan had ‘m dat veel punten kunnen opleveren.
Schitterend.
Geef een reactie