Twee jaar terug las ik in de zomer de Scandinavische thriller ‘De Vrouw Die Terug Moest’ van Lina Bengtsdotter. Slecht was-ie zeker niet, maar de hoofdpersoon was niet mijn favoriet. Toch las ik het vervolg: De kinderen die het bos in gingen. En daar heb ik toch geen spijt van.
>> Zoek je meer thrillers? Ik heb hier nog meer suggesties voor je.
De kinderen die het bos in gingen
Maar eerst even terug naar het boek. Net als in het eerste deel keert de rebelse, getroebleerde rechercheur Charlie Lager terug naar haar geboortedorp Gullspång.
Vooral omdat ze de last heeft van vreemde terugkerende dromen over nachtelijke wandelingen met haar moeder. Ook duikt steeds het beeld van een landhuis op.
Maar dan blijkt het landhuis verband te houden met een cold case die Charlie onderzoekt. Dertig jaar geleden verdween de jonge tiener, Francesca, uit Gullspång. Waarschijnlijk omdat ze teveel wist over de dood van een klasgenoot. Maar buitenbeentje Francesca werd niet geloofd.
Tot ze zelf verdween.
Samen met journalist Johan Ro onderzoekt Charlie Lager de zaak. Al snel komen ze iemand op het spoor die alles op alles zet om de waarheid te verbergen.
Het eerste deel lezen?
Sommige thrillers kun je – ook al zijn ze onderdeel van een reeks – prima op zichzelf lezen. Daar hoort dit boek helaas niet bij. Schrijfster Lina Bengtsdottir schrijft weliswaar vlot, maar gaat er vanuit dat we het eerste deel al hebben gelezen.
En dus wordt er niet veel uitgelegd over de vorige zaak waar Charlie mee bezig was, de personages en Charlie’s verleden. Het is dan ook echt aan te bevelen om eerst ‘De Vrouw die terug moest’ te lezen.
Rebelse hoofdpersoon
En ja, ik schreef al eerder dat ik hoofdpersoon Charlie Lager in het eerste deel nou niet per se de sympathiekste hoofdpersoon ooit vond. Maar in het tweede deel had ik daar geen last van. Oké, ze is nog steeds getroubleerd en rebels, maar nu begrijpen we dat beter omdat we weten waardoor dat komt.
Dat helpt.
Zeker naarmate het verhaal zich ontvouwt, wordt het begrip voor Charlie steeds groter.
Spannend
En naarmate we meer te weten komen over de verdwijning van Francesca en het verleden van Charlie, ook dankzij de flashbacks naar het verleden, begint het verhaal echt op stoom te komen. Het wordt spannend. Vooral omdat er veel verhaallijnen zijn die uiteindelijk bij elkaar komen bij het bitterzoete einde.
De laatste hoofdstukken heb ik in één zit uitgelezen. Vooral dat laatste hoofdstuk is heftig. Ook met dank aan Lina Bengtsdottir die overduidelijk de smaak te pakken heeft en lekker vlot schrijft.
Dit smaakt naar meer. Nu willen we weten ook hoe het verder gaat met Charlie. Ik begin haar per slot van rekening net een beetje leuk te vinden.
Hopelijk komt de Nederlandse vertaling van het derde deel snel op de markt.
‘De kinderen die het bos ingingen’ van Lina Bengtsdottir is nu verkrijgbaar.
© 2019, Daniëlle. All rights reserved.
Geef een reactie