‘Wat kijk jij nu voor serie op Netflix?’vroeg iemand mij laatst. Toen moest ik bekennen dat ik even niet kijk naar series als Altered Carbon of Top of the Lake. Nee, ik kijk naar het Britse realityprogramma Weekend Aristocrats. En ik ben verslaafd.
Weekend Aristocrats
In het Britse realityprogramma Weekend Aristocrats (ook bekend als ‘The Guest Wing’) kunnen ‘gewone’ Britten of buitenlanders een bruiloft vieren of een nachtje slapen in een aantal voorname Britse landhuizen.
Hier verwelkomt blauw, behoorlijk excentriek, bloed het gewone volk om hun torenhoge rekeningen van het onderhoud van hun landhuis te kunnen betalen.
Wie betaalt de rekeningen
Geef toe, op papier klinkt dat natuurlijk best saai. Maar dat is het allesbehalve. En dat is vooral te danken aan de Britse aristocraten die een hoofdrol spelen in de serie.
Ze hebben titels als Baronetten en Lords en wonen in veel te grote, oude, koude en vooral erg klassieke landhuizen. Een regelrechte ramp om te onderhouden, dat begrijpt iedereen. Maar het zijn wel mensen die naar dure kostscholen zijn gegaan en vriendschappelijk omgaan met de andere adel en de Koninklijke familie.
Maar ja, die betalen niet de gas- en waterrekening. En zij betalen ook niet voor een nieuw dak of het personeel. En dan zit er maar één ding op: je huis openstellen voor mensen van ‘buiten.’
Excentrieke aristocraten
Althans, daar hebben de Britse aristocraten in dit programma voor gekozen. En er zitten nogal wat figuren tussen.
Ben Slade
Zo is daar de bejaarde Ben Slade die Maunsel House moet onderhouden en dol is op geld. ‘If they’re merchant bankers, I’m all over them’, roept-ie dan ook graag.
Verder moet z’n personeel – schitterende Britse meisjes – voordat bepaalde gasten het huis bezoeken wel eens wat spullen opbergen. Als er Joodse gasten komen: ‘we have some Nazi loot.’ Lees, die dingen zijn buit gemaakt in de Tweede Wereldoorlog. Ook met Franse gasten wordt rekening gehouden. ‘My family used to fight them.’ Om er daarna aan toe te voegen dat het jammer is dat hij dat niet meer kan doen, want dan had-ie vast een hogere adellijke titel gehad.
Sir Humphrey
Dan hebben we ook nog Sir Humprey, de stokoude, maar flirtende kasteelheer van Chillingham Castle. Weet alles van antiek, heeft dus ook het kasteel op die manier volgepropt en rijdt nog steeds zonder zadel op zijn paard.
Aardige man, maar stel niet de vraag of hij vindt dat mensen boven hun stand mogen trouwen. Mag niet. Dat heeft met genen te maken. Alle briljante mensen zijn namelijk van adel en dat moet je natuurlijk niet gaan verpesten.
Voor de rest is-ie best charmant. En heeft hij uitermate gezellig personeel dat achter zijn rug heel hard om ‘m lacht.
Lord Gerald en Emma Fitzalan Howard
Een stuk normaler en aardiger zijn Lord Gerald en Lady Emma. Hij de jongste zoon van The Duke of Norfolk, zij de dochter van een arts. Al is butler Steve ook een aanwinst.
Gerald is vooral heel aardig, drink alleen maar koffie uit plastic bekers en houdt van jasjes van gordijnstof. Zij is nog steeds bloedmooi, humoristisch en enthousiast. Zo doet ze gewoon gezellig mee tijdens een training van een fat camp op hun landgoed, terwijl intussen een privé-helikopter van een vriendin van hun zoon verderop staat.
Geen probleem. Al hebben ze – dat verklap ik alvast maar even – een bloedhekel aan Amerikanen. ‘After every sentence, everyone says in America: you’re welcome. I detest it!’
Gelukkig konden de Amerikanen met hun dure, witte gebitten (‘you americans do all have good teeth’) er nog om lachen. Een beetje dan.
Gordon Duff Pennington & familie
En dan is er ook nog Gordon Duff-Pennington. Een hele lieve en vooral schattige bejaarde Britse aristocraat die ooit samen met zijn – inmiddels overleden – vrouw Muncaster Castle bestierde.
Inmiddels hebben zijn dochter – in kaplaarzen gestoken- dochter Iona en haar man de leiding overgenomen. Overigens is echtgenoot Peter – een veearts – ook al zo gezellig en humoristisch. Ze maken graag grappen over de ‘matriarchie’ die heerst op het landgoed en hebben een enorm gevoel voor humor.
En af en toe wordt er ook nog een patrijs uit de lucht geschoten.
Gasten
Als gast zou ik bij de laatste stellen willen logeren. Maar er zijn nog genoeg andere Britten die bij de eerste twee in de kamers willen slapen. Britten die komen uit arbeidersmilieus, de homo-gemeenschap of groot zijn geworden in mijnwerkers-gezinnen. Ook zij zijn benieuwd hoe die adel nu leeft.
En soms valt het mee, en soms valt het tegen. Vooral met dank aan die excentrieke aristocraten.
Maar het is mooi wel heerlijk om naar te kijken. Ook met dank aan het onderkoelde, gortdroge commentaar van Maggie Steed. Alleen al daarom lach je. Geloof me.
Dat Altered Carbon kijk ik wel een andere keer.
Het eerste seizoen van Weekend Aristocrats is nu te zien op Netflix.
© 2018 – 2019, Daniëlle. All rights reserved.
Geef een reactie