Als je een jaar geleden tegen mij had gezegd dat ik het nieuwe album van Roxeanne Hazes grijs zou draaien, dan had ik je waarschijnlijk hard uitgelachen. De muziek die zij eerder maakte, was niet echt mijn smaak. Maar haar nieuwste album ‘In Mijn Bloed’ is een stap in een nieuwe muzikale richting. En wat voor stap.
Natuurlijk kent bijna iedere Nederlander de naam Roxeanne Hazes. Ze is de dochter van de legendarische zanger André Hazes, vormde altijd een hechte familie met moeder Rachel en broer Dré Jr. (tot hun breuk dan), deed een paar jaar geleden niet onverdienstelijk mee aan een talentenjacht op SBS6 en zong vervolgens vooral levensliederen.
En nee, ik had geen hekel aan d’r. Ik vond haar wel sympathiek. Alleen die muziek was niet mijn smaak. Kan gebeuren. Niet iedereen kan hetzelfde leuk vinden.
Tot ik opeens ergens op de radio een fijn Nederlandstalig nummer langs hoorde komen. Ik neuriede ‘m na een minuutje al mee. ‘Dit is lekker’, dacht ik nog. ‘Wie is dit?’ Daar kwam ik iets later achter toen de DJ riep dat dit ‘In Mijn Bloed’ van Roxeanne Hazes was. En oh ja, er kwam ook nog een nieuw album uit. Bij het label Top Notch.
Watte? Roxeanne Hazes? Zo’n fijn nummer? En dan bij Top Notch? Hét label voor artiesten als Broederliefde, L’il Kleine, Ronnie Flex, De Jeugd van Tegenwoordig en Kenny B. En dan Roxeanne Hazes? Hoe dan? Het paste voor één minuut even niet in mijn wereldbeeld. Een ultiem staaltje hokjesdenken, laat ik het daar maar op houden.
Maar ja, dat ‘In Mijn Bloed’ was wel een heel lekker nummer. Het klonk fris, urban en Roxeanne Hazes zong – net als zo’n Frans fluistermeisje – met een zachte stem. Dit was toch wel totaal anders dan we gewend waren van Roxeanne Hazes.
En het maakte mij nieuwsgierig naar dat nieuwe album. Vooral toen ik ‘ik was toch je meisje’ op Spotify had gevonden.
Begin september kwam haar nieuwe album ‘In Mijn Bloed’ uit. En mensen, wat vond ik dat album fijn. Na een paar keer luisteren – dat kan makkelijk, aangezien ‘t album maar iets langer dan een half uur duurt – had ik al een aantal favorieten. ‘Elvis en Dolly’ is perfect voor zaterdagavond, ‘Ga dan weg’ is een wat duisterder nummer en voor je het weet zing je mee met het duet ‘Zo goed’ van Roxeanne Hazes en Paul Sinha (ook een ontdekking trouwens).
Dit album heeft stijl, is origineel en laat Roxeanne Hazes van een héél andere kant zien. Dat zie je trouwens al op de cover van het album waarop ze staat met een grote beehive, lekker opvallende lipstick en een enorme bontjas. Vergelijk het maar met de look van Amy Winehouse in haar goede jaren.
Die look en dat album zijn wat mij betreft geslaagd. Meer dan zelfs. Naar het schijnt kostte het drie kaar om dit album te maken. Hopelijk duurt het volgende album wat minder lang. Roxeanne Hazes heeft er een fan bij. Dat had ik inderdaad een jaar geleden niet gedacht.
Het album ‘In Mijn Bloed’ van Roxeanne Hazes is nu beschikbaar.
Geef een reactie