Het overlijden van Whitney Houston in 2012 veroorzaakte een grote schok in de wereld. Hoe kon iemand die zo getalenteerd, succesvol en mooi was, zo jong overlijden? De documentaire ‘Whitney: can i be me?’ probeerde een tikje van de sluier op te lichten. Op 3 september is deze documentaire te zien op Netflix.
Whitney: can i be me?
Whitney Houston was de meest bekroonde vrouwelijke artiest en een heuse superster. Maar hoewel ze miljoenen dollars verdiende, meer opeenvolgende nummer één hits had dan The Beatles, en haar stem erkend werd als één van de beste aller tijden, was ze nooit vrij om zichzelf te zijn en stierf ze aan een overdosis. Ze was slechts 48 jaar oud.
Whitney: Can I Be Me is grotendeels gemaakt met nog nooit eerder vertoond materiaal en exclusieve opnames. De documentaire vertelt het aangrijpende levensverhaal van Whitney Houston. Van haar jeugd in een slechte buurt in New Jersey, haar succes als popartiest, het uitfluiten op de Soul Train Awards tot haar tumultueuze huwelijk met zanger Bobby Brown en haar verslavingen.
Zowel familieleden, vrienden, mensen uit de platenindustrie en andere bekenden komen aan ‘t woord.
Nick Broomfield
Regisseur Nick Broomfield maakte – in samenwerking met Rudi Dolezal van wie opnames gebrukkte – de documentaire Whitney: Can i be me. Broomfield heeft al succesvolle muziekdocumentaires als ‘Biggie & Tupac’ en ‘Kurt & Courtney’op zijn naam staan. Maar hij staat ook bekend als een regisseur die graag zelf in beeld komt tijdens zijn documentaires. Zoals een kijker al zie op Moviemeter: ‘Nick Broomfield. Die man zou voor mij een hele goede reden zijn om deze docu over te slaan.’
>> Dag Whitney. Dag jeugdheldin: ik was echt geschokt door het overlijden van Whitney Houston
Recensies
De documentaire Whitney: can i be me was in april 2017 te zien in 2017 en tot verbazing van veel kijkers was Nick Broomfield in geen velden of wegen te bekennen. De tragische levensgeschiedenis van Whitney Houston stond centraal. En dat is nogal wat. De succesvolle popzangeres die volgens sommigen niet ‘zwart’ genoeg was, haar biseksualiteit, haar puriteinse moeder Cissy die diezelfde biseksualiteit afkeurde, haar drugsverslaving …
Dat wordt allemaal in beeld gebracht. En volgens veel recensenten en kijkers leverde dat een sterke documentaire op. Op RottenTomatoes kreeg de docu veel goede recensies. De consensus daar was:
Whitney: Can I Be Me offers a sobering inside look at the tragic downfall of a brilliant performer, even as it leaves the audience yearning for deeper insight.
Pijnlijk om naar te kijken
Toch krijgt de docu op IMDb maar een 6.0. Dat kwam vooral omdat veel mensen de documentaire ‘niet respectvol vonden ‘en ‘het pijnlijk vonden om naar te kijken.’ ‘Just leave her alone’, schreef een kijker.
Daar hebben ze een punt. De documentaire is bij vlagen uitermate pijnlijk om naar te kijken. Je zou wel ‘kies voor jezelf Whitney’ en ‘doe het niet!’ naar het scherm willen schreeuwen. Want om de aftakeling van zo’n getalenteerde – die ook nog heel geestig kon zijn – zangeres is ronduit schrijnend.
Eerlijk beeld
Maar dat is tegelijkertijd ook het sterke van deze documentaire. Het is eerlijk, realistisch zelfs. Maar de docu laat Whitney Houston ook zien als een aardige, grappige en warme persoonlijkheid. Een persoonlijkheid die het moeilijk had. Dat ook.
En het allerbeste aan de docu? Check die fantastische concertbeelden en luister naar haar stem. Want dat is één van de beste ooit. Ook al verloor ze ‘m stukje bij beetje door haar heftige levensstijl, die stem blijft voor altijd.
De documentaire ‘Whitney: can i be me’ is nu te zien op Netflix
© 2017, Daniëlle. All rights reserved.
Geef een reactie