Eindelijk weer ‘ns een goede Nederlandse serie: De 12 van Oldenheim

Heel eerlijk? Ik ben vaak geen fan van Nederlandse series. Vaak met dank aan zwakke dialogen, geforceerd acteerwerk en verhaallijnen die alle kanten – behalve de goede kant – opgaan. Maar de RTL-serie ‘De 12 van Oldenheim’ heb ik helemaal uitgekeken. En ‘t kon mij nog heel erg boeien ook.

Update: De 12 van Oldenheim krijgt een tweede seizoen van RTL4. De nieuwe reeks vertelt een compleet nieuw verhaal dat zich afspeelt in een ander dorp met nieuwe karakter. In 2019 is de reeks te zien.

De 12 van Oldenheim
Maar eerst even terug naar de plot, dat klonk op papier al vrij aardig. Oldenheim is een oer-Hollands dorp waar iedereen elkaar kent en de sociale controle groot is. Maar niets is wat ‘t lijkt.

Tijdens een zomerse nacht verdwijnt de zestienjarige Nine. Haar fiets wordt gevonden in een sloot, maar er zijn geen sporen van geweld en niemand weet waar ze is. Is ze ontvoerd? Is ze weggelopen? Was het een ongeluk? Leeft ze of is ze dood? Er volgt een grote zoekactie, maar zonder resultaat.

Maar dan verdwijnt een tweede inwoner. Twee vermissingen in zo’n korte tijd, dat kan toch geen toeval zijn? Vooral niet wanneer er nog meer verdwijningen plaats vinden. Aan Sharif Dhamani (Nasrdin Dchar) – een onderzoeker uit Amsterdam – de taak om de mysteries op te lossen. Hij wordt hierbij geholpen door Peggy (Noortje Herlaar), een oud-inwoonster van Oldenheim die op de dag van Nine’s verdwijning terugkeerde naar ‘t dorp.

Veel bekende acteurs
Wat meteen opvalt aan de serie is dat er een hele pot aan bekende Nederlandse acteurs is open getrokken. En dat zijn niet de minste. Denk aan namen als Fedja van Huet, Noortje Herlaar, Saskia Temmink, Nasrdin Dchar, Aus Greidanus, Reinout Bussemaker, Olga Zuiderhoek, Cas Jansen, Guy Clemens en ook namen als Richard van Groenendijk en Eric van Sauers.

Dat is al een pluspunt. Vooral aan ‘t eind van de serie groeien vooral Noortje Herlaar en Basrdin Dchar in hun rollen. En Fedje van Huet? Ja, die is gewoon altijd goed.

Spannend
Maar dan het verhaal. In eerste instantie gebruikt de serie elementen uit series als het Amerikaanse The Leftovers en de Franse serie Les Revenants. Maar na een paar afleveringen krijgt de serie toch een eigen smoel. En met gemiddeld één verdwijning per aflevering wordt de spanning lekker opgevoerd. Bovendien vraag je je als kijker af: is hier nu iets bovennatuurlijks aan de hand of is de dader toch een mens van vlees en bloed?

Het moet gezegd: de makers houden ons best lang in spanning. Vooral wanneer er pak’m beet halverwege het seizoen een grote verhaalwending plaats vindt. Ik verklap de wending – dat haalt alle pret weg – maar je gaat twijfelen.

Op het verkeerde been gezet
Maar de scriptschrijvers maken überhaupt handig gebruik van die twijfel. Er worden veel verhaallijnen uitgezet en veel personages worden verdacht gemaakt. Vooral omdat stukje bij beetje de geheimen worden onthuld die de bewoners van Oldenheim te verbergen hebben. Daardoor weet je als kijker net niet genoeg en blijf je gissen. Je wordt constant op ‘t verkeerde been gezet: wat doet er toe en wat niet? Wat heeft te maken met de verdwijningen en wat niet? Tel daarbij nog even de cliffhangers aan ‘t eind van iedere aflevering op en je wilt absoluut weten hoe het verdergaat met de serie.

Ook ben ik normaal gesproken niet echt fan van flashbacks. Ze zorgen vaak voor verwarring, maar in dit geval zijn de flashbacks enorm indrukwekkend. Het deed mij zelfs in de verte denken aan Homeland.

Echt waar. Zó goed zijn ze.

Start traag
Dat mag ook wel, want de serie start wel traag. Voordat-ie een beetje lekker op gang is, ben je ongeveer drie afleveringen verder. Op zich logisch, aangezien er veel personages geïntroduceerd moeten worden. Maar goed, dat kost wel even een tijdje.

Daarbij lijken sommige acteurs in ‘t begin nog niet helemaal lekker in hun rol te zitten en komt het acteerwerk soms wat geforceerd over. En mijn hemel, wat is Nasrdin Dchar als rechercheur Dhamani een onaardige driftkikker. Maar vrees niet, dat komt helemaal goed. Dat geldt trouwens ook voor de dialogen die later in de serie een stuk lekkerder lopen.

Hou dus even vol, want het einde is ‘t zeker waard. Na een paar hele aardige plottwist komt er een finale die ik niet helemaal aan zag komen. En nog beter? Aan het einde van de serie komen de grote verhaallijnen weer mooi bij elkaar.

Gaat dat zien!
‘De 12 van Oldenheim’ is dan ook een aanrader. En ik ben normaal gesproken niet echt gecharmeerd van veel Nederlandse series, maar van deze serie ben ik onder de indruk. Met dank aan de benauwende achtergrond van een klein dorp (Harmelen dient trouwens als achtergrond), de verhaalwendingen en de grote twist aan het eind. Niet voor niets krijgt-ie op fora als IMDb een 8.2. En dat is helemaal verdiend. Gaat dat zien!

Momenteel is de twaalfdelige serie ‘De 12 van Oldenheim’ te zien op Videoland. Geen Videoland? Het is de bedoeling dat deze serie ook te zien is op RTL4. Het is nog niet bekend wanneer de serie start.