De afgelopen week keken we al naar de eerste en de tweede halve finale van het Eurovisiesongfestival. Daar zat veel bagger tussen, maar gelukkig ook veel moois. Nederland deed ‘t prima, maar Portugal ontroerde en Bulgarije liet zien dat zij in de race zijn voor goud. Wie gaat er winnen? Het wordt spannend. We laten er gewoon weer een voorbeschouwing op los.
1. Israël: IMRI – I Feel Alive
Israël heeft dit jaar gekozen voor een hippe jongen die een lekker dansnummertje zingt. Op alle fronten het snoepje van het festival. Dit gaat het dan ook goed doen op de dansvloeren van de clubs in Tel Aviv, maar het is en blijft een dertien-in-een-dozijn act dat nog jaren mee kan op schuimparty’s. Vrolijk worden we er wel van. Maar een winnaar? Zeker niet.
2. Polen: Kasia Moś – Flashlight
Vanwege redenen die alleen televoters snappen, overleefde Polen toch de halve finale. Best knap, want deze hoogblonde zangeres zingt een oervervelende obligate ballad. Nog erger? Ze kan de noten amper halen en klinkt bij vlagen als een bouwvakker die teveel shag heeft gerookt.
Drie minuten ellende. Al zul je de hetero-mannen niet horen klagen.
3. Wit-Rusland: Naviband – Story of My Life
Dit jaar blinken de Wit-Russen uit in ‘HE! HE!’ Dat is ook het enige wat je aan dit folknummer gaat verstaan, want die Wit-Russen zingen in hun eigen taal. Ongetwijfeld over hun eigen opmerkelijke geschiedenis en hun gezellige dictator. Aan de olijke gezichten van het stel te zien, wordt het zingende duo van NAVIBAND daar wel heel vrolijk van.
Stiekem zijn het gewoon de hippies van dit Eurovisiesongfestival. Heel veel mensen kunnen dit blijkbaar wel waarderen, want dit overleefde toch echt een halve finale. Bij de rest van de kijkers is het glazuur al van de tanden gespat.
4. Oostenrijk: Nathan Trent – Running On Air
Dit jaar heeft Oostenrijk een mooi, klein en sympathiek liedje ingestuurd. Zanger Nathan ziet er al net zo sympathiek uit. Heel vernieuwend is het allemaal niet, maar tijdens een warme zomeravond kun je dit rustig opzetten. Hoewel sommige mensen misschien in slaap vallen, piepen je oren tenminste na afloop niet.
5. Armenië: Artsvik – Fly With Me
Armenië is één van de verrassingen van dit festival. Het nummer met oosterse invloeden klinkt onverwacht lekker en die bijbehorende act met de dansers en de visuele effecten op de achtergrond zijn een welkome aanvulling. Af en toe jengelt Artsvik wel iets te graag.
Een béétje camp is dit trouwens ook. Denk aan een gekke mix tussen Japanse en Indiase invloeden. In Armenië kan dat blijkbaar prima. Maar wanneer Artsvik ervoor zorgt dat het geen groot schreeuwfestijn wordt, zou dit nog wel eens hoog kunnen eindigen.
6. Nederland: OG3NE – Lights and Shadows
Het drietal van O’G3NE mag weer als zesde gaan bewijzen hoe goed ze live kunnen zingen. Dat kunnen ze wel. Maar ja, dan het nummer … Dat klinkt nog steeds een beetje gedateerd. Hallo Wilson Philips! Wel een voordeel: dit bombastische nummer doet ‘t best goed op z’n groot podium. Tel daarbij de goede stemmen van de zussen op en je hebt een heuse powerballad. Gaan ze winnen? Absoluut niet. Een Top 10 notering zou al uitermate netjes zijn.
7. Moldavië: Sunstroke Project – Hey Mamma
Potver, wat heeft het vrolijke ‘Hey Mamma’ een fantastisch saxdeuntje. En dan is er ook nog een gezellig viooltje. Uitermate geschikt om op te huppelen op de dansvloer van de plaatselijke Moldavische discotheek. Een nadeel? De zanger kan niet énorm goed zingen.
Maar blijf wel zitten, want deze podiumact is geweldig. Als in geweldig fout. Denk aan strak gesneden pakken, bijbehorende dansjes ( 1994 wil z’n dansje terug) en goede visuele effecten op de achtergrond. Welkom in de Moldavische discotheek!
8. Hongarije: Joci Pápai: Origo
Origo is geschreven door Joci Pápai. Een populaire Hongaarse zanger met een zigeunerachtergrond. En dat hoor je terug in het nummer. Denk aan een mix tussen zigeunermuziek, een bijbehorend viooltje, een paar goede beats en zelfs nog een dosis rap. Dat pakt best oké uit. Al zal het niet ieders smaak zijn. De act is wel ietwat over de top met een Joci die er met die knot op zijn hoofd uitziet alsof hij zo in Games of Thrones mee kan spelen.
De knot leeft stiekem z’n eigen leven, maar voor rest is dit nummer best te doen.
9. Italië: Francesco Gabbani – Occidentali’s Karma
Hallo potentiële winnaar! Francesco Gabbani won met Occidentali’s Karma het San Remo festival en dikke kans dat-ie ook het Eurovisiesongfestival gaat winnen. Al maandenlang staat-ie bij de bookmakers op de eerste plek en zijn optreden op Youtube is al meer dan zes miljoen keer bekeken.
Volledig terecht. Het liedje is vrolijk, zit lekker in elkaar en de tekst gaat ergens over (wij westerlingen snappen niets van de oosterse cultuur). Ondanks ‘t Italiaans zing je ‘m zo mee. En dan is er ook nog de lekker schorre stem van Gabbani en zijn strak gesneden pakken waarin-ie een grappig dansje doet met een aap. In die aap (gebaseerd op de boeken van Desmond Morris) zit trouwens de choreograaf van de Italiaanse X-Factor.
Weet u dat ook weer.
Een dingetje? Hij zal vanavond extra zijn best moeten doen, want hij voelt de afgelopen week wel de hete adem van landen als Portugal en Bulgarije in zijn nek.
10. Denemarken: Anja – Where I am
De Deense inzending dit jaar is de blonde Anya met haar Where I Am. En Deenser ga je het dit jaar niet vinden. Blond, mooi en een dijk van een stem. Dat is Anya. En What I am is gewoon een degelijke ballad.
En dat maakt het juist zo saai. Hier geen verrassingen. Dit is Deense Degelijkheid. Maar daar zullen we de hetero-mannen ook niet over horen klagen.
11. Portugal: Salvador Sobral – Amar Pelos Dois
Samen met San Marino is Portugal vaak verantwoordelijk voor de slechtste inzendingen van het Eurovisiesongfestival van dat jaar. Maar Portugal hoeft dit jaar niet bang te zijn, want Salvador Sobral zingt het prachtig kleine ‘Amar Pelos Dois’. Een paar strijkers erbij en een gevoelige stem? Dit zou zo op de soundtrack van een fictieve filmklassieker als ‘Lisbon in the rain’ kunnen staan. In al zijn eenvoud een verademing.
Ook hebben de Portugezen goed over de staging nagedacht. In combinatie met de ietwat houterige trekken en – daar is-ie weer – de knot van Salvodor, levert dit drie heerlijke minuten op. Dit zou ook wel eens kunnen winnen. Força Portugal!
12. Azerbeidzjan: Dihaj – Skeletons
Azerbeidzjan doet ieder jaar z’n best om hoog te eindigen en meestal slagen ze daar wel in. Ook ‘Skeletons’ van Dihaj zou het nog wel eens aardig kunnen doen. Het radiovriendelijke nummertje kan zo de top veertig in. De podiumact is wel heel arty farty. En wat staat daar eigenlijk op het trapje. Is het een geit? Een paard? Een eland?
Wie het weet mag ‘t zeggen.
Een dingetje? Niet iedereen is even gecharmeerd van de stem van Dihaj. Let vooral even op de uithalen. Zoals mijn eigen vriend al op zijn geheel eigen unieke, subtiele wijze opmerkte: ‘wat een gejank.’
13. Kroatië: Jacques Houdek – My Friend
Even één waarschuwing: het glazuur spat meteen van je tanden wanneer je naar deze inzending luistert.Maar de echte gimmick is dat de lijvige Jacques Houdek een dubbelrol vervult in het nummer. Hij zingt afwisselend in z’n gewone zangstem en een operastem. Lees: hij zingt een duet met zichzelf. Dat pakt op het podium verbazingwekkend gezellig uit. Weliswaar ziet het er een tikkie schizofreen uit, maar toch: de gimmick werkt.
Zou nog wel eens hoger kunnen komen dan gedacht.
14. Australië: Isaiah – Don’t Come Easy
Al een paar jaar mag Australië meedoen met het Eurovisiesongfestival. En ook dit jaar hebben ze weer hun best gedaan met de ballad ‘Don’t Come Easy’ van de jonge Isaiah die overigens heel goed getergd kan kijken.
Het is gen onaardig nummer, maar is wel behoorlijk eentonig. Bovendien is er op het podium en op de achtergrond wel erg veel Isaiah. Desondanks ziet het er toch uit alsof-ie daar op het podium verdrinkt. Arme jongen.
15. Griekenland: Demy – This is love
Griekenland deed het in het verleden best lekker op het Eurovisiesongfestival. Alleen kwam de laatste jaren daar een klein beetje de klad in. Maar de Grieken zijn terug met de bekende Griekse zangeres Demy en de dansvloerstamper ‘Is this love.’ Dit is dansen geblazen. Je kunt je voorstellen dat in de zomer hier straks duizenden jongen op springen in Cherso.
Een nadeeltje? Live klinkt Demy behoorlijk vals. Hou dus even die oordopjes bij de hand. Voor het geval dat.
16. Spanje: Manel Navarro – Do It For Your Lover
Spanje heeft dit jaar gekozen voor z’n eigen variant van Jack Johnson. Denk surferdude met haar alsof-ie net uit de oceaan komt, een gek bloesje en een gitaartje. Ach, op het strand met een biertje is dit best te hachelen. Maar op een podium gaat dit eentonige, nietszeggende liedje geen potten breken. Hopelijk is Manel Navarro beter in surfen.
17. Noorwegen: JOWST – Grab The Moment
Nee, dan de – al dan niet getatoeëerde – hipsters van Noorwegen die komen met een popnummer met elektrische invloeden. En eerlijk gezegd, doen ze dat helemaal niet slecht. Het is een radiovriendelijk nummer dat stiekem toch wel blijft hangen. Er gebeurt alleen ontzettend veel op dat podium tijdens de act. Alsof de jongere, gestoorde broertjes van Daft Punk ook even mee mogen doen. Hipsterig leuk.
18. Groot-Brittannië: Lucie Jones – Never Give Up On You
‘Never give up on you’ van Lucie Jones was één van de inzendingen die het eerst bekend was dit jaar. We waren niet onder de indruk; weer zo’n nietszeggende ballad. Tot de clip uitkwam en het liedje vele malen beter klonk. Alsof een muzikale Scandinaviër zich hier nog even mee had bemoeid en met een paar knoppen had geschoven.
Verwacht geen wonderen, maar het nummer klinkt stukken beter. Het heeft een goede melodie, Lucie Jones zingt prima en voor je het weet zit dit in je hoofd.
Geen winnaar, maar de Britten hoeven zich hier zeker niet voor te schamen.
19. Cyprus: Hovig – Gravity
De Cypriotische zanger van Armeense afkomst, Hovig, is bepaald geen onbekende op het Eurovisiesongfestival. Overigens niet onverdienstelijk, want in 2010 werd hij derde met ‘Goodbye’ en in 2015 scoorde hij een vierde plek met ‘Stone in a River.’ Voor deze inzending werd Zweedse liedjesschrijver Thomas G:son in de arm genomen, de mede-componist van ‘Euphoria’ van Loreen.
Dat zou toch een winnende combi op moeten leveren?
Nee dus. Het nummer klinkt bij elkaar gejat, valt vaak in herhaling en is het zoveelste nummer met beats en bliepjes. Maar dat maakte de televoters niet zoveel uit, want Hovig overleefde met gemak de halve finale. Ach, en gelukkig geeft Griekenland ze altijd punten in de finale.
20. Roemenië: Ilinca ft. Alex Florea – Yodel It!
Het zal je niet verbazen dat in ‘Yodel it!’ lekker gejodeld wordt door zangeres Ilinca. Helaas kan dat live soms behoorlijk vals uitpakken. Zo loepzuiver zong Ilinca in de Roemeense voorrondes niet. Maar het moet gezegd: tot nu toe gaat het op het Eurovisiesongfestival prima met die vocalen.
Daarbij is ‘t een aanstekelijk, reuze vrolijk deuntje. En met de rap van Alex Florea gaat het ge-ga-ran-deerd na één tot drie keer luisteren niet meer uit je hoofd. Tel daarbij een act op die de meeste mensen migraine bezorgt en het feest is compleet.
Fouter dan fout, maak je klaar voor een ouderwets Roemeens jodelcircus. Hoog komt dit wel.
21. Duitsland: Levina – Perfect life
Levina mag dit jaren obligaat, weinig vernieuwend nummertje zingen Denk aan wat strijkers, een aantal beats en een melodielijn die we al eerder hebben gehoord. Titanium van Sia misschien? Al gaat dit het wel goed doen op de roze dansvloeren deze zomer en zingt ze live ook weer niet zó slecht. Hopelijk harkt ze hierdoor wat punten binnen. Maar een winnaar? In de verste verte niet.
22. Oekraïne: O.Torvald – Time
Oekraïne wil dit jaar echt niet weer winnen en hebben dat veilig gesteld met Time van O. Torvald. Het nummer is een bak herrie, Torvald kan niet zingen en heeft bovendien behoorlijk moeite met het uitspreken van fatsoenlijk Engels. Hopelijk heeft-ie tijdens de podiumact in Kiev weer een klok achter zich. Weten we precies hoe lang deze rotzooi nog duurt.
23. België: Blanche – City Lights
Ook dit jaar hoeven de Belgen zich bepaald niet te schamen voor hun inzending. ‘City lights’ van Blanche klinkt verrassend modern, is net even wat anders en gelukkig geen ballad. Als mensen hadden gezegd dat dit een Scandinavische inzending was, hadden we het ook geloofd. Al is het wel even wennen aan haar ietwat monotone stemgeluid.
En hoewel het in de generale repetities behoorlijk misging (Blanche zag eruit alsof ze ieder moment kon flauwvallen in haar bizar grote jurk), deed de jonge zangeres het in de eerste halve finale toch goed. Zo goed dat ze meteen steeg bij de bookmakers. Hopelijk gebeurt dit nu weer. We gunnen het die Belgen wel.
24. Zweden: Robin Bengtsson – I Can’t Go On
De Zweden flikken het dit jaar gewoon weer, want Robin Bengtsson gaat met met ‘I Can’t Go On’ héél ver komen. Niet alleen vanwege het liedje dat lekker in het gehoor ligt en dat lekkere aalgladde hoofd van Robin, maar ook vanwege de uitvoering. De staging op het podium is ge-wel-dig.
Check die kostuums, die dansers, die loopbanden en de choreografie. Hier is over ieder detail nagedacht. Jammer genoeg heeft Robin de dansmoves van een marionet met reuma en zingt-ie live ook behoorlijk dunnetjes. Zeker top 5, maar winnen? Dat wordt moeilijk dit jaar voor de Zweden.
25. Bulgarije: Kristian Kostov – Beautiful Mess
Je kunt zeggen wat je wil van die Bulgaren, maar op songfestivalgebied zijn ze lekker bezig. Vorig jaar gooide Poli Genova al hoge ogen en dit jaar mag de zeventienjarige Kristian Kostov – die eruit ziet als een Goth Bulgaar – het overnemen met een aardige ballad met een paar beats eronder. Kristian zingt bovendien alsof-ie diep verdrietig is en het nooit, maar dan ook nooit, meer goedkomt.
Je zou die jongen meteen even een Liga koek en een schouderklopje willen geven.
Voor de rest niets nieuws onder de zon, dit hebben we vaker gehoord. maar wel een goed nummer. Daarbij heeft onze Goth Bulgaar een héle goede stem. Dit zou wel eens héél hoog kunnen komen. (Vooral omdat de Russen – die dit jaar niet meedoen – hem hebben omarmd. Reden? Zijn moeder komt uit Kazachstan en hij is geboren in Moskou).
26. Frankrijk: Alma – Requiem
Frankrijk heeft dit jaar z’n best gedaan met Requiem. Een lekker popnummertje met tango-invloeden. Eerlijk gezegd vond was-ie iets leuker toen Alma ‘m nog geheel in het Frans zong – later zijn er nog Engelstalige teksten aan toegevoegd – maar desondanks blijft-ie lekker. Overigens ziet Alma eruit alsof ze net van een hip terrasje in Parijs is afgewandeld. Ja, zo wil iedereen wel een requiem zingen.
De finale van het Eurovisiesongfestival begint op zaterdag 13 mei om 21.00 op NPO1.
Geef een reactie