Hoe fijn, een gloednieuwe editie van Holland’s Got Talent is weer van start gegaan. De eerste aflevering was hilarisch, maar zou dat ook gelden voor de tweede aflevering? Vast wel. Want ook vanavond zien we violen, brutale kandidaten en een dragqueen. Al is dat natuurlijk nog maar het topje van de ijsberg …
Dit keer vonden de audities plaats in Zwolle. Benieuwd wat daar tussen zat.
Drie karatemeisjes: Karate Girls
Eerst hadden we drie enorm schattige meisjes die aan karate deden. Al jaren waren ze bezig met deze vechtsport. Correctie, de oudste van de stel had op haar twaalfde al een zwarte band. Laten we het zo zeggen: iemand als presentator Johnny de Mol legden ze zo even over de knie.
‘Met haar valt niet te sollen’, zeiden niet voor niets Chantal en Dan tegen elkaar toen de Karate Girls tekeer gingen op dat podium. Na afloop vond Dan Karaty het geweldig. Vooral die oudste oogstte alle lof. ‘You kick some serious ass.’ Al concludeerden alle juryleden al snel ‘dat dit heel leuk was.’
Karate, entertainment en meisjes. Geen probleem. Deze meiden gaan hard. En waren vooral hartstikke door.
Ukukladies
Er waren ooit drie dames die met hun ukelele driestemmig retro liedjes zongen. Dat was Ukuladies. En die meiden gingen zingen voor de jury van Holland’s Got Talent. ‘Ik hoop maar dat Gordon zich niet gaat vervelen’, zei één van de drie.
Nou, Angela had wel problemen met de outfits. ‘Jullie hebben de oude gordijnen gebruikt?’ En zo zagen ze er in hun retro fifties jurken er een beetje uit. ‘Maar ze kunnen wel zingen’ zeiden Chantal en Angela tegen elkaar, Dan vond van niet. Hij gaf de meiden een kruis. Weg ermee. Gordon vond ze ‘ er wat lullig uitzien. Het is zo truttig. Net de EO Familiedag.’ Chantal was het er niet mee eens.
Gelukkig kwam op dat moment net Johnny de Mol voorbij op het podium. Met een foto van het voormalig poedelkapsel van Gordon. Pats. Boem. Gelach. Maar gingen de meiden door? Nee.
Dank Dan.
Jessie en Sophie
‘Wij gaan een trampoline-act doen’, vertelde het trotse duo Jessie en Sophie ons aan het begin. Goh, wat knap, kun je nu denken. Zeker knap, want die meiden trainden uren uren en uren doen op die trampoline,. Maar was dat ook te zien? De moeders van de meiden waren in ieder geval bloednerveus.
Maar die twee meiden gingen helemaal los op de trampoline. Het was best spectaculair. ‘Ik krijg helemaal hoogtevrees’, zei Angela Groothuizen tegen medejurylid Chantal. Maar eerlijk? Ze vonden het allemaal leuk. Gordon, Angela, Chantal …
Chantal wilde zelfs mee springen. Gordon ook. Hij bakte er niets van. Chantal zag er iets beter uit op die trampoline. Kan iets met conditie en gewicht te maken hebben … Gelukkig zeiden wel alle juryleden harstikke ja.
Nick Nicolai
‘Ik maak me hier een beetje zorgen over’, zei Angela nog tegen haar mede-juryleden over deze kandidaten. Maar deze Nick ging zingen omdat-ie gepest werd. Nou ja, nu pas goed. Want eerder stuurden de buren nog politie op ‘m af. Geen goed teken, zou je misschien denken. Vooral omdat de ouders van Nick speciaal voor deze reden verhuisd waren.
Maar goed. Hij deed ‘at last.’ Een redelijke klassieker. De jury hield z’n hart beet. Had niet gehoeven. Nick was fantastisch. ‘Neeeeeeeeee’ riep Gordon verbaasd. ‘Dit is niet normaal!’ Hij kreeg een staande ovatie van jury en publiek.
‘Wat een grote neus maak jij naar alle pesters’, riep Angela. ‘Niet normaal gewoon’, riep Gordon. ‘Such a special performer’, zei Dan. En wat deed Angela vervolgens? Ze drukte op de Golden Buzzer. Nick mocht meteen door naar de finale. At last.
Divided Swag
En toen krijgen we een hele bups aan meisjes die overal ter wereld wilden dansen, geld wilden hebben, maar vooral de longen uit hun longen wilden dansen. Het thema van die dans? De brandweer.
Chantal vond het nadien wel ‘wat hebben’ en Dan vond het eigenlijk wel leuk. ‘Wel goed oefenen’, riep het tweetal. En dat vond Gordon ook. Maar hij zei dan ook nee. Gelukkig zeiden Chantal en Angela wel ja. Maar wat vond Dan? Hij vond ze nog niet klaar waren voor de volgende ronde. Ze hadden meer tijd nodig. En dus mochten ze niet door.
De kleinste meisjes waren in tranen. Wij huilden mee.
Ridderkerks kinder-en jeugdkoor
En toen kregen we meer dan zeventig leden van het Ridderkerks kinder- en jeugdkoor voor onze kiezen. Het hele podium stond vol. ‘Zet ‘m op kinderen’, riep Angela Groothuizen nog.
En daarna begonnen die lieve bloedjes van kinderen te zingen. Dat ging niet zo goed. Bij de jury dan. Vooral Gordon had moeite om zijn lachen in te houden. Angela maakte er nadien het beste van. ‘Ik weet niet of het mijn repertoire was, maar jullie waren schattig.’
Gordon zei nee. Dan ook. En dus lagen ze eruit. Chantal verzocht nog om een groot applaus. En dat kregen ze. ‘Dank je wel voor de liefde’, zei Johnny nog tegen de leidster. Terecht. Van de juryleden moesten ze het niet hebben.
Slangenmens: Bea Lameas
En toen zagen we Johnny opeens afrennen op de exotische Bea die van alles kon met haar ledematen. Plus een getroebleerd verleden. En nee. ze had geen vrienden die op haar zouden wachten. Ja, dan krijg je Johnny de Mol ervoor in de plaats.
Maar eerlijk? Deze vrouw kon fantastische dingen met haar ledematen. Ik kreeg al spierpijn bij een gestrekt been. ‘Als Chantal dit soort dingen had gekund. dan waren we nog steeds samen geweest’, grapte Johnny de Mol in de coulissen niet voor niets.
Gelukkig maakte Gordon nadien gelukkig nog een paar vrouwonvriendelijke opmerkigen – met een knipoog. Maar iedereen vond haar geweldig. Terecht.
Amy & Kate
En toen kregen we een act met dieren. Een hond, om precies te zijn. Dat gaat meestal mis. Misschien mocht de jonge Amy van Johnny de Mol wel even oefenen op het podium. Er moest natuurlijk wel getest worden of hond Kate wel of niet de sokjes aanmoest. Dat kreeg ze wel.
Het begon niet zo goed. Hond Kate was vooral aan het blaffen. Johnny de Mol kreeg d’r stil. ‘Ze is helemaal verliefd op Johnny’, riep Chantal. ‘Ik ken het gevoel. Dan ga je eenmaal liggen en dan ben je verkocht.’ Voor de duidelijkheid: Johnny en Chantal waren ooit een stelletje.
Maar geen idee of het aan de goede invloed lag van Johnny, maar hond Kate en Amy waren een gouden duo: hond Kate bleek namelijk erg goed te zijn in het vangen van een frisbee. ‘Ik vind je geweldig’, zei Angela na afloop. Gordon maakte nog een schunnig grappig, maar Amy en Kate kregen wel vier keer een ja.
Big F & Little J (Jens en Frank)
Toen zagen we een opmerkelijk duo: Jens en Frank. Jens was een boom van een kerel die sprekend leek op Meatloaf. Jens was de pianist. Zij waren als enige overgebleven van de Meatloaf tributeband. Want ja, Frank leek niet alleen op Meatloaf, ook deed-ie ‘m na.
Angela kreeg alle lachers op d’r hand toen ze de naam Frank hoorde. ” Ik dacht dat je zei: ik ben een varken.’ Gordon kon zijn lachen niet inhouden. ‘Dat zeg je toch niet. Dat ga je toch niet herhalen.’
Ja, zie dan maar eens je podiumact normaal uit te voeren. Jens kon gelukkig wel piano spelen. Frank kon alleen wat minder zingen. ‘Verschrikkelijk’, riep Gordon en alle juryleden drukten vier keer op de rode knop. Meatloaf & co mocht weer naar huis.
En het optreden van Frank en Jens bleek de opmaat voor ‘wat minder getalenteerde’ act.
Mireille Schoorl – viool
En toen kregen we Mireille. Naar eigen zeggen gezegend met een absoluut gehoor en een viool. Geen idee waarom ze het zei, want haar vioolspel ging door merg en been. ‘Wat maakt mij het uit: ik heb wel in het glazen huis gespeeld.’ Gordon was er niet van onder de indruk. ‘Alsof er nagels over een schoolbord gingen.’ Mireille beweerde dat het lag ‘aan een ding dat op de viool was vastgeplakt.’ Ja, en wij zijn de koningin van Nederland.
Lisa Marie
Vervolgens kregen we de jonge Lisa Marie die ons een nummer van Elvis voorschotelde. Dat was geen succes. Ja, misschien in een karaokebar op Tenerife. ‘Dit is gewoon saai’, riep Angela. En dus mocht ze niet door.
Juliën
Dat gold ook voor Juliën die aan comedy sketch deed. Hij vond zichzelf in ieder geval erg goed. Vroeger op bepaalde muziekavonden was hij populairder dan de muzikanten. Geen idee hoe slecht die muzikanten waren, want de typetjes van Juliën waren niet grappig. Het werd drie keer een kruis.
Quattrobar
Vervolgens kregen we aantal jongens in strakke pakjes. ‘We gaan voor jullie turnen.’ Op een turntoestel dat een quattrobar heette. En het waren niet de eerste de beste turners. Zij hadden behoorlijk wat wedstrijdervaring, maar nog een paar keer met elkaar getraind.
Als dat maar goed kwam. Vooral omdat ze niet verwachten dat ze gingen winnen. ‘Het zou leuk zijn als we een ronde verder kwamen.’
Maar die bescheidenheid bleek nergens voor nodig. Het was een leuke show. ‘Dat was veel beter dan ik had verwacht’, zei Dan. ‘Als je hulp inroept, dan kun je nog tien keer beter zijn.’ En dus zeiden alle juryleden ja.
Toch nog goed gekomen. Al hadden ze nu wel een probleem. ‘We moeten weer gaan oefenen.’ Oh well. Tot de volgende keer.
Jamiro
En toen kregen de zevenjarige Jamiro die accordeon ging spelen. Zijn moeder en oma waren mee. ‘Het is een charmeurtje’, zei oma. ‘Maar ik ben er heel trots op dat hij er zo uit ziet.’ Het was namelijk een schattige krullenbol. ‘Alle meisjes in de klas zijn verliefd op mij.’
Nou, dat snapten wij. Wat een schatje.
Ook Angela en Chantal smolten. Gordon was wat strenger. ‘Ik hou zelf niet zo van accordeon, maar wellicht kan ik voor jou een uitzondering maken.’ En toen zette Jamiro de klassieker Marina in. De juryleden klapten vrolijk mee. Oma Wil had tranen in haar ogen.
Chantal klom na afloop meteen op het podium en gaf Jamiro een knuffel. ‘Zijn droom komt uit’, riep oma. ‘Hij is weg van Chantal.’ Zelfs Gordon bleef aardig. ‘Zelfs ik vind accordeon opeens heel leuk.’ En het publiek was vertederd. Jamiro was hartstikke door.
Queen Michi Dutch Divine (Michiel)
En toen kregen we Queen Michi Dutch Divine. Een heuse dragqueen. Hij deed een persiflage op de travestiet Divine, ooit heel bekend in de jaren tachtig. Best leuk als je je bedenkt dat Michiel in het dagelijks leven een hetero verkoopadviseur was.
De juryleden moesten in ieder geval al vreselijk om zijn idiote outfit lachen. ‘Die klompen!’ gierde Gordon. Al herkende hij wel Divine. Gelukkig maar, want deze act was niet zo divine. Wel grappig. Dan kon het niet meer aanzien. Chantal en Angela keken vooral verbaasd. ‘Wat is dit?’ leken ze te denken. ‘Je bent wel een lelijke vrouw’, zei Angela na afloop. ‘Je bent een leuke man, maar een lelijke vrouw.’
En die vrouw kon naar huis. Dag Divine!
Happiness Crew
Vervolgens kregen we een bonte verzameling aan mensen op het podium. Rare maskers, gekke outfit, rare kapsels … The Village People, maar dan honderd keer meer bizar. Vreemd genoeg noemden ze zichzelf ‘The Happiness Crew.’ Gordon lag dubbel. ‘Ironic’, riep Dan.
En wat ze deden? Een mix van dans en percussie. ‘Sommige dansers zien er soms een beetje eng uit. Maar dat maakt niet uit, want wij daarmee zeggen dat het niet uitmaakt wie of wat je bent.’
Gordon had er weinig vertrouwen in.
De act was dan ook bizar. Maar dan wel op een goede manier. Dit was – ehm – apart. We werden er zowaar blij van. ‘Jullie moeten nooit meer praten voordat jullie optreden’, riep Dan. ‘Let the dancing do the talking.’ Angela vond het een ‘soort van circus’ en ‘het dansen is geweldig.’
En dus zeiden alle juryleden alle vier ja. Happiness indeed.
En volgende week?
Natuurlijk trekken volgende week weer allemaal nieuwe acts aan ons voorbij. Wat dacht je van jodelaars, dansers en is Gordon in de weer met een exotisch instrument.
Afbeelding: RTL pers
Geef een reactie