Eindelijk is het zover: het leukste rariteitenkabinet van Nederland, Holland’s Got Talent, gaat weer van start. Dit maal met een nieuwe presentator, Johnny de Mol, en een vierde jurylid, Angela Groothuizen. Oh ja, en er is ook een Golden Buzzer (Gouden Knop) waarop gedrukt kan worden. Dat betekent dat de act meteen door is. Voor de rest blijft ‘t format ongewijzigd. Nieuwsgierig? Lees het in deze recap …
´Ik hoop dat er niet weer een zangtalent wint. Dat weten we nu wel´, begon jurylid Gordon al aan het begin van het programma. En daar heeft-ie gelijk in. Een andere winnende act zou ook wel eens gezellig zijn. En gelukkig waren die acts al in de eerste aflevering te zien.
De jury had er wel zin in. Vooral Gordon. Een blik op het publiek leverde de grap ‘er zijn weer genoeg mensen die niets te te doen hebben in hun leven. Ga wat leuks doen. Vreselijk.’ Dan Karaty keek niet eens op. Misschien had-ie meer oog voor de eerste act.
Bboy lil Justin
Eerst hadden we de jonge danser Justin. Niet alleen was-ie goed in dansen, ook was-ie goed in het draaien met een Rubik’s Cube. En ja, dat ging samen. Eerst ging-ie breakdancen. ‘Met een verrassing’, zei hij nog. ‘Met een Rubik’s cube.’ Oh. ‘Ben je een goede danser?’ vroeg Dan nog. Dat wist Justin niet zeker. ‘Ahhhhh’, zei Chantal vertederd.
Maar Justin had helemaal niet zo bescheiden hoeven zijn, want dansen kon hij. En toen-ie op zijn hoofd draaide en intussen met de Rubik’s cube in de weer ging, was iedereen helemaal om. ‘How the hell did you just do that?’ vroeg Dan. ‘Oefenen’, zei Justin. ‘Ja, Gordon kan dat een miljoen keer doen, dan kan-ie dat nog steeds niet’, grapte Dan.
Maar Justin was natuurlijk hartstikke door. ‘Onze eigen Holland’s Got Talent’, riep jurylid Angela. En dat is-ie.
Miss.TiQ
En Gordon wilde misschien wat minder zangtalent, maar het was toch echt tijd voor de all female band Miss.TiQ. ‘Onze dromen is vrouwen te inspireren’, riep drummer Ceciel die eruit zag alsof ze je op je hoofd zou timmeren als je het daar niet mee eens was. Dat zag Gordon ook. ‘Dat wordt een lekker potje muziek maken.’ Al vroeg-ie zich ook af of ‘Johnny de Mol de meiden al had doorgestuurd’ naar de liveshow.
Maar alle gekheid op een stokje: zingen konden ze. En muziek maken ook. Deze meiden rockten. Dat vonden de juryleden eveneens. Al vond Angela het dan weer jammer dat ze niet hun eigen materiaal schreven. Maar hé, Dan vond dat ze stage presence hadden. En dus zeiden alle juryleden allemaal ja.
Daar zal Ceciel blij mee zijn.
Floris en Chris – Slack line
Slack line. Geen idee hoe je het schrijft en wat je ermee kan doen, maar er zijn dus mensen die dat wel weten. Dat zijn Floris en Chris. En laten die nou meedoen aan HGT. ‘Iedereen heeft zijn eigen stijl’, wisten ze nog te vertellen voor het begin van de act. ‘Niet iedereen hoor’, zei Gordon ietwat sceptisch.
Maar eerlijk is eerlijk, dat gespring op een strak gespannen lijn zag er tof uit. Het was ronduit acrobatisch. Al waren er wel twee valpartijen. Toch, ‘that’s cool’, riep Dan nog. Al adviseerde hij ze om ‘samen nog meer te doen.’ Chantal was trouwens niet overtuigd. ‘Ik vind het te weinig entertainmentwaarde hebben.’ Dat vond Angela ook. En helaas, met twee nee’s mochten ze niet door.
En daar eindigde het slackline sprookje.
Rocking Chairs
Ooit waren ze in de jaren tachtig breakdancers, maar nu was deze vriendengriep weer speciaal voor Holland’s Got Talent bijeen gekomen voor een lekker potje breakdancen. ‘Als mensen zeggen, jullie zijn te oud om te breakdancen, dan zeggen we pfffffttt …’
Maar het allerleukste? Om de jury te foppen deden ze zich voor als oude mannen in een mannenkoor. ‘Ik ben er bang voor’, zei Angela nog. Vooral toen ze ‘Stand by me’ inzetten. Tien seconden lang. ‘Dat ging niet helemaal goed, mogen we nog één keer?’ riep de kleinste van ‘t stel. De juryleden keken verbijsterd.
Maar ja, toen begonnen ze te breakdancen. En dat was toch fijn. Want na al die jaren waren deze mannen het nog niet verleerd. Dan Karaty lag dubbel van het lachen. Na afloop kregen deze mannen een staande ovatie. Gordon drukte op de Golden Buzzer en klom zelfs het podium op. ‘De beste act die ik in tijden heb gezien.’ Dan Karaty had alleen maar lovende woorden. ‘It was an honor.’ En ook Angela vond het ‘te gek.’ Chantal vond ‘t ook fantastisch. ‘Jullie act was ook heel goed.’
En dus zijn deze mannen rechtstreeks door naar de finale. Terecht.
Mizai Kobi
Dan hadden we ook nog de Antilliaanse Mizai Kobi, in het dagelijks leven circusartiest en danseres. Haar grootste droom? Werken bij het Cirque du Soleil. Drie maal raden wat ze ging doen? Inderdaad, een circusact. Zo klom ze in in een aantal indrukwekkende touwen. En het was hoog. En ingewikkeld. Laten we zo zeggen: een carrière bij het Cirque du Soleil zit er wel in.
‘Jij bent een combinatie van sterk en lenig. You’re phenomenal’, riep Dan. ‘Wat een kracht’, zei Angela. ‘Jij had me.’ En Chantal vond haar mooi. ‘Je benen eindigen bij mijn neus.’ Maar Chantal was echt ‘onder de indruk.’ En dus was het vier keer een dikke, vette ja. Terecht.
XuanXuan Wang
En toen zagen we opeens het hele schattige zevenjarige meisje XuanXuan. Dat betekent trouwens ‘mooie bloem.’ Johnny de Mol vond het ‘een hele gepaste naam.’ En haar talent? Piano spelen. Ze speelde het al jáááren. Tuurlijk. Kan makkelijk als je zeven bent. Geen wonder dat ze pianiste wilde worden. Haar vader was lyrisch. Maar hé, dat zijn wel meer ouders over hun kinderen.
Eenmaal op het podium wekte XuanXuan vooral vertedering. Ze paste zeker tien keer in die vleugel die op het podium stond. Maar dat zegt niets, want het meisje speelde zonder moeite een stukje Bach. Haar vader deed achter de coulissen mee. Het publiek keek intussen ademloos toe en beloonde haar na afloop met een staande ovatie. Haar vader was ook in z’n nopjes. ‘Heel goed gedaan.’
‘Wat ik heel knap vond is dat je het uit je hoofd deed’, zei Angela. ‘Toen ik zeven was lag ik nog met de duim in de mond tegen mijn moeder aan, zonder ambitie’, grapte ze. Hier trouwens ook. En het zal dan ook niemand verbazen dat ze vier keer een dikke, vette ja kreeg.
Al was het na afloop wel wat veel voor XuanXuan. Ze barstte in tranen uit. De lieverd.
Oxboard riders
Dansen op een oxboard? Dat kan. Dat bewijzen de oxboard riders. Overigens kan dat ding gevaarlijk zijn als-ie plotseling stopt. Vooral als je danst. ‘Maar dat risico nemen we dan maar’, grapte een van de leden. Maar hé, het waren allemaal dansleraren, dus dat zou vast goed komen met die act.
Het zag er leuker uit dan gedacht. Vooral omdat de Oxboard Riders ook heel goed dansten. Ja, dan kan je zelfs een act maken op een vuilnisbelt. Dan vond het ‘very cool.’ Een dingetje? Hij vond de eerste dertig seconden het leukst. ‘Het werd niet wat ik verwachtte.’ Angela had het ook. ‘Het begon mij een beetje te vervelen.’ Gordon vond het juist een verademing. ‘Ik vond het wel verrassend.’
En toch zei Gordon nee. Net als Angela. En dus waren ze niet door en namen ze de oxboards weer mee onder de arm.
Miss Kiki Boobs (Aneudy Garcia)
En hoe heerlijk, we kregen ook nog een dragshow. Miss Kiki Boobs. ‘De meest sexy vrouw op aarde.’ En deze dragqueen was pas twee jaar bezig. ‘Uit respect voor zijn grootmoeder die het niet zo leuk vond.’ En dus wachte hij – en dat meende hij – tot ze was overleden. Maar dat had wel veel verdriet opgeleverd. ‘Want ik kon niet echt mezelf zijn.’ Even klein detail? Zijn grootmoeder dreigde toen nog met haar eigen handen hem af te maken als het echt waar was dat-ie een dragqueen was.
‘Ze snapte het niet helemaal.’ Ehm ja. Understatement of the year.
Angela had er wel zin in. ‘Je bent niet de lelijkste dragqueen die ik ooit gezien heb’. ‘De meeste zijn lelijk’ riep Miss Kiki Boobs. Dat zal best, maar kon-ie ook zingen? Nou, het begon heel goed. Alleen kwam er daarna een valse noot. En nog één. En nog één. ‘Jammer he?’ zeiden de juryleden tegen elkaar.
Gelukkig kreeg-ie wel een peptalk van Angela. ‘Ik vond het heel mooi om naar te kijken.’ Gordon vond het een bijzondere act. Maar had ook wel wat op te merken. Net als Dan die die dit niet goed genoeg vond, Miss Kiki Boobs begreep de kritiek wel. ‘Dit was te gierig. Ik wilde dit te graag winnen.’
Dan Karaty was alleen niet overtuigd. ‘Oh, come on Dan!’ riep Johnny vanachter de coulissen. Angela zei wel ja. Sterker nog, zij wilde dat Kiki doorging. ‘Fuck it, ik doe het’, riep Gordon. ‘Ik vind het wel moeilijk’, zei Chantal. ‘Dit is helemaal niet moeilijk!’ riep Angela en ging verder met haar pleidooi voor Miss Kiki. ‘Weet je wat, JA!’riep Chantal.
En dus was Miss Kiki – ondanks de drie valse noten – door.
En deze acts haalden ‘t niet:
Iris van der Sar Moving Acts
Daarna kregen we een dansact met meiden die eruit zagen als gouden farao’s die ging hoelahoepen. Tenminste, zo noemde Chantal ‘t. ‘Als ik ooit met drugs ga experimenten, hoop ik dat ik dit ga zien’, grapte ze daarna. En dus mochten ze naar huis.
Daarna kregen we een dansact met een mix tussen percussie, dans, kungfu en enge maskers. ‘Het komt niet binnen’, zei Gordon. En dus mochten ze weer naar huis. Gelukkig kunnen ze altijd nog meespelen in een horrorfilm.
Vervolgens kregen we danser Joeri met rood haar die aan popping deed. Hij was blijkbaar verkleed als een Japanse animespeler. Het was een bizarre act. Vooral omdat-ie belabberd danste. ‘Ik weet niet zo goed wat ik net gezien heb. Ik zit in een trip’, riep Chantal. En dus mocht deze act ook weer naar huis. ‘Ik snapte het echt niet’, riep Dan. Wij ook niet.
Paul en Paul
Dan hadden we ook nog twee Pauls die beide op hun handen konden staan en allebei zo bij het circus konden werken. Je verzint het niet.
Paul 1
Eerst hadden we de Paul met het sikje. In het dagelijks leven circusartiest. En Paul deed allemaal dingen met ledematen die we soms niet per se zouden willen zien. Maar eerlijk is eerlijk: handstanden maken kon-ie als geen ander. Deze jongen had bepaald geen problemen met zijn evenwicht.
Maar was het ook genoeg om door te gaan? Angela vond het in ieder geval heel knap. Dan vond het ‘freaky, dat maakte het een show.’ ‘Als een vogel op het dak’, riep Gordon. ‘Je voelde je daar thuis. Heb je dat ding naast je bed staan?’ En voor we het wisten had Gordon het over standjes. ‘Waar heb je het over!’ riep Dan. Maar alle gekheid op een stokje: deze Paul mocht door.
Gordon is waarschijnlijk nu nog bezig om die standjes uit te vogelen.
Paul 2
En toen moest die andere Paul. ‘Ik ben Paul en ik ben 23.’ Chantal was verbijsterd. ‘We hadden net een andere Paul, sta jij ook op je handen …’ Ja dus. ‘Is het besmettelijk?’ vroeg een van de juryleden zich af. Gordon was in ieder geval om toen Paul zijn shirt uitdeed en er een fantastisch torso tevoorschijn kwam. ‘Wat een lichaam.’
De rest van de act was verder ook best oké.
‘Je hebt Gordon de dag van zijn leven gegeven’, riep Chantal nadien. Dan vroeg zich af of de jongen ook bboy was. Gordon grapte nog dat-ie niet wist wat een bboy was. ‘Ik dacht dat de B stond voor …’ ‘Shut up!’riep Dan. Al verloor Angela zich in een langdradige uitleg over haar yogaklas. ‘Ik kom niet eens bij mijn tenen. Hartstikke top!’ Lees: Angela kreeg er bijna een minderwaardigheidscomplex van.
Intussen bleef Chantal er bijna in hangen.
Maar ook deze Paul kreeg mooi ook vier keer ja.
Dansgroep Unexpected
Dan hadden we ook nog een dansgroep vol met schattige meisjes tussen de zeven en elf jaar oud die ongeveer een jaartje samen dansten. ‘Wij zijn goed. Wij zijn al vier keer eerste geworden’, zei een heel klein leuk dingetje. Om meteen verliefd op te worden.
‘Waarom doen jullie mee?’ zei Chantal voor het begin van de act. Een meisje moest heel hard lachen. En twijfelde om te antwoorden, dat ook. ‘Omdat we goed zijn.’ Kijk, dat is een juiste attitude. En dat waren ze. Tenminste, aan de grijns van Dan te zien. Ze kregen een heuse staande ovatie. ‘They weren’t lying. They are good’, riep Dan.
En dus gaan ze hartstikke door.
Joki
De afsluiter was de vijftigjarige Amsterdamse Joki en fan van Willeke Alberti. Ja, dan is het leuk dat Johnny de Mol, Willeke’s zoon, even voor haar ging zingen. Namens zijn moeder gaf-ie haar een zoen. Toen kon ‘t al niet meer stuk voor Joki.
Maar Joki had ook humor. ‘Heb je idolen?’ vroeg Gordon nog aan Joki. ‘Ja’, zei Joki. ‘Willeke Alberti. En Gordon. En Angela. En Chantal ..’ Maar zingen kon ze ook. Met haar nummer over Amsterdam wist ze zelfs Gordon te ontroeren. ‘Ik zou wel een kaartje voor je kopen’, zei Chantal.
Toch was Dan niet overtuigd. Hij vond het nummer ‘te klein voor dit grote theater.’ Maar ach, Chantal, Angela en Gordon zeiden ja. En zo werd het toch nog een mooie avond voor Joki. Met een knuffel van Johnny de Mol, dat ook.
En volgende week?
Volgende week zien we ook weer allerlei fijne acts. Violen, brutale kandidaten, dragqueens … Het komt allemaal langs. Tot dan!
Afbeelding: BlueCircle
Geef een reactie