‘Tering, ze zijn bijna te goed’, riep ik gisteravond nog over het optreden van The Common Linnets in de Eurovisie Facebook chat die ik ieder jaar met vrienden en andere liefhebbers open. Gelukkig hadden anderen er meer vertrouwen in dan ik. ‘Ik ga alvast de kaarten bestellen voor Rotterdam 2015’, riep iemand. En misschien zou hij nog gelijk kunnen krijgen ook.
Geen vertrouwen
Ik ben eerlijk: ik heb nooit onder stoelen of banken gestoken dat ik Calm after the Storm van The Common Linnets – beter bekend als Ilse DeLange, Waylon & band – best wel een aardig nummer vond, maar niet geschikt achtte voor het Eurovisiesongfestival. Daarvoor was het te rustig, te country, te vlak en ook wel iets te saai.
Vond ik dan.
En veel Nederlanders dachten er zo over. The Common Linnets kregen een bak kritiek over zich heen waar vooral Ilse Delange niet heel blij van werd. Waylon leek er wat minder van onder de indruk. Toch gingen ze bijna onverstoorbaar hun eigen weg.
Positieve geluiden
Maar ze waren nog maar amper gearriveerd op het Eurovisiesongfestival en we ontdekten zowaar positieve geluiden. Van andere landen, dat dan weer wel. Letland was enthousiast, Denemarken ook en verrek – het nummer bleek ook een aantal Britten en Zweden aan te spreken.
Na de eerste repetities begonnen zelfs de aanwezige Nederlandse journalisten erin te geloven. Met dank aan de act van The Common Linnets die behoorlijk ingenieus – onder meer met dank aan een Belgische regisseur – in elkaar stak. Ik hoorde iets van een ‘snelweg’ en ‘een tegenstelling tussen licht en donker.’
Het klonk nog steeds vaag.
Geen sterke eerste halve finale
Maar intussen had ik al alle acts van de eerste halve finale beluisterd. En eerlijk gezegd was het helemaal niet zo’n sterke halve finale als ze hadden voorspeld. Ja, The Common Linnets zaten in dezelfde finale als de gedoodverfde winnaars Armenië en Zweden, maar de meeste acts stelden niets voor.
En dat bleek gisteravond maar al te waar. De Armeense favoriet bleek als eerste kandidaat vals te zingen en vanaf dat moment ging het bergafwaarts. Op Zweden na dan. Sanna Nielsen voldeed wél aan de verwachtingen. Een aantal acts verder belanden we zelfs bij het dieptepunt dat Portugal heette.
Overigens beleefden we in de die Facebook chat wel erg veel plezier aan die acts.
En toen kwam Nederland
Maar toen kwam Nederland. We werden er even stil van. Het was een verademing. Het was zowaar een prachtige, bijna verstilde podiumact waarin een snelweg werd nagebootst. Er werd gespeeld met lichteffecten, Ilse en Waylon keken op de juiste momenten in de camera, zongen ook nog eens goed ( op een paar momenten na) en de voormalige gitarist van De Dijk kon op een langdurig applaus in de zaal rekenen na zijn solo.
Het klonk prachtig. Ik was stomverbaasd. Was dit de saaie act uit De Wereld Draait Door? Ongelofelijk. Toen keerde het tij in Nederland. Zelfs bij de grootste criticasters. Dit moest door. Al vreesden veel mensen – onder wie ik – het ergste. Wat als dit nou te goed was om door te gaan naar de finale?
Al hadden veel vrienden in de Facebook chat er wel vertrouwen in.
Doorrrrrrr!
Na de pauze onthulden de presentatoren welke tien acts doorgingen. Nadat San Marino als zoveelste was aangekondigd, zakte de moed in onze schoenen. ‘San Marino?’ merkte een vriend verbaasd op. De zangeres deed namelijk voor de derde keer mee en bereikte nog niet eerder de finale. En dat was allemaal heel sympathiek, maar Nederland dan?
Tot Nederland als negende werd aangekondigd. De zaal ging uit z’n plaat. En wij ook. Ik liet mijn kat zo schrikken dat ze anderhalve meter de lucht insprong. Wat een opluchting (voor mij dan, niet de kat). Zowel voor de kijkers als voor The Common Linnets. ‘We tikken ‘m erin in de finale’, zei Waylon naderhand.
Enorm gestegen in de peilingen van de bookmakers
Daar dachten de bookmakers ook zo over, want Nederland is van een 25ste plek in het begin, nu gestegen naar een whooping zesde plek in de peilingen. Een top 10 notering komt zowaar in zicht.
Gaan ze winnen?
Maar of ze gaan winnen? Veel vrienden denken van wel. Ik heb er een hard hoofd in. Dat ligt ook deels aan andere acts als Zweden, Armenië of Hongarije. Maar hé, ik heb wel vaker ongelijk gekregen. Stiekem hoop ik dat ik er helemaal naast zit …
Maar eerst nog die tweede halve finale op donderdag 9 mei. Kijken jullie mee?
Afbeelding: screenshot Eurovsionhouse
Geef een reactie