Gisteravond stond het internet bol van de geruchten dat de Amerikaanse acteur Philip Seymour Hoffman was overleden. In eerste instantie geloofde ik er niets van. ‘Weer zo’n stomme hoax’, dacht ik nog. Maar niets hoax, het bleek echt waar.
Celebrity death hoax
Bizar, omdat Philip Seymour Hoffman – net als mensen als Bon Jovi – in januari nog was ‘doodverklaard’ op Twitter en Facebook. Een ‘celebrity death hoax‘ wordt dat ook wel genoemd. Het liep zo de spuigaten uit dat het management van Hoffman nog op 1 februari moest uitleggen dat Hoffman nog leefde.
Een dag later werd hij dood aangetroffen in zijn appartement in New York. Het leven kan raar lopen.
Begenadigd acteur
Mijn hart huilt een beetje. Nee, ik kende Philip Seymour Hoffman niet persoonlijk. Maar ik kende wel zijn acteerwerk. En dat werk was verrekt goed. In The Talented Mr. Ripley speelde hij een fantastische bijrol als Freddie Miles, ik hield van hem in Almost Famous en hij stal mijn hart als Truman Capote in de biopic Capote.
Meerdere mensen vonden ‘m een briljante Capote. Hij kreeg er zelfs een Oscar voor.
Heroïne-verslaving
Het was dan ook een briljant acteur. Een man met veel gezichten. Een kameleon die in de huid kon kruipen van tientallen – zo niet honderden – personages. Een man die misschien op het toneel nog wel het best tot zijn recht kwam. Maar ook een man die kampte met demonen. Zo liet hij zich in het verleden nog opnemen voor een heroïne-verslaving.
Het is een drama. Niet alleen voor zijn fans, maar vooral voor zijn familie en vrienden. Vooral als je je bedenkt dat hij waarschijnlijk is overleden aan een overdosis drugs. A lousy way to die.
Wrang
En dan te bedenken dat zijn dood ook nog min of meer voorspeld werd in januari. Nee, celebrity death hoaxes waren al niet grappig, maar nu is het helemaal wrang geworden. Soms komt de waarheid wel heel dichtbij. RIP Philip Seymour Hoffman.
Geef een reactie